Anna: ‘Mijn man en ik zijn swingers, maar maakten een grote fout’

11 oktober 2019

Anna en haar man hebben weleens seks met andere stellen. Die ontmoetten ze via een website voor swingers. Maar vorig jaar liep een avondje met goede vrienden helemaal uit de hand.

Anna (42): “Mijn man Alex en ik zijn swingers. We doen aan partnerruil, maar dat jaren 70 woord gebruikt niemand meer in ons wereldje. De eerste 15 jaar van ons huwelijk waren we monogaam, het kwam niet in ons op dat dit anders zou kunnen. De behoefte was er niet, de tijd evenmin. Maar toen onze kinderen ouder werden, begon het te kriebelen. Ons seksleven was nog altijd goed, maar we wilden wel weer eens iets nieuws, iets spannends meemaken. We zijn allebei open minded en niet jaloers. Daarom zijn we naar een parenclub gegaan. Puur om te kijken, maar we voelden we ons meteen op onze plek. Nog leuker bleken we het swingen thuis te vinden, met stellen die we ontmoeten via een speciale site. We mailen wat, kletsen via de webcam. En als het lijkt te klikken draait het uit op een spannende date.

In het begin legden Alex en ik elkaar beperkingen op: de echte seks deden we alleen met elkaar, nu laten we elkaar volledig vrij. Wel blijven we altijd bij elkaar en spelen open kaart. Als één van ons het niet leuk meer vindt, zeggen we dat, en is het direct over en uit. We hebben vanaf het begin nóg een belangrijke regel: we doen het nooit met goede vrienden. Daar kunnen alleen maar problemen van komen, meenden we instinctief.”

Buren ook swingers

“Vorig jaar is dat een keer misgegaan. Wát een spijt hebben we daarvan. Astrid en Joost kenden we al jaren, het zijn onze oude buren. Toen zij verhuisden hebben we hecht contact gehouden. We spraken altijd openhartig met ze en hebben dan ook verteld van onze experimenten op seksgebied. We merkten toen al dat ze aan onze lippen hingen. Vooral Joost leek het spannend te vinden, Astrid was iets terughoudender. In de jaren hierna informeerden ze soms of we nog iets bijzonders hadden meegemaakt. De sfeer werd dan altijd giechelig. Maar daar bleef het bij. Tot die ene avond. We gingen bij hen eten en Astrid had er duidelijk extra werk van gemaakt. Goed eten, kaarslicht en wijn in overvloed. Joost zat naast mij en kwam in de loop van de avond verdacht dicht naast me zitten. Ook Astrid schoof dicht naar Alex toe. Tja, en toen is het misgegaan. Alex en ik hebben nog wel onopvallend naar elkaar zitten gebaren of dit wel verstandig was, maar toen had Joost zijn hand al in mijn decolleté. En ik had er wel zin in. Ook mijn man vond Astrid heel aantrekkelijk, wist ik. Dus ik gaf me zonder nog veel na te denken over.”

Plotseling rotgevoel

“Had ik maar minder gedronken. Dan had ik beter op mijn dierbare vriendin Astrid gelet. Maar dat deed ik alleen in het begin. Ook zij was aangeschoten en deed niets anders dan lachen. Ze liet zich gewillig door Alex uitkleden. En ze leek met plezier toe te kijken hoe háár man míjn jurk uittrok. Daarna verloor ik me in de seks met Joost. Er bleken condooms op een bijzettafeltje te liggen, zij waren hier dus duidelijk op uit geweest. Ik zag Alex en Astrid wild zoenen, en dacht: dit zit wel goed. Ik genoot ten volle van Joost en pas na afloop keek ik weer naar de twee anderen. Zij waren kennelijk ook al klaar want ze zaten naast elkaar op de bank. Astrid probeerde te lachen maar ik zag in haar blik dat er iets flink mis was. Gauw heb ik haar man van mij afgeduwd. Die leek niets in de gaten te hebben en haalde nog een fles wijn. Ik ging naast Astrid zitten, in een poging om met haar te praten, maar ze wende haar gezicht af. In haar ogen zag ik tranen glinsteren. En toen Joost uitbundig vertelde hoe tof dit was geweest, zei Astrid opeens dat ze moe was. Konden wij alsjeblieft weggaan? Gehaast hebben mijn man en ik ons aangekleed en met een rotgevoel kwamen we thuis. Zo’n sfeer is niet wat je wilt bij swingen…”

Ziek van jaloezie

“Helaas, die avond was het eind van onze vriendschap. Een tijd reageerden ze nergens meer op, tot er een mail kwam van Astrid. Een ontroerend lief bericht, waarin ze alle schuld bij zichzelf en Joost legde. Ja: zij hadden ons die avond bewust verleid. Ze meenden beiden dat ze het aan konden. Maar Astrid had het niet getrokken. Haar man Joost, bovenop mij; ze had zich ziek van jaloezie gevoeld. Na ons vertrek was er ruzie ontstaan. Joost vond Astrid flauw, een spelbreker, zij deed niets anders dan huilen. Inmiddels hadden ze het uitgepraat maar het was nog wel een pijnlijk onderwerp. Voorlopig, zo schreef Astrid, was het maar beter als wij elkaar niet meer zagen. Ze zou wel weer contact opnemen wanneer ze eraan toe was. Dat is nu ruim een jaar geleden. Ik heb nog vaak gesms’t, gemaild: tevergeefs. Ik heb ontzettend veel spijt van die ene avond. Dit was dat halfuurtje seks absoluut niet waard.”

Foto: Getty Images