Makelaar Mandy: ‘Dan trekt hij me naar zich toe en kijkt me indringend aan’

Tekst: Redactie Vriendin

6 maart 2025

Mandy (32) werkt als makelaar in een middelgrote stad en is kersvers single. Mandy wil een weekje vrij vragen om vakantie te vieren met haar moeder. Ondertussen heeft haar biseksuele buurman Tijn interesse in haar.

Volg elke doordeweekse dag haar avonturen op Vriendin.nl.

Donderdag 6 maart

‘Kun je even komen?’ Meneer Hoeks wenkt me vanuit het kleine keukentje. Zijn bureau staat weliswaar in de hoek achter mij en mijn collega, maar het is wel dezelfde ruimte. Als we iets persoonlijks te bespreken hebben, plannen we dat als een van de makelaars een afspraak heeft of ‘even snel’ in de keuken.

Weekje vrij

‘Ik zag je mailtje gisteren en dat je dat vandaag wil toelichten.’ Met een strenge blik kijkt hij me aan. ‘Dat is nogal ad hoc.’ Ik buig mijn hoofd, voel me daar ineens te oud voor en hef mijn kin weer. ‘Het zit zo…’ Ik leg uit dat mijn moeder al een tijdje vreemd gedrag vertoonde. Dat ik me zorgen maakte en nu heel graag met haar mee wil. Wanneer ik mijn verhaal vertel, zie ik de blik in de ogen van mijn werkgever verzachten. ‘Ik vind het goed hoor, Mandy. We hebben deze maand weinig visites gepland staan. Ik verwacht dat we in het voorjaar weer vol aan de bak moeten. Als de vogels eieren leggen, willen de mensen ook weer een nestje bouwen.’ Hij neemt zijn bril af. Op zijn neusbrug een rood randje in de huid. ‘Ik ben twee jaar geleden mijn moeder verloren,’ hij duwt nu met twee vingers op zijn neus, ‘en ik begrijp wat je zegt. Wij redden het wel een weekje zonder jou. Heb je al geboekt?’ Ik bedank hem, haal de koffiemachine van de wachtstand en druk twee keer op de koffieknop.

Meneer Hoeks

In stilte drinken we onze koffie, allebei verzonken in onze eigen gedachten. Het is fijn om deze momenten te hebben met mijn baas. Hij is een goede man. Ik heb nooit problemen met hem. Dat verhaal van Dennis over meneer Hoeks vergeet ik maar. Ik heb er niets mee te maken. Ik heb ooit in een winkel een sjaal gestolen. Daar praat ik ook liever niet over want ik schaam me nog steeds. Meneer Hoeks heeft ook een jeugdzonde en hij is ervoor gestraft. Soit. Verder zie ik hem gewoon als de man die hij is. Een toffe peer. Ik zie hoe zijn adamsappel opwipt als hij slikt. Denkt hij aan zijn moeder? Ik giet mijn laatste slok koffie naar binnen, geef meneer Hoeks een bemoedigende boks en vis dan mijn telefoon uit mijn tas om mijn moeder te bellen dat ze kan boeken.

Tijn

‘Hallootjes!’ Net wanneer ik mijn bestek neerleg en kijk naar de lege lasagneschaal, gaat de bel en tegelijkertijd hoor ik Tijn door het keukenraam dat op kantelkiepstand staat. ‘Heb je een momentje?’ Ik sta op en open de deur. Zijn haar is wat langer geworden en hij draagt een overhemd met opgerolde mouwen. Hij lijkt een beetje op een Franse filmster. ‘Ik heb iets voor je.’ Tijn heft zijn arm en in zijn hand rinkelt een sleutelhanger met één sleutel eraan. ‘Ik heb het er met Erwin over gehad, en we vinden het toch fijn als iemand in onze flat een sleutel heeft van onze voordeur.’ ‘Kom binnen.’ Ik ben zo bedwelmd dat ik alle fatsoensregels vergat. In de keuken legt Tijn de sleutel op het aanrecht. ‘Het is fijn voor als er eens iets is, weet je. Extra comfort als Erwin of ik de sleutel zijn vergeten of verloren. Of als we op vakantie zijn en er gebeurt iets. Vind jij het een probleem om hem te bewaren?’ ‘Natuurlijk niet.’ Ooit moest ik via het balkon van mijn buren naar mijn eigen flat klimmen omdat ik op een warme zomerdag beneden de post wilde halen en de voordeur per ongeluk zo hard dichttrok dat de knip een stukje omlaag was gezakt en de deur blokkeerde. Gelukkig stond mijn balkondeur open. Toch vond ik het doodeng om over de reling te klimmen.

Indringend

‘Fijn.’ Tijn bestudeert me van top tot teen. ‘Hoe is het verder?’ Ik vertel dat ik volgende week een week in Portugal zit. Dat lijkt me verstandig, mocht hij zien dat er in mijn appartement licht brandt of erger. ‘Leuk.’ Hij drentelt een beetje, alsof hij verwacht dat ik hem koffie aanbied. Dat doe ik niet. Ik moet mijn reis nog voorbereiden, we vliegen zondagmiddag. Alles moet ingepakt, ik moet mijn benen nog ontharen en een wasje draaien omdat ik mijn lievelingspyjama mee wil nemen en ik moet mijn moeder nog het voorgeschoten vliegticket terugbetalen. ‘Dan ga ik maar. Dank je wel, alvast.’ Tijn pakt mijn hand en wrijft er vriendelijk over. We lopen samen naar de deur en hij legt zijn hand op de klink. Drentelt weer. Dan trekt hij me naar zich toe en kijkt me indringend aan. Onze gezichten zijn vlak bij elkaar. Ik ruik zijn aftershave. Voel zijn borst. Kan zijn lippen bijna aanraken. Heel voorzichtig buigen we naar elkaar. En dan drukt Tijn zijn lippen op de mijne.

Foto: Getty Images

Meer Vriendin? Volg ons op Facebook en Instagram. Je kunt je ook aanmelden voor onze wekelijkse Vriendin nieuwsbrief.

LEES OOK