Jo (39): ‘Als de baby wordt geboren, komt mijn grote geheim uit’

3 januari 2024

‘Als de baby wordt geboren, komt mijn grote geheim uit”

Jo: “Nog drie maanden heb ik mijn geheim voor mezelf. Nog drie maanden om te kunnen genieten van mijn dikke buik en van alle liefde, zorg en aandacht van mijn man Rob, zoons en familie. Die rust is straks na de bevalling direct over. Nu ziet immers niemand aan mij dat ik vreemd ben gegaan. Maar straks, als mijn baby’tje wordt geboren, komt alles uit. Iedereen zal dan meteen ontdekken dat Rob niet de vader is van dit jongetje, omdat hij hoogstwaarschijnlijk donker van huidskleur zal zijn.”

Pikant avontuurtje

Het moment waarop ik ontdekte dat ik zwanger was, kan ik me nog heel helder voor de geest halen. Ik had al een paar dagen pijnlijke, zware borsten en voelde me een beetje misselijk. Eenzelfde gevoel als ik eerder had bij mijn zwangerschappen van Menno en Sem. Als ik eerlijk ben, wist ik dus al voordat ik de test deed en twee blauwe streepjes zag, dat ik zwanger was. Toch heb ik zeker een half uur met dat ding in mijn hand op de badkamervloer gezeten. Ik was volkomen van slag. Hoe had ik toch zo stom en roekeloos kunnen zijn? Überhaupt om vreemd te gaan met mijn collega Angelo, terwijl ik helemaal niets met hem wilde én dan ook nog zonder condoom vrijen. Niet alleen gevaarlijk met het oog op ziektes, ook om zwanger te raken, want ik gebruik geen anticonceptie. Ik kan niet tegen hormonen en krijg van zowel de pil als spiraaltjes zware migraine. Mijn man Rob en ik hanteren al jaren de ‘voor het zingen de kerk uit’-methode. Niet helemaal zonder risico natuurlijk, maar tot nu toe wel effectief. Ook omdat ons seksgemiddelde vrij laag ligt: we vrijen hooguit eens per maand. Maar die maand had ik drie keer seks gehad. Met Angelo. We werken allebei bij hetzelfde overheidsbedrijf en waren na een personeelsfeestje met elkaar in zijn bed beland. Puur uit lust. We misten allebei spanning in ons huwelijk en vonden het heerlijk om met elkaar te flirten. Dat we het bed deelden, was eigenlijk niet de bedoeling, maar de wijntjes smaakten me iets te lekker en daarna gingen alle remmen bij me los.

Daarna hebben we nog twee keer onhandig met elkaar gevreeën op de achterbank van zijn auto, en toen hebben we het afgekapt. We wilden niets met elkaar en wilden zeker onze gezinnen geen pijn doen, zeiden we tegen elkaar. Die eerste twee keer seks gebeurde vrij snel na mijn menstruatie en dus safe, maar de laatste keer was halverwege de maand, ongeveer rond mijn eisprong. Vanwege mijn leeftijd dacht ik dat ik niet zo makkelijk meer zwanger zou raken. Oliedom natuurlijk. Niet alleen omdat ik niet zwanger wilde raken van een getrouwde man die voor mij niet meer was dan een pikant avontuurtje, het was ook nog eens een donkere man. Angelo komt uit Suriname.”

Lees ook: Paula: ‘Mijn gevoel klopte: mijn man ging vreemd met mijn beste vriendin’

Mijn man verleiden

“Het gekke is dat ik me toen nog niet druk leek te maken over het feit dat Angelo een kleurtje heeft en mijn man Rob en ik niet. Alsof het niet echt tot me doordrong. Nadat ik een beetje van de schok was bekomen, ben ik naar mijn computer gelopen om te gaan zoeken op internet. Bestond er een kans dat ik tóch van mijn man zwanger geraakt kon zijn? Op een babysite kon ik de datum van mijn laatste menstruatie invullen. Het was een simpele rekensom. Ik was nu zes dagen over tijd. Met mijn man Rob had ik de afgelopen maand geen seks gehad, met Angelo wel. Het kon bijna niet anders dan van Angelo zijn. Of ik moest in de maand ervoor al zwanger zijn geraakt. Dan zou mijn laatste menstruatie een innestelingsbloeding zijn geweest. Diep in mijn hart wist ik dat dat onzin was. Die ongesteldheid was net zo lang en heftig als normaal. Maar ik klampte me vast aan die kleine mogelijkheid. Ik wilde ook gewoon het liefst dat het van Rob was.

