Na ontrouw: blijven of gaan? Dít deden deze lezeressen

Tekst: Hester Zitvast

28 januari 2025

Als je partner vreemdgaat, betekent dat einde relatie of ben je bereid hem of haar te vergeven? Deze lezeressen stonden voor dit dilemma.

‘Ik wilde Mark niet kwijt. En hij mij niet’

Ilse (43, fulltime moeder) heeft een relatie met Mark en is moeder van een tweeling van 8. “Mijn onderbuikgevoel zei me al langer dat er iets aan de hand was met Mark. Hij was afwezig, zowel fysiek als mentaal. En hij was maar druk met zijn telefoon. Tussen ons liep het stroef en we hadden veel onenigheid. Ik vond het doodeng om het hem op de man af te vragen, maar ik heb het toch gedaan. De grond zakte onder mijn voeten vandaan toen hij, in tranen, toegaf dat hij vreemdging. Ik was zo boos, dat ik hem meteen heb weggestuurd. Ik kon hem niet om me heen hebben: hoe kon hij ons dit aandoen? De tweeling was op dat moment pas drie jaar, dit zou de gelukkigste tijd van ons leven moeten zijn, maar mijn man lag bij een ander in bed! Mark leek ergens ook opgelucht te zijn dat het hoge woord eruit was. Hij had vreselijk veel spijt. In het begin wilde ik daar niets van weten. Het liefst zat ik met een fl es wijn en mijn beste vriendin op de bank te huilen en op hem af te geven. Mijn boosheid moest eruit. Na een paar weken kwam het verdriet, het gemis. Ik wilde Mark niet kwijt. En hij mij niet. We begonnen te praten, heel veel te praten. Mark kwam weer bij ons wonen. Hij sliep aanvankelijk in de logeer kamer. We gingen in therapie, dat vond ik heel zwaar. Er bleek namelijk veel meer mis in onze relatie dan alleen Marks bedrog. We hadden het klassieke patroon gevolgd: kinderen, druk, elkaar uit het oog verliezen. In Marks ogen was hij niet op de tweede of derde plek, maar ergens op de tiende plek in mijn leven gekomen. Al het leuke dat we deelden, hadden we laten liggen. We hebben elkaar echt opnieuw moeten vinden en nu, vier jaar later, durf ik te zeggen dat het ons is gelukt. Ik moet nog weleens aan zijn bedrog denken, maar die gedachten duw ik altijd snel weg. Wat we nu samen hebben, is me alles waard. En hoewel mijn vertrouwen voor altijd een knauw heeft gekregen, durf ik me wel aan hem te geven.”

Dit vindt de deskundige

Petra van der Heiden (51), psycholoog/ relatie therapeut en auteur van Liefdesverdriet, zeven bijzondere ontmoetingen met jezelf: “Vreemdgaan is een relatietrauma voor beide partijen. Ook de bedrieger moet zichzelf in de spiegel leren aankijken, wat gepaard gaat met groot schuldgevoel en zelfverwijt. Wat ik vaak zie, is dat de onderliggende oorzaak niet wordt aangepakt. Het gaat vooral over de affaire, maar er is meer aan de hand. Hoe vaak ik niet denk: hadden jullie maar vijf jaar eerder hulp gezocht… Of doorgaan kans van slagen heeft, is afhankelijk van veel factoren. Als er geen liefdesenergie meer is bij een van de partners, houdt het op. Dan kun je er ook als therapeut niets mee. Het is belangrijk om de tijd te nemen om de shock te verwerken. Neem geen overhaaste beslissingen om weg te gaan of juist te blijven. Als je door wilt, moet er schoon schip worden gemaakt. Je hoeft hiervoor niet alle details van de affaire te weten, voel wat je hart nodig heeft om de ander weer te leren vertrouwen. Praat niet alleen maar over hoe pijnlijk de affaire was, hoewel erkenning natuurlijk wel heel belangrijk is. Ga samen leuke dingen doen, doe samen nieuwe ervaringen op. Afleiding helpt. Zie de affaire als iets waardoor je meer over je relatie, maar ook over jezelf leert. Je kunt de deur dichtgooien uit boosheid, maar je kunt ook proberen te achterhalen of je iets bruikbaars uit de situatie kunt halen. In relaties sluipen vaak patronen. Je neemt zaken van en over elkaar aan, waardoor je elkaar niet meer hoort en bereikt. Hoe vaak hebben we nog intense en verhelderende gesprekken met onze partner, na jaren van samenzijn? Gebruik deze situatie om het gesprek aan te gaan. Wees eerlijk. Vraag ook wat je partner nodig heeft. Als je man is vreemdgegaan en je wilt door samen, blijf hem dan niet zien als de boeman. Geef hem een kans. Dat mag even duren, maar zorg dat je niet verbitterd raakt en je hart sluit. Een goede verwerking is van essentieel belang, óók als je besluit niet samen door te gaan. Zoek eventueel hulp. Niet goed verwerken van het bedrog leidt tot een slechte start in een nieuwe relatie. De nieuwe partner zal dan aanvoelen dat hij bij voorbaat wordt gewantrouwd en dat geeft een soort ongelijkwaardigheid, een achterstand.”

