Sophie bevrijdde zich van een narcistische man

Tekst: Emelie van Kaam

9 april 2025

Sophie (37) zat jarenlang gevangen in een narcistische relatie. Ze had zichzelf bijna volledig verloren, tot ze een andere man ontmoette die haar de ogen opende. Zijn liefdevolle en respectvolle manier van met haar omgaan liet haar inzien hoe ongezond haar relatie eigenlijk was. Maar… toen werd ze zwanger. De vraag was: van wie?

Net als Vriendin brengt ook Mijn Geheim de allermooiste persoonlijke verhalen, die we hier graag elke week met je willen delen.

‘‘Toen ik David ontmoette, dacht ik: ah, dít is wat ze bedoelen met het potje en dekseltje! Ik wilde alleen maar bij hem zijn en hij bij mij. Binnen twee weken hadden we een relatie, na drie weken vlogen we samen naar Praag en binnen een half jaar woonden we samen. Onze volgende reis was naar Mexico, waar we zelfs fantaseerden over trouwen. Mijn verliefde gedrag verbaasde me, want voordat ik David ontmoette had ik enorme bindingsangst. Waarom voelde alles met hem zó goed, hoe snel het ook ging? Nu besef ik: je dénkt iemand te kennen, maar als een liefde zich zo gehaast ontwikkelt, kán dat helemaal niet. Je bent dan vooral bezig met in je hoofd  een ideaalbeeld te creëren. Ik kwam er gaandeweg achter dat wij totaal verschillend bleken te zijn. Zo had ik een grote behoefte aan avontuur en reizen, terwijl David het liefst thuisbleef. Mijn verlangen om te blijven reizen maakte hem onzeker, waardoor er een extreme verlatingsangst in hem naar boven kwam. Davids pogingen om me bij zich te houden, sloegen om in het tegenovergestelde effect, waardoor onze relatie niet alleen gespannen werd, ook heel toxisch. Diep van binnen wist ik dat onze relatie ongezond was, maar hoe vaak ik het ook probeerde, ik slaagde er niet in om definitief met ons te stoppen. Ik wist een lange tijd niet waarom. Inmiddels wel. David is een meester in manipulatie: keer op keer wist hij  de werkelijkheid te verdraaien, waardoor ik aan mezelf begon te twijfelen en uiteindelijk toch weer bij hem bleef. Mannen als David worden in de psychologie ook wel geduid als narcistische gaslighters* begreep ik later, toen ik in therapie was om alles te verwerken.”

Geflirt

“Ondanks het feit dat David er moeite mee had, had ik toch een volgend tripje gepland: met vriendinnen naar Marbella. Daar ontmoette ik Bas, de baas van mijn beste vriendin Danielle. Zijn vriend Robbert Jan was grappig genoeg mijn ex. Robert Jan had het vaak gehad over ‘Bas’, die dus déze Bas bleek te zijn. We hadden direct een klik. Door alle verhalen van Robert Jan voelde het alsof ik hem al door en door kende. Toen we afscheid namen zei Danielle met een grote glimlach tegen me: ‘Nou Soof, Bas ziet jou volgens mij wel zitten.…’ Tsja, zoiets dacht ik al, maar ik dacht ook: ik ben met David, dus hier gaan we verder niks mee doen. Maar ik zag er geen kwaad in om nummers uit te wisselen, het was tenslotte gezellig geweest en er was niks ontoelaatbaars gebeurd. Maar naarmate de tijd verstreek werden onze berichtjes steeds flirteriger, ook kwamen we elkaar keer op keer tegen op feestjes, wat altijd leuk was. Mijn relatie met David was daarentegen allesbehalve leuk en ook niet meer liefdevol te noemen.

Ik voelde me meer terneergeslagen dan gelukkig, waardoor Bas’ aandacht als een welkome afleiding kwam.
Hij liet me inzien dat er ook anders tegen me kon worden gedaan en gesproken. Inmiddels waren David en ik weer toe aan onze zoveelste ruzie. Dit keer met zijn familie erbij, tijdens kerst. Al die blikken, ik kon wel door de grond zakken. Ik was er zó klaar mee, dit kon zo niet langer. De dag na kerst ging ik naar Danielle toe. David en ik hadden wel wat afstand nodig.
Die avond dat ik bij Daan was, appte Bas of we zin hadden om te komen eten, hij was met vrienden. Het was gezellig en eerlijk is eerlijk, ik dronk iets meer dan goed voor me was.