Die middag heb ik op een babyforum in het kort mijn situatie uitgelegd en verteld dat ik helemaal in paniek was. Ik was zwanger van mijn minnaar! De vele lieve reacties en tips gaven me echt steun. Toen de kinderen ’s middags uit school waren, voelde ik me weer redelijk normaal. Het maalde door mijn hoofd, maar het lukte me een beetje te kletsen met de jongens en voor het eten te zorgen. En toen ’s avonds Rob thuiskwam, merkte hij niks meer aan me. Het enige wat hem opviel, was dat ik zo verleidelijk was gekleed. Ik had me opgemaakt en droeg een sexy zwart jurkje. Dat had ik allemaal uit de kast getrokken om de tip van het forum te gebruiken: ik moest mijn man verleiden. Als ik hem wilde laten geloven dat ik zwanger was van hem, moesten we natuurlijk wel seks hebben. En dat dat niet helemaal klopte met de uitgerekende datum, ach, zo nauwkeurig hielden mannen dat toch niet bij, zeiden ze op het forum.”

Lees ook: Lobke: ‘Na mijn scheiding ontdekte ik dat ik zwanger was’

Gewenst cadeautje

Amper een week na die bewuste ‘spontane’ sekspartij – Robs ogen glinsterden helemaal toen ik hem die avond verleidde – vertelde ik Rob dat hij weer vader zou worden. Ik dacht dat hij woedend zou zijn over de zwangerschap en me zou overhalen het weg te laten halen, maar hij was juist heel verrast en blij. Rob en ik zijn al twintig jaar samen en onze zoons zijn al bijna volwassen. Hij zag deze baby als een niet gepland, maar zeer gewild nakomertje. Een cadeautje. Het zou het makkelijker hebben gemaakt als hij boos was en met een scheiding had gedreigd. Al lijkt het me vreselijk een zwangerschap alleen te moeten ondergaan. Maar Rob reageerde juist ontzettend lief en bezorgd en dat maakte dat ik me nog schuldiger voelde. Dat ik de baby niet zou houden, is voor mij nooit aan de orde geweest. Hoe moeilijk alles straks ook gaat worden, dit kind in mijn buik is welkom en heeft recht op zijn plek op aarde. Tussen Menno en Sem heb ik drie miskramen gehad en die hebben er emotioneel nogal in gehakt bij me. Vooral na de derde keer ben ik een tijd overspannen geweest van verdriet. Ik dacht dat ik nooit meer zwanger kon worden en Rob en ik waren door het dolle toen ik toch in verwachting raakte van Sem. Ook ben ik fel tegen abortus zonder dat daar een heftige aanleiding voor is, zoals een verkrachting. Ik vind dat je verantwoordelijkheid moet nemen voor wat je gedaan hebt. Bovendien kan ik dit kind een goed leven bieden. We hebben de financiële middelen, een groot huis en ik heb genoeg moederliefde om net zoveel van dit kind te houden als van mijn andere twee zoons. We moeten alleen nog even afwachten hoe het zit met de liefde van de vader.”

Wie weet toch blank

“Je kunt de gekste informatie vinden op internet. Een op de tien kinderen heeft een andere vader dan de man van wie ze denken dat hij hun vader is! In het begin heb ik me ook gek gezocht naar bijzondere gekleurde zwangerschappen. Ik vond een krantenbericht over een blanke vrouw die een donker kind kreeg van haar blanke man. Haar betovergrootmoeder was slaaf geweest en haar donkere genen bleken zoveel generaties later ineens omhoog te zijn gekomen. Há, dacht ik meteen, wie weet heb ik toevallig ook zwart bloed in mijn lijn? Ik las over donkere mannen die tóch blanke kinderen verwekken, zoals oud-voetballer Pierre van Hooijdonk die een vrij blank zoontje heeft. Nu is Angelo ook niet helemaal pikzwart en er bestaan ook donker-blanke tweelingen. Dus wie weet heb ik geluk en is mijn baby straks veel lichter van huidskleur. Op de pretecho die we hebben laten maken, was uiteraard geen huidskleur te zien, alleen dat het weer een jongen is.

