Hanneke: ‘Ik heb een heel goede relatie, maar aan seks moet ik niet denken’

7 november 2023

Hanneke (47, casemanager) is moeder van drie kinderen (23, 18 en 17) en getrouwd met Peter (51, ondernemer). Ze hebben al bijna 25 jaar een goede relatie, maar in bed valt er niet veel meer te beleven. ‘Ik heb gewoon geen zin meer in seks. En dat hoeft echt geen probleem te zijn.’

Hanneke: “Over een paar maanden is het precies 25 jaar geleden dat we elkaar in de kroeg tegen het lijf liepen. We botsten letterlijk tegen elkaar op en ik morste daarbij een behoorlijke hoeveelheid wijn op Peters overhemd. Witte wijn, gelukkig, maar toch voelde ik me behoorlijk ongemakkelijk. Peter stelde me direct gerust. ‘Het droogt vanzelf en dit is toch mijn favoriete outfit niet’, zei hij. Die tekst is nog steeds heel levendig bij ons thuis. Als er ergens een vlek op komt, roepen we vrijwel meteen: ‘Maakt niet uit joh, dit is toch mijn favoriete outfit niet!’ We lachen veel met elkaar. Na 25 jaar ben je zó op elkaar ingespeeld dat je de ander feilloos aanvoelt. We maken elkaars zinnen af en het komt regelmatig voor dat ik in gedachten vraag of Peter even ‘dat ding’ of ‘dingest’ aan wil geven en dat hij dan precies weet wat ik bedoel.
Ruzie hebben we zelden. Wel eens een meningsverschil waarbij we flink in discussie kunnen gaan, maar echt tegen elkaar tekeergaan zoals ik mijn zus Eva en haar man weleens zie doen, zit er bij ons niet in. Eva is heel temperamentvol, mijn zwager ook. Het is meerdere keren voorgekomen dat Eva bij ons op de stoep stond met haar koffer omdat ze haar man niet meer kon luchten of zien. Ze kwam bij ons stoom afblazen en ging negen van de tien keer nog diezelfde avond weer met haar ongeopende koffer terug naar huis. Of ze bleef een nachtje slapen, maar dan wel de hele nacht ziedende appjes uitwisselen met het thuisfront. Ik heb dat altijd heel vermoeiend gevonden. Als Peter en ik onenigheid hebben, praten we dat zo snel mogelijk uit en altijd op een rustige toon. Ik ben daarin net mijn vader. Eva is meer onze moeder.”

Geen uitspattingen

“In het begin van onze relatie hadden Peter en ik een prima seksleven. Heel bijzonder was het niet. Voor ons geen seksuele uitspattingen, daar hielde we allebei niet van. Dat ik al vrij snel na de start van onze relatie zwanger raakte van Sanne, heeft er ook niet aan bij gedragen dat we ons jonge en wilde leven konden uitbouwen. Waar mijn vriendinnen nog ieder weekend uitgingen, gaf ik borstvoeding aan het allerliefste meisje op aarde. We waren zó gelukkig. Sanne was dan wel niet gepland, maar wel meer dan welkom. Dan maar niet meer tot diep in de nacht op feestjes staan of verre reizen maken, zeiden we tegen elkaar. Wat wij in dat wiegje hadden liggen was véél leuker.
Ik denk dat de omgeving vond dat we een wat gezapig leventje leidden, maar voor ons was het meer dan goed. Ik vond het heerlijk om na mijn werk met Peter op de bank te zitten om een film te kijken. Door de gebroken nachten die je met zo’n kleintje onvermijdelijk hebt, waren we na zo’n film vaak te moe om nog in actie te komen in bed. We klaagden daar allebei niet over. Seks bewaarden we toen al voor de weekenden. Dan bleven we wat langer liggen of kropen we er nog even in als Sanne haar ochtendslaapje deed. De seks die we dan hadden was redelijk rechttoe rechtaan. Maar daar kozen we dus allebei voor. Peter heeft mij nooit voorgesteld het eens in de open lucht te doen en hij is ook nooit thuisgekomen met handboeien – om maar eens iets geks te noemen. We hadden allebei geen hoog libido. Ik ben daardoor ook nog nooit bang geweest dat Peter het met een andere vrouw zou gaan doen.”

