Stefanie: ‘Samen zagen we de mooie bloedmaan’
25 januari 2019
Adriana en ik liggen te woelen in bed. Misschien houdt de kracht van de volle bloedmaan onze slaap tegen. Uiteindelijk val ik in een onrustige slaap. Om vier uur moet ik naar het toilet.
Adriana en ik liggen te woelen in bed. Misschien houdt de kracht van de volle bloedmaan onze slaap tegen. Uiteindelijk val ik in een onrustige slaap. Om vier uur moet ik naar het toilet.
‘Mama?’
Adriana is ook wakker.
‘Ik moet naar de wc’ fluister ik.
‘Ik ook’ zegt Adriana.
Als we naar het toilet zijn geweest, ga ik de woonkamer binnen.
‘Wat doe je?’ vraagt mijn dochtertje.
‘Ik kijk naar de maan. Vannacht kleurt de maan rood.’
‘Ik zie geen rood’ zegt Adriana.
‘Het zou ook pas tegen de ochtend goed zichtbaar zijn’ antwoord ik.
Slechte slaap
Terug in bed kan ik de slaap niet vatten, totdat ik in een zwembad sta. Door een klein raampje zie ik een knalrode maan. Ik wil haar pakken, maar schrik wakker. Tien voor zes! Als ik nog wil douchen, moet ik opschieten. Dirk wil om zes uur onder de douche. Ondanks mijn haast, ga ik kijken of de maan rood is. Om 05:40 uur moest de bloedmaan het beste zichtbaar zijn. Ik kan er vast nog wel iets van zien.
Daar is de bloedmaan!
Wow, aan de zwarte hemel prijkt een ontzagwekkende, rode bal: De maan. Al bijna 4,5 miljard jaar draait zij rondjes om de aarde. Ze overziet de vreugde en het verdriet dat in de aarde gevangen zit, net als in een samengesteld gezin. De aarde en de maan zijn onafscheidelijk, als moeder en kind. De maan wordt op de proef gesteld door het verdriet. Toch blijft ze trouw rondjes draaien, want ze ziet ook de mooie kant van de aarde. En als de maan in de schaduw van de aarde valt, laat zij zich in passievol rood zien.
Vreugde en verdriet
Wat een bijzondere verschijning. Ik voel kracht en berusting. Het is alsof de tijd stil staat. Maar het is maandagochtend! Kom op, douchen! Ik moet doorgaan, net als de maan. Ik zie ook vreugde en verdriet om mij heen. In adoptie- en samengestelde gezinnen kan er nou eenmaal afstand tussen gezinsleden ontstaan. Dat is een gegeven, zo waar als de maan ’s nachts aan de hemel staat.
Beter relativeren
Gelukkig kan ik steeds beter relativeren en de mooie kant van ons gezin zien. Ik word vaak op de proef gesteld, maar blijf, als een krachtige maan, trouw aan de taken in mijn leven. Ik wens iedereen, onder dezelfde maan, kracht en berusting toe. En als de schaduwkant van het leven over mij heen valt, zal ik proberen om mijn liefdevolle rood te laten zien.
OVER STEFANIE
Stefanie (45) adopteerde de kinderen van haar vriend Dirk: Christianne, Deborah, Faith en Nico. 7 jaar geleden kregen zij samen Adriana. Het gaat niet altijd vlekkeloos, maar het gezin draait al ruim 20 jaar!