Via een ingewikkelde kans berekening op internet heb ik ook uitgerekend dat er nog iets van vijf procent kans is dat mijn baby blank ter wereld komt. Daar houd ik me aan vast. Het kan best. Het is uiteindelijk toch allemaal een verrassing. Elke zwangerschap heb je vijftig procent kans op een meisje en vijftig procent kans op een jongen, maar dit wordt al mijn derde zoon. Er zijn mensen die wel acht zoons krijgen en geen meisjes. Dus dan kan ik best een blank kindje krijgen van een donkere man. Misschien zijn mijn genen wel overheersend. Onze zoons zijn allebei blond en hebben blauwe ogen, terwijl Rob bruine ogen en haren heeft.”

Proberen te genieten

“Buiten de meiden op het babyforum weet niemand van mijn grote geheim. Zelfs Angelo niet, nee. Ik wilde voorkomen dat hij me onder druk zou gaan zetten een abortus te plegen. Hij denkt, net als de rest van mijn collega’s, dat ik zwanger ben van mijn man. We mijden elkaar steeds meer op het werk. Als mijn geheim uitkomt, is het vroeg genoeg om het hem op te biechten en dan zien we wel weer verder. Bijna had ik het mijn verloskundige verteld. Ze informeerde laatst bezorgd of ik me ergens druk over maakte. Ze vond mijn buik niet goed genoeg groeien en ik had ook wat last van pijnlijke, harde buiken. Ik twijfelde, ze heeft uiteraard een beroepsgeheim, maar toch durfde ik niet. Ik wil gewoon niemand belasten met mijn verhaal.

Ik ben doodsbang dat het allemaal uitkomt. Toen ik zei dat ik gewoon moe was van mijn werk en het draaiende houden van mijn gezin, moest ik van haar minder gaan werken en meer rust nemen. Sinds ik gedeeltelijk in de ziektewet zit, gaat het ook wel beter. Ik slaap veel en de baby groeit gelukkig weer goed. Op dit moment wil ik alleen maar genieten van mijn zwangerschap. Ik heb het de eerste twee keer fijn gevonden en ik sta mezelf toe er ook deze keer van te genieten. Hoe het straks allemaal verder gaat lopen? Geen idee. Echt, als ik denk aan het moment na de bevalling, als het kindje ter wereld komt, word ik helemaal naar. Wat zal er dan gaan gebeuren? Zal het meteen zichtbaar zijn dat het jongetje niet blank is? Hoe gaat Rob reageren? Gaat hij een scène maken bij mijn bed? Hoe reageren Menno en Sem? Ik denk er liever niet aan.

Misschien klinkt dat heel struisvogelachtig, maar ik wil gewoon niet denken aan wat er allemaal kan gaan gebeuren. Rob is een lieve man, ik hoop maar dat hij redelijk blijft. Mijn affaire met Angelo had niets te betekenen, ik hou alleen van Rob. Het dipje in onze relatie is juist door die affaire en de zwangerschap verdwenen. Elke avond smeert Rob mijn buik in met lekkere crème en fluistert lieve woordjes. We hebben samen een compleet nieuwe babyuitzet gekocht, hij gaat mee naar elke echo. Rob is heel betrokken en voor mijn gevoel ook gewoon de vader van dit kind. Ik ben niet streng gelovig, maar bid wel vaak stiekem in bed dat God me genadig is en voor een licht kind zorgt. Op die manier kunnen we allemaal rustig verder met onze levens en kan ik mijn geheim nog een aantal jaar voor me houden, totdat dit kind zo groot is dat hij de waarheid aankan. Maar ik vrees dat na de bevalling mijn leven meteen op zijn kop zal staan.”

Dit artikel komt uit Vriendin 8 2015

Tip van de redactie

Affaires en overspel bestaan al sinds het huwelijk werd uitgevonden, en ook de aversie ertegen. En toch weten we maar weinig over dit eeuwenoude taboe, dat wereldwijd wordt veroordeeld maar ook wereldwijd plaatsvindt. In Liefde in verhouding geeft psychotherapeut Esther Perel een heldere en gedurfde nieuwe kijk op relaties, trouw en verlangen. Voor meer informatie klik op onderstaande button.