Anne organiseert vakantieweken voor kinderen die niet op vakantie kunnen
20 juli 2019
Financiële problemen, ziekte, een handicap: lang niet voor iedereen is het vanzelfsprekend om op vakantie te gaan.
Financiële problemen, ziekte, een handicap: lang niet voor iedereen is het vanzelfsprekend om op vakantie te gaan.
Anne (27) is single en werkt als vrijwilligerscoördinator bij Het Vergeten Kind. Tijdens vakanties is ze vrijwilliger bij de Heppie vakanties & weekenden, onderdeel van Het Vergeten Kind. Heppie zorgt ervoor dat kinderen die niet op vakantie kunnen, er toch even tussenuit gaan.
Lees ook: Debbie zorgt voor haar moeder en kan daardoor niet op vakantie
Alleen maar leuke dingen
“Vrijwilligers onderling spreken weleens van het ‘Heppie-virus’, wat betekent dat je haast al je vrije tijd besteedt aan Heppie omdat je er zo vol van bent. Ik ben absoluut besmet. Al negen jaar organiseer ik samen met andere vrijwilligers vakantieweken voor kinderen die door hun thuissituatie niet op vakantie kunnen. We doen dan alleen maar leuke dingen met ze, zoals kampvuren aanleggen, spelletjes, naar een attractiepark gaan en zwemmen.”
Ervaring die mijn leven veranderde
“Ik was achttien jaar oud toen ik begon als vrijwilliger bij Heppie en een week voor kinderen met hun ouders mocht begeleiden, want dat doet Heppie óók. Ik zorgde ervoor dat twee alleenstaande moeders die onder de armoedegrens leefden een fijne tijd hadden met hun zoontjes. Door die week en de vele vakanties die volgden, veranderde ik als mens. Zelf kom ik uit een warm gezin. Door Heppie weet ik dat een stabiele thuissituatie niet vanzelfsprekend is. Voor meer dan vijftigduizend kinderen is het zelfs te onveilig om thuis te wonen. Zij verblijven in pleeggezinnen en in jeugdzorginstellingen.”
Lees ook: Mirjam ving jarenlang pleegkinderen op: ‘Ze hebben mijn leven verrijkt’
Veel meegemaakt
“De kinderen die met ons op vakantie gaan, hebben vaak veel meegemaakt. Sommigen zijn mishandeld, verwaarloosd, opgegroeid in armoede, hebben ouders met psychische problemen, of hebben zelf gedragsproblemen waardoor ze niet op vakantie kunnen. Het blijft bijzonder om te zien welk effect het maken van plezier op de kinderen heeft: verdriet, pijn en problemen lijken even te verdwijnen.”
Apetrots
“Ik vind het echt fantastisch dat alle kinderen – ongeacht hun afkomst of problematiek – mee kunnen. We hebben genoeg begeleiders om ze de aandacht te geven die ze nodig hebben. Oprechte aandacht van de vrijwilligers kan echt wonderen verrichten. Soms krijg ik vooraf te horen dat een kind moeite heeft met het leggen van contact en geen vriendjes heeft. Als ik hem vervolgens tijdens de bonte avond op het podium zie staan met zijn nieuwe maatjes, ben ik apetrots. De vakanties zijn superintensief en vermoeiend, maar dat vind ik niet erg. De kinderen gaan allemaal blijer en een stukje zelfverzekerder naar huis en daar is het me om te doen.”
Bijzondere baan
“Toen stichting het Vergeten Kind, waar Heppie onder valt, vorig jaar een vrijwilligerscoördinator zocht, wist ik: deze job is voor mij. Inmiddels werk ik daar met veel plezier. Doordat ik zelf al zo lang vrijwilliger ben, kan ik de vrijwilligers extra goed ondersteunen.”
In Vriendin 29 lees je meer verhalen van vrouwen die voor onvergetelijke vakanties zorgen.
Tekst: Sonja Brekelmans. Foto: privébeeld.
