Placeholder

Sientje: ‘Een drieling in bad doen: het kan écht’

Het is baddag. Nee, geen slechte dag, zoals de Engelse vertaling zou zijn. Of misschien toch wel? Een dag waarop onze drieling in bad gaat, wordt ook wel ‘aanpoten’ genoemd.

Het is baddag. Nee, geen slechte dag, zoals de Engelse vertaling zou zijn. Of misschien toch wel? Een dag waarop onze drieling in bad gaat, wordt ook wel ‘aanpoten’ genoemd.

Een drieling in bad

Ik denk me in altijd dat je er met één kind echt een feestje van maakt. Even lekker knuffelen, kleertjes uitzoeken, de tijd nemen voor het badje: even genieten. Misschien is dat helemaal geen realistische gedachte en neemt mijn jaloezie de overhand, maar zo voelt het wel. Hier noemen we zo’n dag dus ‘aanpootdag’. Waar kinderen vroeger dagelijks in bad gingen, vind ik hier eens in de maand meer dan voldoende. Toch doe ook ik dit braaf minimaal twee keer per week.

Lees ook de vorige blog van Sientje: ‘Een drieling verzorgen én genieten. Zo doe ik dat’

Wie is de sjaak?

Het is zover. Ik haal van boven een kruiwagen handdoeken, zoek drie pakjes bij elkaar (wel een beetje matchend, want dat vindt mama belangrijk en leuk), pak washandjes, zeep en natuurlijk het badje zelf. Niet geheel onbelangrijk om te melden: nummer drie is altijd de sjaak. Het water is dan al ijskoud en de vieze restjes van je zussen liggen op de bodem van het badje. Daarom ben ik ook nog verplicht om te onthouden wie de vorige keer de sjaak was en wie dat nu gaat worden. Oké, nummer één mag in bad!

Lees ook alle andere blogs van drielingmoeder Sientje

De routine

Maar goed, daar gaan we dan. Nummer één uitkleden, wassen, in het water, snel weer uit het water, afdrogen, een luier aan, vechtend een romper aandoen, vechtend een jurkje aantrekken, een dikke knuffel geven en wegleggen. Daarna volgt nummer twee: uitkleden, wassen. Inmiddels moppert nummer één terwijl ik nummer twee in het water doe. Ondertussen hoop ik dat nummer drie geen honger krijgt en zich niet gaat vervelen, etc. Ik zal jullie verdere details besparen, omdat mijn taak hier weer roept en ik ook zonder dat het ‘aanpootdag’ is, ik toch stiekem ga ‘aanpoten’.

Volg je Sientje al op Instagram?

 

Dit bericht bekijken op Instagram

 

Een bericht gedeeld door Sientje (@drielingmoeder_sientje) op

OVER SIENTJE

Sientje blogt iedere week over haar leven als drielingmoeder. Volg Sientje, Tess, Janne en Pip op de voet! Sientje stond met haar verhaal in Vriendin 16. Lees hier haar verhaal.

Na een zwangerschap van 28 weken, werden Tess, Janne en Pip geboren. Ze waren klein, maar dapper. Vooral Pip, zij had het moeilijk en vocht om in leven te blijven. De meisjes lagen zeven weken in een couveuse om aan te sterken. Het was een periode waarin Sientje zich vaak machteloos voelde omdat ze niets voor haar dochters kon doen, maar ook een tijd waarin zij en Jos veel steun van hun omgeving kregen.

Tijdens de opname van de meisjes hebben Jos en Sientje veel bange uren gekend, maar in die periode zijn ze nooit gestopt met hopen en wensen. Hopen dat hun kinderen alle drie naar huis zouden komen. Toen het eindelijk zover was, durfden ze het geboortekaartje pas te versturen. ‘If you can dream it, you can do it’ staat er in sierlijke letters op het kaartje.