‘In vier jaar tijd kwam ik er drie keer achter dat hij vreemdging’

Jennifer (31, salesmanager) heeft een vriend. “Liam was een enorme fl irt toen ik hem leerde kennen. Ik vond dat toen heel leuk. Dat charmante was juist waar ik op viel. Ik ging ervan uit dat hij het wel zou afl eren als hij met mij was, maar de charmeur in Liam viel niet te stoppen. Vriendinnen probeerden mij subtiel in te laten zien dat zijn gedrag eigenlijk niet kon. Daar reageerde ik woedend op. Ze moesten niet zo moeilijk doen: hij ging toch niet vreemd? Maar dat ging hij dus wel. Liam is een vrouwenverslinder. Eén vrouw zal nooit genoeg voor hem zijn. Ik wilde trouwen, kinderen, alles erop en eraan. Maar Liam hield de boot af. Maar liefst drie keer kwam ik erachter dat hij vreemdging, voordat ik de knoop doorhakte en hem verliet. De eerste keer was tijdens een wintersport met vrienden en ‘in een dronken bui’. Ik vergaf het hem, was nog stapelverliefd. De tweede keer zag ik een nietsverhullend appje op zijn telefoon binnenkomen. Ook nu gooide hij de schuld weer op de drank, de gezelligheid. Ik moest me er niet te druk over maken, het had niets voorgesteld. Ik kan me nu niet meer voorstellen dat ik het zo ver heb laten komen. De derde keer deed voor mij de deur dicht. Ik had er veel verdriet van, maar doorgaan met deze man was geen optie. Ik wilde iemand die echt voor mij koos. Ik verbrak onze relatie van vier jaar. Sinds een paar maanden heb ik een nieuwe liefde. Ik vind het moeilijk hem te vertrouwen, maar gelukkig kunnen we er goed over praten samen. Ergens ben ik heel boos om wat Liam mij heeft aangedaan. Aan de andere kant: dit is nou eenmaal zijn aard. Ik had beter moeten weten.”

‘Hij had al maanden een affaire terwijl ik zwanger was’

Michelle (29, kapster) is single en heeft een dochter van 1. “Ik was zwanger en dolgelukkig met Jay. Het viel me wel op dat hij niet zo enthousiast was over deze nieuwe wending in ons leven, een kind, maar ik ging er vanuit dat hij gewoon moest wennen aan het idee. Ik ontdekte zijn bedrog doordat ik even zijn telefoon pakte om iets op te zoeken. Ik stuitte op berichtjes van een andere vrouw. In eerste instantie ontkende hij alles. Ik zag het verkeerd, ze was gewoon een collega. Maar na veel aandringen kwam het hoge woord eruit: hij had al maanden een affaire met haar. Ik wist meteen dat het over was. Als je je zwangere vrouw zo kunt bedriegen, doe je dat ongetwijfeld nog een keer. Tegen beter weten in heb ik nog geprobeerd te redden wat er te redden viel. Je geeft een relatie van vier jaar niet zomaar op, zeker niet als je samen een kind krijgt. Maar twee maanden na de geboorte van ons meisje heb ik onze relatie verbroken. Ik geloofde niet dat hij die andere vrouw nooit meer zag en wilde voorkomen dat mijn eigenwaarde volledig kapot werd gemaakt door dat gedrag. We zijn nu een jaar uit elkaar en ik ben blij dat ik de beslissing heb genomen. Het was zwaar, ik heb veel verdriet gehad, maar dit was wel de beste keuze. Mannen als Jay heb ik niet nodig in mijn leven. Ik sta open voor een nieuwe liefde!”

