Zo gaat het nu met Milou Rietjens uit Boer zoekt Vrouw

4 mei 2021

Toen Milou Rietjens zich opgaf voor Boer zoekt Vrouw, had ze geen idee dat haar leven zo zou gaan veranderen. Aan haar sprookje met boer Bastiaan kwam helaas een einde, maar Milou heeft gelukkig genoeg mooie dingen overgehouden aan het programma.

Wij waren benieuwd hoe het nu met haar gaat en belden haar op.

Milou: “Ondanks dat ‘Boer zoekt Vrouw’ me uiteindelijk niet heeft gebracht wat ik hoopte, kijk ik met een positief gevoel terug op mijn deelname. Het was een uniek avontuur en ik heb herinneringen gemaakt die ik voor altijd bij me zal dragen.

Ik had nooit gedacht dat ik aan een programma als Boer zoekt Vrouw mee zou doen. Mijn vader is een boerenzoon, maar ik had eigenlijk helemaal niets met het boerenleven. Mijn mening daarover is nu echt totaal omgedraaid. Het leven op een boerderij vind ik fantastisch. Het is vrij basic, je gaat echt terug naar de kern van de mensheid, maar juist dat vind ik zo mooi. De rust en ruimte van de omgeving in combinatie met het dynamische en avontuurlijke leven op de boerderij is voor mij de perfecte combinatie.”

Andere liefde

“Toch zou ik met de kennis van nu denk ik niet weer meedoen. De insteek van het programma is natuurlijk om je ware liefde te vinden en dat is, hoe jammer ook, niet gelukt. Aan de andere kant heeft het programma me wel twee ontzettend lieve vriendinnen gebracht. Ik zou Elise en Madeleen voor geen goud meer kunnen missen. Ook heb ik er een andere liefde aan overgehouden, namelijk die voor de provincie Zeeland. Zonder het programma was ik daar nooit beland, maar oh wat is het daar magisch mooi.

De impact van het programma heb ik totaal onderschat. Van de een op de andere dag wisten mensen wie ik was en werd er over me geschreven en gepraat. De negatieve reacties, want die kreeg ik ook, raakten me gelukkig niet. Daar kon ik me voor afsluiten. Natuurlijk is het niet leuk om iets te lezen wat totaal niet klopt, maar de mensen om mij en ik wisten hoe het echt zat. Soms vind ik het wel lastig dat ik niet meer zo anoniem over straat kan. Als ik nu in mijn sportlegging over straat ga of in de supermarkt loop te klungelen met mijn boodschappen, hoop ik altijd maar dat niemand me herkend. Ik heb een stuk privacy ingeleverd, maar daar staat tegenover dat het ook heel leuk is als mensen je herkennen en een praatje met je willen maken.”

Gewoon ‘Milou’

“Toch ben ik nu nog voor veel mensen ‘Milou van boer Bastiaan’. Dat snap ik heel goed, mensen associëren me daar immers mee, maar ik hoop binnenkort gewoon weer voor iedereen ‘Milou’ te worden. Er was een periode dat Bastiaan en ik niet wisten of we onze relatie nog een nieuwe kans zouden geven of dat we er definitief een punt achter zouden zetten. Nu we het echt hebben afgesloten, wil ik graag door met mijn leven. Als onbekenden me dan steeds ‘Milou van boer Bastiaan’ blijven noemen, is dat lastig. Ik kan die mensen natuurlijk niets kwalijk nemen, ze bedoelen het goed, maar moeilijk vind ik het soms wel.”

Lees ook: Zo gaat het nu met de familie Hammink uit Ik Vertrek

Flinke dip

“Na de break heb ik een flinke dip gehad. Aan het begin van de relatie met Bastiaan vond ik het spannend om mijn leven totaal om te gooien en iets op de boerderij op te bouwen. Dat had ook met mijn vorige relatie te maken. Ook toen zette ik mijn leven opzij en ben ik voor een jongen verhuisd. Toen dat uiteindelijk niet bleek te werken, moest ik weer opnieuw beginnen. Het idee dat dat weer kon gebeuren, hield me aan het begin van de relatie met Bastiaan tegen. Toch lukte het me om mijn mindset daarin te veranderen en ik besloot er vol voor te gaan. Ik kreeg het ontzettend naar mijn zin op de boerderij en genoot van het strand om de hoek.”

Schakelen

“De break hakte er daardoor goed in. Het idee dat ik wéér opnieuw moest beginnen, vond ik heel moeilijk. Mijn baan in Duitsland was net afgesloten en ik had me volledig ingesteld op het leven in Zeeland. Ik moest dus weer ontzettend schakelen. Het coronavirus maakte het allemaal nog een stukje lastiger. Ik had weinig afleiding, kon niet zomaar een drankje doen met vrienden op het terras, maar zat veel avonden alleen op de bank. In die periode heb ik me echt wel eenzaam gevoeld.

Ook miste ik de boerderij en Luna, de hond van Bastiaan, ontzettend. Ik ben in een relatief korte tijd heel veel van dat beestje gaan houden. Luna voelde echt als mijn kindje. Ik weet natuurlijk niet hoe de liefde van een moeder voor een kind voelt, maar ik kan het me voorstellen dat het zo voelt. Gelukkig kan ik af en toe op pad met de honden van de neef van Bastiaan. Die beestjes zijn familie van Luna en zo heb ik haar af en toe toch nog een beetje bij me.”

Settelen

“Ik kan nu gelukkig zeggen dat het goed met me gaat. Ik heb een hele leuke nieuwe baan gevonden in Zeeland. Ondanks dat ik daar nog maar net ben begonnen, heb ik het al ontzettend naar mijn zin. Met mijn collega’s kan ik het heel goed vinden en het is heel fijn om weer lekker onder de mensen te zijn. Ook ben ik aan het kijken voor een eigen huisje. Bastiaan spreek ik niet meer, maar dat is oké. We hebben het hoofdstuk allebei afgesloten.

Ik heb nog geen idee wat de toekomst me gaat brengen. Ik word binnenkort 31 en het begint nu wel te kriebelen om me ergens vast te gaan settelen. Ooit hoop ik ergens landelijk te gaan wonen, met een lieve man en beestjes om mijn heen. Tot die tijd zie ik vanzelf wel wat er op mijn pad komt. Als ik één ding heb geleerd de afgelopen jaren heb geleerd, is dat het altijd allemaal wel weer goed komt, dus ik heb veel vertrouwen in de toekomst.” 

Lees ook: Zo gaat het nu met Dennis en Kendra uit Kamp van Koningsbrugge