Ik was nog steeds zó kwaad op Daav, en in combinatie met de gezelligheid, leidde dat er iets te gemakkelijk toe dat ik bij Bas in bed belandde…
Maar vanwege ons overvloedig drankgebruik bleef het bij wat gestuntel. Toch liep ik weken rond met een schuldgevoel en uiteindelijk besloot ik het aan David op te biechten. Eerst was hij woest, maar ik wist hem ervan te overtuigen dat het hele gebeuren niet veel had voorgesteld en uiteindelijk vergaf hij het me.”

Explosie

“De weken erna voelde ik me vreemd. Ik was nooit zwanger geweest, maar voelde me nu wel zwanger. Alles rook raar, ik was constant moe en mijn borsten deden zo’n pijn dat ik geen beha meer kon verdragen. Maar zwanger? Nee, dat kon niet. Ik was niet aan de pil, maar ik hield mijn cyclus bij en we gebruikten condooms – hoewel Daav en ik in de afgelopen maanden meer ruzie dan seks hadden gehad.

Maar waarom voelde ik me dan zo misselijk? Voor de zekerheid kocht ik toch maar een zwangerschapstest. Net in die tijd appte Bas me weer eens een keertje. Ik stuurde zijn appje door aan Daan – wij deelden ongeveer álles – met de tekst kijk wie zich weer eens meldt, maar ontdekte tot mijn grote schrik dat ik het per ongeluk had doorgestuurd naar Daav! Hoe kon ik zo stom zijn! Hij explodeerde. Ik was zó bang dat ik de politie wilde bellen, maar mijn telefoon was door hem de kamer uitgegooid. David was wel vaker agressief geweest, maar dit keer was heftiger dan ooit. Hij voelde zich voor de gek gehouden; hij was ervan overtuigd dat er meer met Bas was gebeurd dan ik had verteld. Dat heb ik geweten, hij sleurde me aan mijn haar de trap af naar beneden. Vervolgens stormde hij de deur uit. Het kostte me een dag om bij te komen. Wat zeker niet hielp, was dat ik me nog altijd beroerd voelde en steeds moest overgeven. De angst dat ik zwanger was werd groter. Ik moest die test nu toch echt gaan doen.
De volgende dag verzamelde ik al mijn moed en deed de test. Duidelijker kon het niet: twee streepjes! Zwanger betekende dat ik bij David moest blijven. En dat na alles wat er was gebeurd. Ik twijfelde enorm: moest ik de baby wel houden? David was echter dolgelukkig met de uitslag. Hij kon niet wachten om happy family te spelen. Opeens was hij weer die allerliefste vriend van de wereld. Hij stond erop om mee te gaan naar de eerste afspraak bij de verloskundigenpraktijk. Ik vergeet nooit meer hoe heftig ik het vond, toen ik het hartje hoorde kloppen. Ik was in shock, verdoofd.
Ik twijfelde nog steeds enorm of ik deze baby wel wilde houden, dan zou ik voor altijd met David verbonden blijven, maar dit was wel heel confronterend. Daav had intussen vooral één prangende vraag aan de verloskundige: ‘Wanneer is de baby verwekt?’ Dat moest ‘ergens tussen kerst en oudjaar’ zijn geweest, volgens de verloskundige.
Er viel een korte stilte. David en ik hadden in die week beslist geen seks gehad, alleen maar ruzie gemaakt.
‘Nou, gefeliciteerd Sophie, zwanger van een ander!’ concludeerde David dan ook sarcastisch. ‘We weten allebei van wie dan wel, hè?’ Langzaamaan drongen zijn woorden tot me door: zwanger van een ander? Van wie dan? Bas?! Maar dat kon helemaal niet… toch? Het kindje moest echter wel van Bas zijn, kennelijk was er die bewuste avond meer gebeurd dan ik me had gerealiseerd.
David was natuurlijk woedend en kon het niet laten om een cynisch berichtje aan Bas te sturen: Hartelijk gefeliciteerd, je wordt vader.

