Anusha: ‘Ik ben bang voor mijn ex’

23 september 2024

Na een huwelijk van vijf jaar is Anusha (26) anderhalf jaar geleden gescheiden van Sef. Maar hij blijft haar lastigvallen en bedreigen. Ze voelt zich niet veilig, en heeft zelfs een waakhond gekocht om haar ex van zich af te houden.

Anusha: : “Zo’n twintig keer per dag krijg ik sms’jes van mijn ex met daarin liefdesverklaringen, smeekbedes of indirecte bedreigingen. Daarnaast word ik zeker zes keer per dag anoniem gebeld. Voorheen nam ik die nog weleens op, maar als ik mijn naam zei, bleef het stil aan de andere kant van de lijn. Soms hoorde ik iemand ademen. Steevast reageerde ik hetzelfde: ‘Ik weet dat jij het bent Sef, laat me met rust’. Maar hij houdt niet op. Zelfs een nieuw nummer nemen, heeft geen zin. Hij weet het altijd te achterhalen. Een keer ontdekte hij mijn nieuwe nummer via mijn Marktplaats-account, de laatste keer heeft hij gewoon net zo lang bij een collega in de brievenbus staan schreeuwen, totdat ze het hem gaf. Nu laat ik het maar. Mijn ex is nou eenmaal een hardnekkig type.”

Eerste barstjes

“Anderhalf jaar geleden ben ik gescheiden van Sef, na een vrij agressief huwelijk van vijf jaar, waarin hij me voortdurend becommentarieerde, commandeerde en mishandelde. En dat terwijl onze relatie echt als een Oosters sprookje begon. Ik leerde Sef kennen op mijn achttiende. Ik was bleu, naïef, jong. Hij een twintiger die al een baan en eigen woning had. Hij was zeer complimenteus. Hij droeg me op handen. Ik vond hem stoer, voelde me geborgen bij hem.
Sef drong snel aan op trouwen. Hij wilde dingen graag goed doen. Eerst wimpelde ik dat af. We waren allebei nog vrij jong, het leven lag voor ons, waarom die haast? Maar Sef vertelde elke dag hoe mooi en lief hij me vond en wat een eer het voor hem zou zijn als hij mij als ‘zijn vrouw’ kon betitelen. Hij pakte het ook officieel aan. Vroeg mijn vader om mijn hand en regelde een knots van een verlovingsring. Tijdens een romantisch etentje in een draaiend restaurant, met uitzicht over Amsterdam, ging hij op zijn knieën en vroeg me ten huwelijk. Natuurlijk zei ik ja.
We waren een paar maanden getrouwd toen de eerste barstjes ontstonden en Sef zich steeds dominanter begon te gedragen. Hij wilde niet hebben dat ik nog dingen buiten hem of mijn baan om deed. Vriendschappen moest ik verbreken, zeker die met mannen. Zelfs mijn neefje van zestien mocht ik niet meer alleen zien.
Als echtgenoot was hij een stuk minder geëmancipeerd dan eerder als vriend. Zo weigerde hij ook maar iets in het huishouden te doen. Al werkte ik vier volle dagen, ik werd geacht alle boodschappen te doen, voor het eten te zorgen, af te ruimen en te poetsen. Dat vond hij typische vrouwentaken.”

Lees ook: Elina’s vriend ging vreemd met zijn ex: ‘Ik had dus al die tijd gelijk’

