Stefanie: woordgrapjes

16 februari 2018

Adriana heeft een gevoel voor taal. Samen met Stefanie verzint ze nieuwe woordgrapjes. 

Adriana heeft een gevoel voor taal. Samen met Stefanie verzint ze nieuwe woordgrapjes.

Een blog van Stefanie gemist? Lees hier haar blogs

Het is koud, maar ik moet het centrum nog in.
‘Gaan we met de auto?’ vraagt Adriana.
‘Nee, lekker op de fiets’, antwoord ik.
‘Mag ik achterop?’
‘Jij kunt zelf goed fietsen.’ Adriana moppert, maar trekt toch haar jas aan.
‘Ik zou ook maar een sjaal om doen’, zeg ik.

Verruiken 
Adriana vist een oude sjaal uit het ladekastje.
‘Hé, die heb je al lang niet om gehad’, merk ik op. Adriana slaat de sjaal om zich heen en trekt een vies gezicht. Ze vindt hem vies ruiken. Ze vraagt zich af of ze het zich verbeeldt.
‘Nee’, zegt ze dan. ‘Ik verbeeld het mij niet, ik verruik het me.’ Terwijl ze dat zegt, verschijnt er een triomfantelijk lachje rond haar gezicht. Ik sta versteld van haar vindingrijkheid in de taal. Ik heb nog nooit over het woord ‘verbeelden’ nagedacht.
‘Wat goed van jou! Je hebt misschien wel een nieuw woord aan de taal toegevoegd’, zeg ik.

Verbeteren 
Adriana fietst vrolijk naast me. Ze is vergeten dat ze eerst geen zin had in fietsen.
‘Is deze sjaal wel warm of vervoel je je dat maar?’ grap ik. Adriana lacht. Ze snapt dat het een woordgrapje is. Ze heeft iets met taal en verbetert mij soms zelfs. Nu al!

Opbouwende kritiek 
Laatst vertelde ik voor het slapen gaan over ‘de elfjes’. Ik verzin dan een verhaaltje met twee elfjes in de hoofdrol. De ene keer gaat het over iets actueels, de andere keer is het zomaar een sprookje. Soms is het moeilijk om iets te bedenken, maar ik kom altijd wel ergens op. Adriana denkt vaak mee. Laatst kreeg ik opbouwende kritiek van haar: ‘Je zegt heel vaak: dat vonden ze leuk. Je kunt ook een keer zeggen: dat vonden ze mooi of geweldig.’

Onuitputtelijke fantasie
Adriana heeft gelijk. Als ik een verhaaltje schrijf, probeer ik niet steeds dezelfde woorden te gebruiken. Dat Adriana daar nu al op let vind ik opvallend.  Ook heeft ze een onuitputtelijke fantasie. In een spannend verhaal dat we samen schreven, bedacht ze de naam voor een tovenaar: ‘Frabbel.’ Die vond ik zo grappig. Ik herken mezelf in mijn dochtertje. Stiekem vind ik dat leuk. Adriana is uniek, maar een grote fantasie en interesse in taal zitten ook in mij. Al stijgt zij boven mij uit.

Rekenen… 
‘Ik heb op school gespiekt bij Sanne,’ zegt Adriana plotseling.
‘Waar was dat dan bij?’ vraag ik, zonder over het spieken te oordelen.
‘Nou, we moesten moeilijke sommen maken.’ Ja, daar gaan we. Rekenen vond ik ook heel lastig…

Wat is het grappigste wat jouw kind ooit heeft gezegd? Reageer hieronder. 

Over Stefanie