Stefanie: onaardig
23 maart 2018
Het is Stefanie allemaal iets te veel geworden. Het is op zulke dagen moeilijk om continue aardig te zijn.
Het is Stefanie allemaal iets te veel geworden. Het is op zulke dagen moeilijk om continue aardig te zijn.
‘Wat doe je chagrijnig’, zegt Dirk.
‘Dat valt wel mee hoor’, antwoord ik snibbig. Ik ben net beneden gekomen, nadat ik Adriana naar bed heb gebracht. Dirk en Christianne hebben zich met een plaid op de bank geïnstalleerd. Er is nog weinig plaats over en de lekkerste plaids zijn in gebruik.
Loyaal
Ik vroeg – blijkbaar niet erg aardig – om een plaid aan mijn oudste dochter. Bah, ik wil lief doen, of mijn kind nou zeven of bijna zevenentwintig is. Mijn oudste dochter is juist zo loyaal en stond direct voor ons klaar toen mijn zwager overleed.
Te veel
Adriana’s verjaardag, de begrafenis en een zieke Dirk hebben hun tol geëist. Ik ben moe en wil ook wel even lekker zitten. Aanvankelijk schiet ik in de verdediging. Dirk ziet dat ik het moeilijk heb.
‘Ik begrijp wel dat de overgang iets met je doet’, zegt hij. Sinds de buikoperatie van afgelopen september ben ik ook nog eens vervroegd in de overgang gekomen.
‘Daar ligt het niet aan. Het ligt gewoon aan mij’, antwoord ik capitulerend.
Waarom greep ik Dirks reden voor mijn bui niet aan? Wil ik boete doen voor mijn humeurigheid?
Bang
Het voelt alsof ik onherstelbare schade heb aangericht. Ik ben bang. Het slechte contact dat ik met twee van mijn kinderen heb, heeft er behoorlijk ingehakt. Ik bespreek dat vaak met mijn psychologe, zodat ik de pijn daarover leer loslaten. Soms lukt dat. Nu komt die pijn in alle hevigheid terug. Een link leggen tussen dit moment en het ontbreken van contact met twee van mijn kinderen, slaat nergens op. Dat slechte contact heeft niets met een chagrijnige reactie te maken.
Gehecht
Kinderen die zich in hun prille jeugd niet goed hebben kunnen hechten, stoten juist mensen die dichtbij hen staan van zich af. Onze oudste dochter heeft zich in haar eerste levensjaren aan Dirk gehecht. Misschien is dat haar redding geweest. Bovendien is ieder kind anders, maar bij een goed gehecht kind kun je best een potje breken. Toch voelt het vreselijk.
‘Sorry, voor jullie allebei,’ zeg ik.
Niet lang daarna ga ik naar bed. Ik moet gewoon eens goed slapen.
Er klinkt een meerstemmig ‘welterusten.’
Niemand is altijd aardig
‘Ik ben weer wat bijgekomen. Gisteren was ik niet aardig,’ antwoord ik de volgende ochtend als Dirk vraagt hoe het gaat.
‘Dat ben je nog steeds niet’, zegt Dirk met een knipoog. Ik kan er nu om lachen. Gelukkig hoef je niet altijd aardig te zijn, als het maar goed voelt met elkaar.
OVER STEFANIE