Toch opnieuw zwanger

“Sanne was een jaar of twee toen ik begon te kwakkelen met mijn gezondheid. Ik had de ziekte van Crohn bleek na een tijdje. Ik had vaak heftige buikpijn en heb zelfs een tijdje niet kunnen werken. Pas na lang aanmodderen had ik de juiste medicatie te pakken en kon ik mijn leven weer vrijwel helemaal leiden zoals ik dat gewend was. Al die tijd had ons seksleven op een laag pitje gestaan. Peter haalde het niet in zijn hoofd voor te stellen van bil te gaan als ik weer eens ellendig op bed lag. Logisch toch? Ik moest er ook echt niet aan denken. Peter zag hoe slecht ik me voelde en heeft me in die periode in alles gesteund en zo veel mogelijk proberen te ontlasten. Aan zichzelf dacht hij niet. Dat empathische is iets waarom ik op hem gevallen ben. Peter is echt een schat.
Onze twee zoons Luuk en Ralf kregen we heel kort op elkaar. Ralf was een beetje een verrassing, als ik eerlijk ben. We dachten ons gezin compleet te hebben toen ik onverwachts opnieuw zwanger bleek. Gezien onze seksfrequentie een wonder. Het heeft zo moeten zijn, zeggen we altijd. Een gezin met drie is echt wel anders dan een gezin met één kindje. Twee jongens staan qua energie ook niet in verhouding tot één meisje. We hadden het razend druk en in die periode startte Peter ook nog eens zijn eigen bedrijf. Ik wil niet zeggen dat we op ons tandvlees liepen, maar het gebeurde steeds vaker dat we het einde van de film niet haalden. Dan lagen we weer in coma op de bank met z’n tweetjes. De seks-op-zondagochtend schoot er ook steeds vaker bij in. Dat doe je namelijk niet met drie stuiterballen om je heen. ‘Onze tijd komt nog wel’, verzuchtten we weleens gekscherend, als we weer eens tot de conclusie kwamen dat we ‘al een maand’ geen seks hadden gehad. We hadden er allebei vrede mee.”

Geen vuurwerk

“Ons seksleven kreeg een opleving toen de kinderen wat ouder werden. Ze logeerden wel eens bij vriendjes in het weekend en dan namen we het ervan. Nou klinkt dat misschien alsof we dan als beesten tekeergingen, maar wat we dan vooral deden is lekker uitslapen, even snel vrijen en dan samen douchen en ontbijten. Nog steeds was het geen spetterend vuurwerk in ons bed en dat hoeft natuurlijk ook helemaal niet. Door alles wat we maar om ons heen zien, ga je dat bijna denken. Seks in een film is bijvoorbeeld zelden in bed, dat is altijd op de keukentafel of tegen een muur aan – ongeremd en vol lust. Ik kan zoiets niet zien zonder er praktisch naar te kijken: onze keukentafel staat voor het raam – de buren kunnen met gemak vanaf hun eerste verdieping bij ons naar binnen kijken. En seks staand tegen de muur? Ik kan me niet voorstellen dat het fysiek überhaupt te doen is. Zo lenig ben ik niet.
Peter en ik zijn allebei vrij rustig, ik denk dat onze karakters er ook aan bijdragen dat het is zoals het is tussen de lakens. Als je zo temperamentvol bent als mijn zus en zwager kan ik me voorstellen dat je dat in bed ook bent. Eva heeft me weleens gezegd dat hun goedmaakseks het best is. Peter en ik hebben nooit iets goed te maken…”

