Imke (27) verzwijgt haar relatie voor haar ouders

8 oktober 2024

Iedereen heeft wel iets wat hij liever (even) voor zich houdt. Of het nu een groot, klein, mooi of minder mooi geheim is. Imke (27) verzwijgt haar relatie voor haar ouders.

“Vanaf mijn achttiende woon ik in de Randstad, maar mijn ouderlijk huis staat in Limburg, vlak bij de Belgische en Duitse grens. Elke maand ga ik wel bij mijn ouders op bezoek. Zonder mijn vriend, want hij is namelijk een groot geheim.

Isaac

Isaac en ik hebben nu anderhalf jaar een relatie. We werken allebei in de onderwijssector waar we elkaar ook hebben leren kennen. Isaac is de ware voor mij! Hij is knap, intelligent en veruit de liefste vent die ik ooit heb ontmoet. Een halfjaar geleden zijn we gaan samenwonen. Best snel, maar we waren altijd al bij elkaar en financieel gezien scheelt het ook een stuk. Ik heb er nog geen moment spijt van gehad. Alles voelt lichter en vrolijker als Isaac bij me in de buurt is. Mijn vorige vriendjes nam ik na een paar maanden verkering altijd wel mee naar mijn familie. Gewoon, op een natuurlijk moment, op een verjaardag of feestdag. Dat had ik ook zeker met Isaac gedaan, als ik deze keer niet bang was geweest voor de reactie van mijn ouders.

Vader

Isaacs grootouders komen uit Oost-Afrika en Isaac is dus donker. Nu hoort iemands huidskleur helemaal niet relevant te zijn. Dat is het ook niet voor mij. Ook niet voor de mensen om me heen, met wie ik dagelijks omga. Maar helaas wel voor mijn familie, en dan met name voor mijn vader. Hij heeft niks met andere culturen en dan druk ik me nog subtiel uit. Alles wat vreemd is, mag dat van hem ook blijven.
Hij is nog nooit in het buitenland op vakantie geweest, zelfs niet in Frankrijk. België of Duitsland kan nog net, om even te tanken en dan weer snel naar huis te gaan. Zijn mening over mensen van nog verder weg wil ik hier niet eens opschrijven.

Schaamte

Ik merk dat ik me ontzettend schaam, terwijl ik dit vertel. Ik vind mijn vader op dit gebied enorm kortzichtig, of eigenlijk gewoon dom. In het verleden, vooral tijdens mijn puberteit, hebben we er vaak discussies en ook ruzies over gehad. Uiteindelijk heb ik maar besloten om zulke onderwerpen uit de weg te gaan, als ik bij mijn ouders ben. Dat valt soms niet mee, als mijn vader reageert op iets uit het nieuws en daarbij termen gebruikt die twintig jaar geleden al niet politiek correct meer waren. Hij is ook geen man die zijn mening – of beter gezegd, zijn
vooroordelen – onder stoelen of banken steekt, integendeel.

Vanwege mijn werk ben ik sowieso erg voorzichtig met sociale media. Mijn privéleven houd ik offline. De kans dat mijn vader er zelf op een of andere manier achter mijn relatie komt, is klein, maar niet helemaal verwaarloosbaar. Misschien hoop ik daar stiekem wel op. Dan is de kogel maar door de kerk.

Liefde van mijn leven

Maar eigenlijk vind ik dat ik het gewoon aan mijn ouders moet vertellen. Het is natuurlijk belachelijk dat ik als volwassen vrouw van 27 blijkbaar niet openlijk durf uit te komen voor mijn eigen beslissingen. Ik besef heel goed hoe zwak dat is en daar schaam ik me ook voor. Ik vind dat mijn loyaliteit in dit geval echt bij Isaac moet liggen. Vrienden met wie ik dit heb besproken, zijn ook duidelijk in hun reacties: ze vinden het bizar dat ik de liefde van mijn leven om deze reden verzwijg. Als mijn vader er moeite mee heeft, dan is dat zíjn probleem, vinden ze. Daar hebben ze gelijk in, maar ik zou het verschrikkelijk vinden als de band met mijn ouders hierdoor schade zou oplopen.

Mijn moeder komt er wel overheen, maar ik vrees oprecht dat mijn vader dit nooit zou kunnen verkroppen. Maar hij blijft wel mijn vader, op wie ik – ondanks zijn gebreken – toch dol ben.

Tegen Isaac ben ik wel eerlijk geweest en hij weet hoe de vork in de steel zit. Hij vond het niet fijn om te horen, maar begrijpt ook hoe lastig het voor mij is. Toch heeft hij weleens gezegd dat ik niet honderd procent voor hem kies zolang ik hem geheim blijf houden voor mijn familie. En daar heeft hij gelijk in. Ik zal het op een dag moeten vertellen. Hoe langer ik daarmee wacht, hoe lastiger het wordt.”

Tekst: Lizet Jonkers – Uit privacy-overwegingen zijn de namen in dit verhaal gewijzigd.
Foto: Getty Images

Meer Mijn Geheim? Neem nu een digitaal abonnement of bekijk de Facebook-pagina.