Dwingend gedrag

“Na het overlijden van zijn vader veranderde zijn hele persoonlijkheid. Alsof hij ineens een meer autoritaire houding moest aannemen nu hij hoofd van de familie was geworden. Zijn gedrag werd echt dwingend. Als ik niet snel genoeg op een verzoek van hem reageerde of te laat zijn eten op tafel zette, werd hij boos. Gaf ik een – in zijn ogen – brutaal antwoord terug, haalde hij fysiek uit. Eerst zacht, later steeds harder. Heel gewiekst raakte Sef me dan precies op die plekken dat de blauwe plekken nog te verstoppen waren voor de buitenwereld. Alhoewel ik nog maar weinig mensen zag buiten mijn familie en collega’s. Eigenlijk mocht ik alleen nog maar werken en thuis de rol van liefhebbende en toegewijde echtgenote spelen.
Ook in bed was hij dominant. Hij dwong seks af, eiste het op waar en wanneer hij maar wilde. Ook al deden we het al twee keer per week, hij vond het nooit genoeg. Hij had een hoog, onstilbaar libido. Vaak maakte Sef me gewoon keihard wakker ‘s nachts. Of ik nu wel of geen zin had was niet belangrijk. Zijn wil was wet. Het hielp niet om me slapende te houden. Dan gooide hij gewoon een glas ijskoud water in mijn gezicht of drong keihard naar binnen.
Hij wilde dolgraag vader worden en raakte gefrustreerd dat het maar niet lukte. Hij werd achterdochtig. Was bang dat ik stiekem de pil slikte en zwanger worden daardoor niet lukte. Of hij schold me uit voor slet, ik had vast een geslachtsziekte opgelopen door losbandig seksueel gedrag in mijn verleden, terwijl hij heel goed wist dat ik als maagd onze relatie in was gegaan. Artsen konden eerst geen duidelijke oorzaak vinden, we hadden gewoon pech. Later raakte mijn menstruatiecyclus verstoord, door alle stress verloor ik veel gewicht en daardoor was ik verminderd vruchtbaar. Ik was er niet eens verdrietig om. Ik wilde kinderen niet laten opgroeien in de kwelling waarin ik dagelijks leefde.”

Thuis ontvoerd

“De eerste jaren hield ik mijn slechte relatie verborgen voor mijn omgeving. Maar de blauwe plekken op mijn armen en de vaak ongelukkige blik in mijn ogen begon op te vallen. Mijn ouders zagen me afglijden. Op het laatst woog ik nog maar 49 kilo.
Mijn ouders drongen er bij me op aan om te gaan scheiden, maar ik durfde niet. Het heeft nog maanden geduurd voordat ik Sef verliet. Op zich hield niets me echt tegen om te vertrekken, maar ik zat gevangen in een psychologisch web. Ik was bang dat Sef me zou vermoorden als ik de scheiding zou aanvragen, dat zei hij ook vaak. En dus hield ik me koest. Ik probeerde niets te doen wat hij niet leuk vond. Ondertussen hoopte ik elk dag dat hij een fataal ongeluk zou krijgen. Als hij tien minuten te laat was uit zijn werk, bad ik dat hij nooit meer thuis zou komen. Dat zou zo veel schelen. Dan kon ik de verdrietige weduwe spelen en weer verder met mijn leven. Maar dat gebeurde niet.
Uiteindelijk hebben mijn vader en twee ooms me via een soort interventie thuis ontvoerd en ervoor gezorgd dat ik redelijk veilig mijn spullen kon inpakken. Ze zijn letterlijk voor de buitendeur gaan staan, toen Sef thuis kwam. Sef reageerde vrij gelaten. Zei tegen mijn vader en ooms te snappen dat ik bij hem weg wilde. Maar toen ik eenmaal definitief was gevlogen, was er van dat begrip niets meer over. Sef belde me constant op en waarschuwde me dat hij er alles aan zou doen om mijn leven zonder hem tot een hel zou maken. Ik geloofde hem meteen.”

Steeds dreigender

“Toch leefde ik een maand nog een redelijk rustig, Sef-loos bestaan. Via via kreeg ik een fijne eigen woning, vlakbij mijn familie en ik pakte weer voorzichtig vriendschappen op. Een kennis van me is advocate, ze hielp me bij het aanvragen van de scheiding. Van Sef kreeg ik weliswaar door de dag heen appjes, maar die kon ik nog wel handelen. De meeste waren zielig van toon. Dat hij me miste, van me hield, spijt had. Hij bood zijn excuses aan voor zijn gedrag, wilde in therapie gaan om zijn veranderende persoonlijkheid te kunnen begrijpen. Ik had ook een beetje medelijden met hem. Ik had zijn ideaal van een vrouw en kinderen verpest.
Maar na verloop van tijd werd zijn toon steeds dreigender en dwingender en zijn berichten intensiever. Zelfs nadat de rechter de scheiding uitsprak en Sef veroordeelde tot het betalen van partneralimentatie, bleef hij eisen dat ik ‘thuiskwam’. Het verontruste me. Hoever zou hij gaan in het waar maken van zijn intimidaties? Wanneer zou hij accepteren dat er geen ‘wij’ meer was?
Zelfs nu, anderhalf jaar na de scheiding, is hij niet over de scheiding heen en blijft hij me tot op de dag van vandaag benaderen. Of het nu met lieve of gemene woorden is, zijn boodschap is hetzelfde: ik heb hem te schande gemaakt en ik moet bij hem terugkomen.”