Valentijnsdag

“Lijkbleek van schrik was Bas rechtstreeks uit een meeting het kantoor van Danielle binnengestormd, vertelde Daan later. Ze dacht dat hij zou flauwvallen. Hij was net zo verbijsterd als ik. Ik wist me eerlijk gezegd geen raad. Dit was echt niet de manier waarop ik moeder wilde worden. David was inmiddels vertrokken. Daar was ik niet rouwig om, maar het maakte wel dat ik het gevoel had dat mijn leven nog meer op z’n kop stond. Gelukkig was Bas totaal anders dan David. Bas is het type man dat je respecteert en je een knuffel geeft wanneer je dat nodig hebt. Hij was natuurlijk ook de enige die echt snapte waar ik doorheen ging. Bas was zo lief voor me en stond achter elke keuze die ik zou maken, al hoopte hij stiekem wel dat ik ‘ons kindje’ zou houden. Maar voor mij was dat inmiddels geen optie meer.  Uitgerekend op Valentijnsdag zou de abortus dan toch gaan plaatsvinden, maar een paniekaanval stak daar een stokje voor. Normaal maak ik me echt nergens druk om, maar nu was ik hevig aan hyperventileren; mijn hele lichaam verzette zich ertegen. De twijfel sloeg alweer hard toe, mede omdat Bas het kindje wel wilde houden, en dat raakte me. Maar toch… ik wilde een baby die geboren zou worden uit liefde.
Bovendien moest ik eerst mijn eigen leven op orde zien te krijgen, alles op een rijtje zetten. Ik was gewoon niet klaar voor het moederschap. Op een andere dag ben ik naar de kliniek teruggegaan.
Ik zal nooit vergeten hoe Bas er toen voor me was. Hoeveel verschil het maakt, wanneer een man er echt voor je is in plaats van je overal de schuld van te geven.
Zijn respectvolle houding en alles wat we samen hadden doorgemaakt, zorgden ervoor dat ik hem steeds meer ging waarderen.

Toch voelde ik op een gegeven moment dat het me allemaal te veel werd. De abortus, mijn overspel, het nare gedoe met David… Dat vervelende gevoel sukkelde maar door. Ik deed heel cool, maar zat echt niet lekker in mijn vel.
Tot overmaat van ramp dook David ook weer op. Zoals altijd als hij me voor zich wilde winnen, deed hij poeslief en probeerde hij me over te halen om opnieuw te beginnen. Gelukkig realiseerde ik me dat ik op dat moment vooral erg kwetsbaar was en dat het beter was om afstand te nemen, ook letterlijk. Ik had echt behoefte aan ruimte en besloot een maand naar Ibiza te gaan.
Daar wist ik mijn rust te vinden tijdens een yoga- en meditatie-retraite, al bracht dat ook veel pijn naar boven. In die periode vond ik niet alleen mezelf terug, maar ook de kracht om een brief aan David te schrijven. Daarin liet ik hem weten dat het voorgoed voorbij was tussen ons. Dit keer wilde ik écht voor mezelf kiezen. Het liefst in Australië, de plek waar ik me het gelukkigst had gevoeld. Maar door covid leek dat lange tijd onmogelijk. Totdat ik, precies toen ik die brief aan David schreef, een melding kreeg via de app van het Ministerie van Buitenlandse Zaken: de quarantaine-eisen voor Australië waren opgeheven.
Ik dacht meteen: dit is een teken! Ik was klaar voor een leven waarin ik me niet langer een schuldgevoel liet aanpraten door mijn narcistische ex.
Een leven waarin ik weer mezelf kon worden.”

Gelukkig

“Een paar maanden later nam ik huilend afscheid van Bas. Hij was ook verder gegaan met zijn leven – en daar hoorde een ander meisje bij. Toen het vliegtuig in Australië landde, heb ik in mijn hoofd een punt gezet achter de hele periode met Bas en David. Ik wilde mijn nieuwe leven in Australië een kans geven, het was tijd om te helen en de oude Soof te worden, de persoon die ik was vóór David.

En dat is gelukt, ik heb mijn draai helemaal gevonden in Australië: mijn nieuwe thuis. Onlangs is Bas vader geworden. Zijn langgekoesterde kinderwens is uitgekomen en ik ben oprecht heel blij voor hem. Bas zal altijd een speciaal plekje in mijn hart blijven houden. Dankzij hem heb ik iets zeer waardevols geleerd: hoe ik in een relatie behandeld wil worden en vooral wat ik in een relatie níet meer accepteer. Hij gaf me dat laatste zetje om aan mezelf te werken en om meer van mezelf te gaan houden. Nu ben ik gelukkig in Australië en leef ik eindelijk een leven dat goed voelt voor mij. Hopelijk mag mijn kinderwens ook op een dag uitkomen, maar één ding weet ik zeker: ik laat nooit meer een narcistische man toe.” 

Gaslighting is een vorm van emotioneel misbruik, een soort psychologische manipulatie. Het doel van een gaslighter is, bewust of onbewust, om bij de ander twijfel te zaaien. Om iemands perceptie van de realiteit, en in het uiterste geval de eigen geestelijke gezondheid, in twijfel te trekken.

Tekst: Emelie van Kaam
Foto: Getty Images – Uit privacy-overwegingen zijn de namen in dit verhaal gewijzigd
Meer Mijn Geheim? Neem nu een digitaal abonnement of bekijk de Facebook-pagina.