Lepeltje-lepeltje

“Tegenwoordig hebben de kinderen echt allemaal een eigen leven. Sanne woont op kamers, Luuk en Ralf zijn vrijwel ieder weekend de hort op. In theorie zouden we ons seksleven een boost kunnen geven, maar ik moet er niet aan denken. Ik heb er gewoon geen behoefte meer aan en hoewel ik er helemaal oké mee ben, vraag ik me soms ook echt wel af of er iets mis is met me.
Eens in de zoveel tijd word je namelijk geconfronteerd met cijfers, daar ontkom je niet aan. De Nederlander heeft gemiddeld twee, drie keer per week seks, lees ik dan. Dat halen wij niet eens in de maand. Sterker nog, er zijn maanden dat we het helemaal niet doen. Het maakt me soms onzeker tot ik er weer een gesprek met Peter over heb gehad. Voor hem hoeft het namelijk ook niet iedere week. ‘Meisje, het komt als het komt en als het niet komt is het ook goed’, zei hij laatste nog, toen ik het onderwerp weer eens op tafel gooide. We knuffelen volop en vallen ook vrijwel altijd lepeltje-lepeltje tegen elkaar aan in slaap. Het is dus zeker niet zo dat er geen intimiteit is. De daad komt er vooral niet van. Regelmatig neem ik me overdag voor er die avond een feestje van te gaan maken. En het gekke is dat ik dan overdag ook echt denk dat het gaat gebeuren. Maar als we dan ’s avonds in bed liggen en ik nog even iets wil lezen of we allebei nog wat willen scrollen op onze telefoons, vind ik het wel weer best. Of beter: ik moet dan echt niet aan seks denken.”

Geen graadmeter

“Een tijdje terug was ik uit eten met een groep vriendinnen. Er werd flink wat wijn gedronken en de gesprekken werden steeds intiemer. ‘Hebben jullie eigenlijk nog wel seks’, vroeg een van hen plotseling. Ik voelde mijn wangen rood worden. Hoe moest ik hier nou weer op reageren? Een van ons schudde driftig haar hoofd. ‘Amper. Maar dat ligt aan mij, ik ben in de overgang en niet opgewonden te krijgen momenteel.’ Iedereen moest lachen. De een na de ander biechtte op dat het niet veel meer voorstelde, op één vriendin na. Zij was net gescheiden en had een nieuwe vlam aan de haak geslagen. Toen ik aan de beurt was om het te vertellen, zei ik dat we het een, twee keer in de maand deden. Dat het er echt amper nog van kwam, durfde ik toch niet te zeggen. Ik wil niet dat iemand denkt dat Peter en ik geen goede relatie hebben, want dat hebben we wel. Toch wordt dat sneller gedacht als je elkaar iedere dag in bed de kleren van het lijf scheurt, dan wanneer je al 25 jaar een stabiele relatie hebt en nooit ruzie maakt.
Het is ook zeker niet zo dat ik Peter niet aantrekkelijk vind. We zien er, al zeg ik het zelf, allebei nog goed uit en we doen ook altijd ons best er iets van te maken. We sporten allebei, eten gezond, dragen leuke kleding; daar ligt het allemaal niet aan. Peter zegt vrijwel iedere dag dat ik er goed of lekker uitzie. De behoefte aan seks is er alleen niet zo sterk, dat is het, meer niet. Ik ben ervan overtuigd dat we daarin niet de enigen zijn, daarom deel ik dit verhaal ook. Ik wil andere vrouwen en mannen laten weten dat seks echt niet alles – en al helemaal geen graadmeter – is. Ook zonder kun je het heel fijn hebben samen.”

Tip van de redactie

Seks is iets persoonlijks, en daarom is verschil in verlangen onvermijdelijk binnen een partnerrelatie. Maar in plaats van dit verschil als een probleem te zien, moet je het aanvaarden als een extra dynamiek voor je seksleven! Seks hoeft namelijk helemaal niet saai te worden naarmate je langer samen bent met je partner. Lees er alles over in dit boek. Voor meer informatie klik op onderstaande button.

Tekst: Hester Zitvast. Om privacyredenen zijn alle namen veranderd. De echte namen zijn bekend bij de redactie.
Foto: Getty Images

Meer persoonlijke verhalen lezen? Neem nu een abonnement op Vriendin.