Angelique: ‘Ik weet niet zeker van wie mijn jongste zoon is’
25 september 2020
Natuurlijk, een leugentje om bestwil vertellen we allemaal weleens, maar soms pakt dat verkeerd uit. Daar weet Angelique alles van.
Weinig tijd voor elkaar
Angelique (44): “Ik weet niet zeker van wie mijn jongste zoon is… Of eigenlijk weet ik het zo goed als zeker wel: hij is niet van mijn man. Na de geboorte van onze oudste liep het niet zo lekker tussen ons. Een kindje krijgen was zo veel ingrijpender dan we hadden verwacht. We waren alleen maar bezig met de baby en hadden amper tijd voor onszelf of elkaar. En als we dan wat rust hadden, wilden we eigenlijk alleen maar slapen. Ik voelde me uitgeput, verslonsd en eigenlijk alleen nog maar ‘moeder’.”
Nieuwe collega
“Tot er een nieuwe collega op mijn afdeling kwam werken. Een heel leuke nieuwe collega. Lang, een wilde bos krullen, een scheef lachje… We werkten samen aan een project en konden het uitstekend met elkaar vinden. In het begin was het puur zakelijk, maar de gesprekken werden steeds persoonlijker en van het een kwam het ander: op een vrijdagmiddag na het werk eindigden we op een terrasje voor een wijntje. Ik sms’te mijn man dat ik wat met een vriendin ging eten, hij was toch thuis. Ik vertelde mijn collega over mijn ingekakte huwelijk en dat ik me een beetje verwaarloosd voelde. ‘Ik kan me niet voorstellen dat de man die zo gelukkig is met jou samen te mogen leven, zo dom is je niet genoeg aandacht te geven’, zei hij, en hij keek me daarbij grijnzend aan. Ik was verkocht, heb hem ter plekke gezoend.”
Het zal toch niet…
“Die avond ging ik met hem mee. De seks was echt goddelijk, ik kan niet anders zeggen. Maar het is bij die avond gebleven. Dit slippertje was precies wat ik nodig had om erachter te komen dat wat ik thuis had toch wel heel waardevol was. Ik besloot dit avontuurtje dus te zien als een nieuwe start voor mij en mijn man. Twee maanden later viel me op dat ik al een tijd niet ongesteld was geweest. Ik deed een test en ja hoor: zwanger. Mijn man was verbaasd, zo vaak hadden we niet gevreeën. Ik dacht alleen maar: het zal toch niet… En ik deed net zo verbaasd als hij: het zou dan wel een van die keren zijn gebeurd. Ik zocht een nieuwe baan met de smoes dat ik een nieuwe uitdaging nodig had en hoopte heel hard dat dit nieuwe kindje net als de eerste sprekend op mijn man zou lijken. Helaas: dit jochie heeft een grote bos ontembare krullen en een scheef lachje. Precies die collega van toen.”
Lees ook: Patricia: ‘Ons tweede kind is niet van mijn man’
Foto: Getty Images
