Stefanie: levenskaarsen

15 maart 2018

De zwager van Stefanie is overleden. Het is heftig voor haar zus en Stefanie’s dochters.

De zwager van Stefanie is overleden. Het is heftig voor haar zus en Stefanie’s dochters.

De kist staat op een baar, omringt door zes grote kaarsen. Adriana, Faith en ik mogen naast het lichaam van mijn overleden zwager een kaars aansteken. Mijn zus staat rustig tegenover mij voor een van de kaarsen. Het moet onwerkelijk voor haar zijn dat haar man niet meer leeft.

Tranen drogen
Mijn dochters hebben het moeilijk. Het lukt Faith wel om door haar tranen heen een kaars te ontsteken, maar Adriana niet. Ze krijgt de kleine kaars, waarmee de grote kaarsen worden aangestoken, niet aan. Zij staat dicht tegen mij aan en droogt haar tranen aan mijn rok. Ik aai over haar hoofd en weet niet wat ik moet doen.

Ziekbed
Thuis hangt de zelfgemaakte kattenslinger nog in de kamer, samen met een heleboel ballonnen en vlaggetjes. Op de avond van Adriana’s verjaardag stierf mijn zwager, na een ziekbed, rustig in zijn slaap. Adriana’s kinderfeestje ging een paar dagen later gewoon door. Ik genoot van al die meisjes die op hun knietjes met textielstiften ijverig schortjes versierden. Ook was de paastrifle een succes. De vloer lag bezaaid met stukjes paasei, koekkruimels en klodders slagroom, maar uiteindelijk stonden er tien prachtige paastrifles in weckpotjes, voorzien van naamkaartjes, in de koelkast.

Dirk, die al tijden niet fit is, had nog geholpen met schortjes vastknopen en paaseitjes fijnhakken. Intussen is hij zo zwaar geveld door de griep, dat hij niet op de begrafenis kan zijn. Ik voel me gesterkt door mijn dochters naast mij en mijn oudste dochter voor mij in de kerkbank.

Vieren en rouwen
Twee van mijn zussen zitten achter haar. Ik sta met mijn rug naar de broer van mijn overleden zwager toe. Hij had gevraagd of wij de kaarsen wilden aansteken. Wat zou hij willen? Moet ik de kaars aan iemand anders geven? Ik houd mijn ogen op het blonde haar van Adriana gericht. Nog geen week geleden blies zij een kaars in de vorm van een zeven uit. Vieren en rouwen liggen deze week dicht bij elkaar. Ze horen allebei bij het leven en het is bij beide gebeurtenissen mooi om een kaars als symbool te gebruiken.

Tastbaar
Mijn overleden zwager kijkt mij vanaf de foto, die op de kist staat, levendig aan. Ineens weet ik dat het goed is, hoe ik het ook oplos. Ik pak Adriana’s hand vast en steek met mijn vrije hand de kaars aan, die voor haar bedoeld was. Zo geeft mijn dochtertje via mij het vlammetje door en maken we samen het verdrietige moment tastbaar.

OVER STEFANIE