Dit vindt de deskundige

Petra Deij (52), relatietherapeut en auteur van Verder na een affaire: “Ontrouw betekent niet automatisch de genadeklap voor een relatie. Er spelen altijd meer factoren mee. Wat ik vaak merk, is dat je, als ’t puntje bij paaltje komt, flexibeler en veerkrachtiger bent dan je denkt. Er is veel dat je bindt in een relatie. Je houdt van iemand, je deelt een geschiedenis en als jullie samen kinderen hebben, is er niemand die zo veel van jullie kinderen houdt als hij. Er spelen ook praktische zaken mee, denk aan het huis en de financiën. De duur van een affaire zegt niet altijd iets over het feit of jullie het alsnog redden samen. Ik heb een stel in mijn praktijk gehad, waarvan hij wel vijftien jaar een verhouding had. Ze bleven toch bij elkaar. Voor andere stellen betekent één keer vreemdgaan het einde van de relatie. Wat telt, is de basis en/of het vertrouwen in elkaar én in jezelf. Ook de omgeving speelt een belangrijke rol. Reacties kunnen fel en zelfs schadelijk zijn. Mijn advies aan de omgeving zou zijn: back off! Geef geen mening, maar steun iemand door te luisteren. Vraag wat iemand nodig heeft en zeg geen dingen waar je later spijt van krijgt. De bedrogene kan het beste zorgvuldig kiezen aan wie hij of zij zijn verhaal toevertrouwt. Wil je je gram halen? Of zoek je steun? Ik heb mijn boek geschreven omdat de stap naar relatie therapie voor veel mensen te groot of te kostbaar is. Met mijn boek kunnen ze zelf aan de slag. Is dat niet voldoende: schroom dan niet om hulp te zoeken bij een erkende therapeut. Ook jaren later kan die behoefte er nog zijn; het bedrog blijft vaak tussen mensen in staan. Herstellen van vertrouwen is moeilijk en soms lukt dat niet zonder hulp. Iemand kan duizend keer oprecht sorry zeggen, maar vertrouwen moet je aan durven gaan, en de ander moet laten merken dat hij er zijn best voor wil doen. Het is mogelijk om samen uit te pluizen wat helpt en wat juist niet. Als ontrouwe partner kun je helpen door te laten merken dat je aan iemand denkt, dat iemand ‘in je woont’. Stuur een appje of bel even als je niet bij elkaar bent. Zie dat niet als controleren of wantrouwen, zie het als helpen. Je partner heeft het nodig.”

‘Hij had het gedaan uit lust en nieuwsgierigheid’

Marjan (43, docent) is getrouwd met Robbert en heeft drie zoons van 17, 15 en 13. “Robbert en ik zijn al bij elkaar sinds ons achttiende. We waren elkaars eerste liefdes en werden altijd door onze omgeving gezien als ‘het perfecte stel’. Toch hadden ook wij zo onze problemen. Onze jongste heeft ADHD en vraagt veel aandacht. Robbert heeft een drukke baan die hem veel stress geeft. We hadden nooit ruzie, maar kozen allebei steeds meer onze eigen weg in het leven. Je zou kunnen zeggen dat we als broer en zus leefden. Toen Robbert twee jaar geleden terugkwam van een zakenreis, had ik meteen door dat er iets was. Zijn ogen stonden anders. Hij ontweek mijn blik. Toen hij, uit zichzelf, opbiechtte dat hij was vreemdgegaan, was het alsof alles in elkaar stortte. Dat was wel het laatste wat ik achter hem had gezocht. Ik wist meteen dat ik er alles aan wilde doen om ons huwelijk te redden. Dat heb ik, ondanks mijn boosheid, die avond al gezegd. Robbert dacht er hetzelfde over. Hij had het gedaan uit lust en nieuwsgierigheid, vertelde hij. De verleiding was op zijn pad gekomen, het was geen vooropgezet plan. Maar blijkbaar was er wel de behoefte. We hebben onze omgeving niets verteld, dit was ons probleem. Ik wilde ook niet dat anderen Robbert zouden veroordelen. Mijn ouders zouden het hem bijvoorbeeld nooit vergeven. We zijn samen naar een psycholoog geweest en hebben op haar aanraden ook een seksuoloog bezocht. We hebben patronen veranderd. We luisteren weer naar elkaar en zien elkaar weer, ook in bed. Al met al heeft het zeker een jaar geduurd voordat we er weer ‘waren’ samen. Maar nu voelen we ons sterker dan ooit. We zijn weer verliefd op elkaar. Het is jammer dat dit ervoor nodig was, maar ik ben positief ingesteld. Ik kijk liever vooruit en onze toekomst ziet er weer hartstikke goed uit!” Tekst: Hester Zitvast Foto: Getty Images Meer Vriendin? Volg ons op Facebook en Instagram. Je kunt je ook aanmelden voor onze wekelijkse Vriendin nieuwsbrief.

LEES OOK