Placeholder

Stefanie: ‘Durf je eigen dromen te hebben. Ook met een druk gezin’

Ik durfde het nooit. Bovendien was er geen ruimte voor. Ik zat vol van het moederschap en raakte overvol toen dat moederschap met vier adoptiekinderen moeizaam verliep.

Ik durfde het nooit. Bovendien was er geen ruimte voor. Ik zat vol van het moederschap en raakte overvol toen dat moederschap met vier adoptiekinderen moeizaam verliep.

Bovendien had ik mijn werk en het huishouden. Toen kwam Adriana. Een prachtige baby, wat heerlijk!

Een baby lost geen problemen

Een baby lost geen problemen op. Ik moest hard aan mezelf werken om te geloven dat ik er mag zijn en dat het niet eenvoudig is om adoptiekinderen op te voeden. Het beeld van een alles-oplossende moederkloek moest ik loslaten. Ik kon niet alles oplossen.
Nu nog steeds niet, maar het lukt mij redelijk om vrede te hebben met de manier waarop het intussen gaat.

Schrijven is mijn passie

Ik ben altijd blogs blijven schrijven en begon een dagboekje voor Adriana. Schrijven is mijn passie, maar als je binnen je gezin vastloopt, is er weinig ruimte voor passie. Ik dacht dat alle problemen eerst opgelost moesten zijn, voordat ik met mezelf verder kon. Ik heb geleerd dat die stelling niet klopt; hartstocht en verdriet kunnen wél samengaan. Bovendien heeft schrijven juist een therapeutische werking.

Een cursus die echt bij mij past

In september 2018 begon ik aan een cursus Kinderverhalen schrijven. Het was alsof ik een speciaal voor mij ontworpen jurk aantrok. Deze cursus past bij mij. Aanvankelijk was ik sceptisch over de hoge cijfers; beginnersgeluk. Maar nu, acht maanden verder, sta ik gemiddeld nog steeds een negen en krijg ik supergoede kritiek. Soms durf ik het commentaar van mijn docent niet hardop voor te lezen, uit angst verwaand te zijn.

Dromen over mijn eigen kinderboek

Ik durfde het schrijven niet belangrijk te vinden. Ik ben immers niet bijzonder en heb geen hoge opleiding. Dromen over een eigen kinderboek deed ik stiekem. Mijn dromen uitspreken was not done. Toch durf ik langzaamaan te geloven dat mijn kinderverhalen goed zijn. Ik denk zelfs dat het nu een kwestie van doorzetten is, en een beetje geluk hebben natuurlijk. Gewoon doen!

Er liggen verleidingen op de loer

Soms is het best lastig, want schrijftijd is schaars en er liggen verleidingen op de loer, zoals: lezen, muziek luisteren en televisie kijken. Ook word ik geregeld gekweld door verdriet, angst, schuldgevoel of vermoeidheid. Af en toe moet ik zowel de pijn als de verleidingen van het leven van mij afschudden en gewoon gaan schrijven.

Doorzetten!

Ik ben het aan mijn talent verplicht om door te zetten. Een lastige opgave. Stel dat ik uiteindelijk vol schaamte moet toegeven dat het mislukt is, dan zal ik daar alleen genoegen mee nemen, als ik zeker weet dat ik alles van mezelf heb gegeven.

OVER STEFANIE

Stefanie (45) adopteerde de kinderen van haar vriend Dirk: Christianne, Deborah, Faith en Nico. 8 jaar geleden kregen zij samen Adriana. Het gaat niet altijd vlekkeloos, maar het gezin draait al ruim 20 jaar! Lees hier al haar blogs terug.