Brechtje: ‘Mijn vriend mag zijn kind bijna nooit zien’

Brechtje (35) is dol op Alwin, haar vijfjarige stiefzoon. Ze weet alleen nooit zeker wanneer ze hem weer ziet, omdat de ex van haar vriend dat probeert te voorkomen. ‘Hoe kun je zo’n spelletje spelen over de rug van je zoon?’

Facebook

Brechtje: “Ik leerde Justin vier jaar geleden kennen via een gemeenschappelijke vriendin op Facebook. Na wat berichtjes over en weer, spraken we elkaar voor het eerst via Skype. Justin zei tijdens dat gesprek al vrij snel: ‘Ik moet je wel iets vertellen. Ik heb een zoon, Alwin, van ruim een jaar en een ex met wie het niet echt soepel loopt.’ Hij vertelde dat zijn ex hem van de ene op de andere dag had verlaten en hem naar iedereen toe zwart maakte. Andere vrouwen zouden misschien denken: o, hij heeft een kind, dat verandert de zaken. Ik niet. Ik ben dol op kinderen en was juist superenthousiast, want dat betekende dat ik bonusmoeder zou worden als het serieus werd tussen ons. En ik had alleen maar heel veel zin om die rol te vervullen: lekker op pad gaan met zo’n leuk jongetje, hem zien opgroeien, meemoederen. Het leek me heel bijzonder. Nu, vier jaar later, moet ik zeggen dat het vooral bijzonder moeilijk is om bonusmoeder te zijn. En dat heeft niets te maken met Alwin, maar alles met zijn moeder. Want ze doet alles om te voorkomen dat mijn vriend zijn zoon ziet. De omgangsregeling is een grote strijd en ik zie elke dag het verdriet van Justin.”

In paniek

“Ik denk dat het al is misgegaan op het moment dat Alwin werd geboren. Zijn moeder kreeg een postnatale depressie. Toen Alwin drie maanden was, belde ze Justin toen hij voor zijn werk in het buitenland zat. ‘Ik ben bij je weg’, zei ze. Zodra hij van huis was, had ze haar spullen gepakt en Alwin meegenomen. Ze wilde niet zeggen waar ze naartoe was en zei dat als Justin zijn zoon nog wilde zien, hij dat maar moest regelen via de rechter. Justin was met stomheid geslagen. Hij had hun breuk niet zien aankomen en was in paniek, want waar was ze? En waarom mocht hij zijn zoon niet zien? Hij schakelde meteen een advocaat in, maar voordat de rechtszaak begon, gingen er maanden voorbij waarin hij niets hoorde. Zijn ex-schoonouders zeiden dat ze ook niet wisten waar hun dochter was en wilden geen contact met hem. Vriendinnen waren ook overdonderd door haar vertrek. Niemand wist waar ze was.

Rechtszaak

Toen de rechtszaak begon, zei zijn ex meteen dat ze tegen een omgangsregeling was. Alwin was háár zoon en dus hoorde hij bij haar te zijn. De rechter oordeelde dat er wél een regeling moest komen en dat Justin zijn zoon om de week een paar uurtjes moest zien. Als zijn ex zich niet aan deze regeling hield, zou ze per keer een dwangsom krijgen. Die boetes werden de maanden daarna tot het maximum gestelde bedrag uitgeschreven, want zijn ex weigerde mee te werken.
De ene keer was Alwin volgens haar ziek, de andere keer moest ze net dat weekend weg en de keer erop zei ze doodleuk dat Justin een verschrikkelijke man was en ze niet wilde dat Alwin met hem alleen was.”

Broze band

“Uiteindelijk haalde Justin hem vlak voor zijn tweede verjaardag voor het eerst een paar uurtjes op. Dat gebeurde nadat de rechter de dwangsom had verhoogd en zijn ex die niet langer kon betalen. Die eerste dag met Alwin was bizar, anders kan ik het niet omschrijven. Justin had hem bij zijn moeder opgehaald, die nu aan de andere kant van het land woont, en ik zou na een paar uurtjes langskomen om voorzichtig kennis te maken. Toen ik Alwin zag, was ik meteen verliefd. Hij bleek een kloon van zijn vader, de gelijkenis was zo treffend. Maar al snel merkte ik dat Alwin niet wist wat hij met zijn vader aan moest.

Broos

De band tussen hen was heel broos en hij was in zijn jonge leventje nog geen vader guur gewend. Dat werd pijnlijk duidelijk toen we een boswandeling maakten en Alwin struikelde. Hij rende huilend op mij af en niet op Justin. ‘De omgangsregeling is een grote strijd en ik zie elke dag het verdriet van Justin’ Dat was zo naar. Ik dacht alleen maar: dát is je vader, naar hem zou je moeten rennen voor troost, ik ben vreemd voor je. Justin probeerde zich daar niet druk om te maken, hij was al dolblij dat hij zijn zoon om de week een paar uurtjes mocht zien. Die blijheid duurde helaas niet lang, want zijn ex bleef dwarszitten. Zo vertelde ze aan jeugdhulpverleners dat Alwin onhandelbaar was als hij bij Justin vandaan kwam en hij dan vreselijke nachtmerries had. Wij merkten daar niets van. Haar beschuldigingen gingen zelfs zo ver, dat het weer tot een rechtszaak kwam. Gelukkig oordeelde de rechter dat Justin zijn zoon mocht blijven zien. En dat betekende dat Justin om de week een hele dag in de auto zat om Alwin voor een paar uurtjes op te halen.”