Lees ook: in déze twee situaties kun je vrienden blijven met een ex

Aangifte

“Natuurlijk heb ik aangifte gedaan bij de politie. Maar dat heeft tot nu toe niks opgeleverd. Ik kon wel een melding maken van stalkgedrag van mijn ex, en naar aanleiding daarvan heeft de politie met hem gesproken, maar zonder succes. Sef geeft toe dat hij me mist, maar niet dat hij mij bedreigt. De politie kan hem niet oppakken of arresteren zolang Sef binnen de lijntjes kleurt. Sef appt, belt en mailt de godganse dag, maar doet het op een slinkse manier. Sef blaft wel, maar bijt nog niet. Zijn ergste dreigementen heeft hij geuit waar niemand bij was. Aan de telefoon of in mijn gezicht. Dat heb ik destijds niet opgenomen.
Zijn berichtjes zijn subtieler, maar allemaal op het randje. Hij weet waarschijnlijk ook wel dat de politie er dan weinig mee kan. Hij stuurt me bijvoorbeeld een foto van mij en mijn moeder, met erbij de opmerking: Kijk altijd over je schouder. Als ik reageer met Is dit een bedreiging?’ dan appt hij sluw: O nee hoor schatje, ik zou je nooit iets aandoen. Maar we weten allebei wel beter.
Ik probeer zo goed mogelijk door te gaan en me niet tegen te laten houden door de angst voor mijn ex. Op mijn werk weten ze van de scheiding en Sefs gedrag. Daarom haalt mijn leidinggevende me ’s morgens altijd op van het parkeerterrein en vergezelt hij ’s middags weer naar mijn auto. Mijn vader of een familielid vangt me thuis op. Als ik uit eten ga met een vriendin, ben ik op mijn hoede. Ik check als een rechercheur de ruimte voordat ik er binnenstap.
Ik negeer al Sefs berichten, neem geen telefoontjes meer op, zelfs de anonieme niet meer. Ik heb hem op WhatsApp geblokkeerd, dus hij kan me niet meer met zijn eigen nummer appen. Helaas wel sms’en. Maar hij koopt ook regelmatig een prepaidkaart om me nog te kunnen bellen en appen. Ik heb inmiddels al een hele rij geblokkeerde nummers onder de S in mijn telefoonboek met Sef 1 tot en met 15.”

Waakse hond

“Om me in huis veiliger te voelen heb ik een Duitse Dog gekocht. Mijn ex is als de dood voor honden, en doggen zijn erg waaks. Het geeft me enigszins een safe gevoel als ik alleen thuis ben. Het houdt Sef fysiek buiten de deur, maar daarentegen komt hij viraal nog steeds mijn leven binnen met al zijn berichten en mails. Hij lijkt geobsedeerd door mij.
De enige hoop die ik heb, is dat hij iemand anders tegenkomt. Een vrouw op wie hij zo verliefd wordt, die hem wel dat innig gewenste gezin gaat geven met kinderen. Pas als ik niet meer belangrijk ben, zal hij me loslaten. Tot die tijd blijf ik goed luisteren naar zijn waarschuwing en altijd over mijn schouder kijken.”

Tekst: Joan Makenbach. Om privacyredenen zijn alle namen veranderd, De echte namen zijn bekend bij de redactie.​​​​​​
Foto: Getty Images

Meer Vriendin? Volg ons op Facebook en Instagram. Je kunt je ook aanmelden voor onze wekelijkse Vriendin nieuwsbrief.