Makelaar Mandy: ‘Bij het lezen van de tekst barst ik in huilen uit’

Tekst: Redactie Vriendin

20 februari 2025

Mandy (32) werkt als makelaar in een middelgrote stad en is kersvers single. Mandy is ‘friends with benefits’ met Jeroen, maar spreekt ook af met Dennis, een vriend van haar baas.

Volg elke doordeweekse dag haar avonturen op Vriendin.nl.

Donderdag 20 februari

Ik heb hartenpijn als ik inlog op kantoor. Ik check de binnengekomen mails van mensen die misschien hun woning willen verkopen. Dat wil meneer Hoeks altijd als eerste gedaan hebben omdat hij bang is dat potentiële verkopers naar een andere makelaar gaan als we niet snel genoeg reageren. Ik pleeg een paar telefoontjes. Ik doe blij en positief, enthousiast en professioneel. Maar in mij huilt mijn hart om mijn ruzie met Jeroen. Jeroen wist dat ik nog iemand zag en bleef toch bij me. Hij wist dat ik me niet aan mijn belofte hield en bleef toch komen. Met me vrijen. Kopjes thee voor me zetten. Mijn voeten warm wrijven als ik het koud had. En al die tijd was hij er, terwijl hij wist dat ik niet exclusief was. Zou hij daarom gezegd hebben dat wij een leuk koppel zijn? Was het een opening naar een gesprek om dingen nog eens ter herhalen tussen ons of om misschien een volgende stap te zetten? Was dat zijn doel? Rillingen trekken door me heen.

Leegte

Ik heb hem ’s avonds nog twee keer geprobeerd te bellen, maar hij drukte me weg. Daarna heb ik nog twee keer een appje gestuurd. Een keer om te zeggen dat het me spijt en de tweede keer schreef ik dat hij me altijd mag bellen of beter nog, mag langskomen. Ik wil het ook echt uitpraten. Maar Jeroen kwam online, las mijn berichten, en drukte me weg. Ik durf niets te zeggen tegen Saskia of Judith. Judith heeft haar eigen problemen en fladderaar Saskia weet niet beter dan dat ik Jeroen aanhield omdat hij zo vreselijk knap is en een lekker snackje voor me is. Nu Jeroen ineens niet meer bereikbaar is, voelt het toch als leegte. ‘Gaat het?’ vraagt de mevrouw die ik ’s middags rondleid in een piepkleine bungalow die nogal wat renovatiewerk nodig heeft. De prijs is vriendelijk. De locatie geweldig. Het dak is in orde en er zijn geen grote gebreken anders dan veel achterstallig onderhoud. Ik knik naar haar en pers er een glimlach uit. ‘Een beetje last van buikpijn.’ Er is geen woord aan gelogen. Ik heb buikpijn van de situatie met Jeroen. De mevrouw kijkt meelevend naar me. ‘Oh, is het weer die tijd van de maand? Ik ben zo blij dat ik dáár vanaf ben!’ Ik laat het maar zo. Dat lijkt me beter. ‘Hier heeft de vorige bewoner een veranda getimmerd.’ Ik wijs naar het armetierige bouwwerk dat ook nog eens knalgeel is geschilderd. ‘Dat moet er meteen uit,’ concludeert de aardige dame. ‘En hoe oud is de Cv-ketel?’ We lopen verder. In de tuin sta ik zo te bibberen in mijn te dunne bloesje, ik vertrok vanmorgen nog steeds verdrietig en vergat mijn dikke vest aan te trekken, dat de kijker haast heeft om te vertrekken. ‘Dank je wel voor je tijd en de rondleiding, Mandy. De plek is helemaal naar mijn zin. Maar er is te veel werk te doen in dit huis, dus ik laat het lopen.’ Ze klikt haar designertas open en haalt er een autosleutel uit van BMW. ‘Als je wat anders vindt, mag je me bellen. Beterschap en ik hoop tot snel?’ Met een gracieuze beweging flapt ze haar Burberry-sjaal om haar schouder. Geen sale vandaag. Geen vrolijke verhalen. Enkel pijn in mijn binnenste.

Een appje

Ik stuur Jeroen nog een appje. Morgen samen eten en dingen uitpraten? De vinkjes blijven grijs. Heeft hij me geblokkeerd? Uit de kast trek ik de reep chocola van mijn nog steeds anonieme gever. Toch stiekem Simon? Zelfs glibberige Marco is nu een optie. Het ging wel door mijn hoofd. Boer Ronald heeft geen idee waar ik woon. En als hij meneer Hoeks heeft opgebeld om dat na te vragen, het was tenslotte de kantoorauto met een groot logo op beide portieren, dan had ik dat vast gehoord. Toch? Ik breek de reep in stukken en schrok hem naar binnen. Buikpijn had ik toch al, dus dit kan er ook nog wel bij. Een appje van Jeroen. Ik denk dat het beter is als je met je nieuwe lover afspreekt. Ik wil geen nummer twee zijn. Have a nice life. Ik was het niet van plan, en het verbaast me zelf ook een beetje, maar bij het lezen van de tekst, zijn reactie, het gevoel dat hij nu aan me denkt en dit schrijft, barst ik in huilen uit.

Foto: Getty Images

Meer Vriendin? Volg ons op Facebook en Instagram. Je kunt je ook aanmelden voor onze wekelijkse Vriendin nieuwsbrief.

LEES OOK