vrouw

Veerle: ‘Ik heb al mijn partners bedrogen met mijn ex’

Iedereen heeft wel iets wat hij liever (even) voor zich houdt. Of het nu een groot, klein, mooi of minder mooi geheim is. Deze keer vertelt Veerle (35) over haar bedrog.

Mijngeheim

Net als Vriendin brengt ook Mijn Geheim de allermooiste persoonlijke verhalen, die we hier graag elke week met je willen delen.

Eerste grote liefde

“Martijn was mijn eerste grote liefde. We kwamen elkaar tegen tijdens de introductieweek voor nieuwe studenten en de vonk sloeg genadeloos over. Achttien jaar waren we allebei, nu bijna achttien jaar geleden. Er zat geen rem op onze relatie. Een paar weken later zaten we al samen in Parijs en binnen twee maanden woonden we samen. In totaal zijn we ruim zeven jaar bij elkaar geweest en in die tijd hebben we vier keer samengewoond en zijn we vier keer uit elkaar gegaan.

Martijn en ik vonkten, knetterden, maar knalden ook met elkaar. Vooral als er in het weekend ook nog alcohol in het spel was. Allebei een pittige persoonlijkheid, allebei veel gevoel voor drama – we haalden het beste, maar ook het slechtste in elkaar naar boven. Er ging geen week voorbij dat we geen slaande ruzie hadden. De hoge pieken en de diepe dalen, het was verslavend en uitputtend tegelijk. Steeds als we uit elkaar gingen, was ik ervan overtuigd dat het definitief afgelopen was. Maar heel lang hielden we dat nooit vol. We konden niet mét maar ook niet zónder elkaar. En zodra we weer samen waren, ging de rem er ook meteen weer vanaf. Op halve kracht, dat ging gewoon niet tussen ons. Uiteindelijk hebben we er op mijn vijfentwintigste toch definitief een punt achter gezet. Dat hij toen voor een jaar naar het buitenland ging, hielp daarbij. Het gaf mij de tijd om mezelf los te maken van hem en te accepteren dat wij samen geen duurzame toekomst hadden.

Bedrogen

Achteraf snap ik niet dat we het zo lang met elkaar hebben volgehouden. Martijn en ik zijn inmiddels dus al bijna tien jaar uit elkaar, maar elkaar helemáál loslaten, dat is ook geen optie gebleken. Al mijn vriendjes die na hem zijn gekomen – vier in totaal – heb ik bedrogen met hem. Ook Freek, mijn huidige vriend met wie ik inmiddels vier jaar samen ben en bijna drie jaar samenwoon. Zo eens in de drie, vier maanden spreek ik met Martijn af. En ja, dan vonkt het weer als vanouds tussen ons… Hij is een vrijbuiter gebleven, heeft zo af en aan een vriendin, maar nooit voor heel lang. Hij is dus altijd wel beschikbaar voor mij en zegt nooit nee. Alleen mijn twee beste vriendinnen – die ik al ken sinds de middelbare school en die mijn hele relatie met Martijn destijds hebben meegekregen – weten ervan. Ze keuren het af, maar houden er wel hun mond over.

Verkeerd

Inmiddels weet ik dat halve eerlijkheid het best werkt als je iemand overtuigend en voor langere tijd wilt bedriegen. Freek weet wie Martijn is, ze hebben elkaar zelfs al een keer ontmoet op een feestje. En Freek heeft er helemaal geen moeite mee dat ik af en toe met mijn ex afspreek. Want hij vertrouwt me. Volledig onterecht dus. Martijn en ik doen het wel altijd veilig. Ook omdat ik weet dat hij nogal wat wisselende contacten heeft en ik daar niks aan over wil houden. Ik weet natuurlijk heel goed dat ik verkeerd bezig ben. Dat ik Freek gewoon ordinair bedrieg. Maar zo vóélt het niet. Martijn is zo verweven met mijn leven, al zo lang en zo innig. Hij voelt veel te vertrouwd voor een minnaar. Sterker nog, ik ken Martijn al veel langer én beter dan de man met wie ik nu een gezin ga stichten… Want inderdaad, Freek en ik hebben een kinderwens en we hopen dat die niet al te lang na onze bruiloft dit najaar in vervulling zal gaan.

Loslaten

Heel bewust kinderen op de wereld zetten brengt echter nieuwe verantwoordelijkheden met zich mee, dat besef ik heel goed. Ik weet dat ik Martijn zal moeten loslaten om écht aan dit nieuwe hoofdstuk van mijn leven te kunnen beginnen. Tot nu toe heb ik ‘alleen’ mijn relaties maar op het spel gezet door hem te blijven zien. Bewust een gezin op het spel zetten, dat zou wel héél egoïstisch zijn. Dat zou zelfs ik niet voor mezelf goed kunnen praten. Denk ik. Volgende week zie ik Martijn weer. Ik kan niet wachten, ik verlang met mijn hele lichaam naar hem. Ik heb wel met mezelf afgesproken dat dit de allerlaatste keer moet zijn. Maar het is niet de eerste keer dat ik me dat voorneem. Verre van. En of ik me er deze keer wél aan ga houden…”

Tekst: Lizet Jonkers – Uit privacy-overwegingen zijn de namen in dit verhaal gewijzigd
Foto: Getty Images

Meer Vriendin? Volg ons op Facebook en Instagram. Je kunt je ook aanmelden voor onze wekelijkse Vriendin nieuwsbrief.