Slopende strijd

“Een strijd om een omgangsregeling van dichtbij meemaken, is slopend. Sinds het begin van onze relatie drukt het een flinke stempel op ons leven. Zo werken Justin en ik keihard om de advocaat te kunnen betalen, want de strijd gaat maar door. Inmiddels zijn er al twintig rechtszaken geweest. Toch twijfel ik door die ellende nooit aan onze relatie. Ik hou zielsveel van Justin en Alwin. Het is zo mooi om die twee samen te zien. Hij hóórt een rol te spelen in het leven van zijn zoon. Ik begrijp gewoon niet waarom zijn ex Justin én haar zoon dit aandoet. Hoe kun je zo’n spelletje spelen over de rug van je zoon?

Natuurlijk heb ik geprobeerd begrip voor haar te hebben. Het moet verschrikkelijk zijn om je zoon een dag of een weekend te moeten missen. Ik heb ook gezien wat dat gemis met Justin doet. Ik heb ook weleens geprobeerd een gesprek met haar aan te knopen. Toen we Alwin een keer ophaalden, probeerde ik gewoon vriendelijk tegen haar te praten. Tevergeefs. Ze bracht het gesprek meteen op het onderwerp omgangsregeling en probeerde me voor haar karretje te spannen: of ik niet eens met Justin wilde praten over dat ene lange weekend? Dat kon toch best een dagje korter? Toen ik zei dat ze dat echt met Justin moest bespreken, schold ze me uit. Sindsdien wisselen we geen woord meer. Ook Justin en zij zeggen elkaar amper gedag. De rest van de communicatie verloopt via e-mail, zodat de advocaten en jeugdhulpverleners later elke gemaakte afspraak kunnen teruglezen. Want uiteraard zijn er inmiddels ook meerdere hulpverleners bij de zaak betrokken.

Sinds dit jaar is de omgangsregeling gelukkig uitgebreid. We mogen Alwin nu om de week op vrijdagmiddag uit school halen, nemen hem mee naar ons en zijn moeder haalt hem zondagochtend weer op. De weekenden die Alwin hier is, zijn fantastisch. Als het ‘ons’ weekend is, draait alles om hem en hebben we de grootste lol. Dan halen we alles uit de kast en gaan we lekker met hem op stap of nemen we de tijd om thuis met hem te spelen.”

Donderwolk

“Toch voelt het nog elke keer alsof er een donderwolk boven ons hangt die elk moment kan losbarsten, want de omgangsstrijd gaat gewoon door. Zo besloot de rechter dit jaar dat de vakanties voortaan fiftyfifty moeten worden verdeeld tussen ons en zijn moeder. Omdat Alwin nooit langer dan een lang weekend aaneengesloten bij ons is geweest, stelden we voor eerst een week vakantie bij ons te plannen, dan twee weken bij zijn moeder en daarna nog twee weken bij ons. Dat leek ons beter dan drie aaneengesloten weken. Justins ex stemde daarmee in. Maar twee weken voordat de zomervakantie begon, viel er een dagvaarding op de deurmat: zijn ex wilde de vakantieregeling ongedaan maken en had daar weer tal van redenen voor. Onzinredenen. Gelukkig zag de rechter dat ook in en ging die vakantie door, maar het zorgde voor zo veel stress en frustratie. Door haar onvoorspelbare gedrag durven we nooit vakanties of uitjes te plannen. We zeggen vaak tegen elkaar: ‘We maken pas plannen op het moment dat hij bij ons in de auto zit.’ En dat zeggen we ook tegen onze vrienden en familie, want als die vragen of we met of zonder Alwin op een feestje komen, kunnen we daar geen antwoord op geven. Die onzekerheid vind ik moeilijk, ook nu, na vier jaar nog.

Voordat ik Justin leerde kennen, plande ik elk weekend helemaal vol. Ik hou van zekerheid en duidelijke afspraken. Nu worden Justin en ik nog altijd om de zoveel tijd teleurgesteld. Een voorbeeld? Alwin zou tijdens Halloween bij ons zijn. Ik had pompoenen gekocht om samen te versieren. Toen we al in de auto zaten, belde zijn moeder pas af. Hij was zogenaamd ziek. Daar ben ik het hele weekend teleurgesteld over geweest.”

Moeilijke gesprekken

“Het ergste vind ik dat Alwin nu zo oud is dat hij beseft dat zijn ouders over hem ruziën. Pasgeleden zei hij opeens: ‘Papa, ik weet wel dat jij weer vriendjes wilt worden met mama, maar mama niet met jou.’ Dat hoort een jongetje van vijf toch niet te zeggen? En zo zijn er meer pijnlijke opmerkingen. Vorig jaar werd Alwin opeens heel boos en zei hij: ‘Waarom heb jij mama geslagen en ben je bij ons weggegaan, papa?’ Justin schrok zich rot. Samen hebben we Alwin uitgelegd dat mama niet meer bij papa wilde zijn en niet omgekeerd. En dat hij haar al helemaal nooit heeft geslagen. Dit soort gesprekken zijn heel moeilijk, we willen immers geen leugens over Justin in stand houden, maar ook niet té eerlijk zijn of iets verkeerd zeggen waardoor hij boos wordt op zijn moeder.

Gelukkig kunnen Justin en ik samen goed praten over de situatie. Hij betrekt me bij alles en vraagt ook mijn mening. Daardoor voel ik me inmiddels echt een bonusmoeder: ik beslis vanaf de zijlijn mee wat goed is voor dat fantastische jongetje en heb vooral heel veel lol met hem als hij bij ons is.”

Trots op hem

“Wat Justins ex doet, heeft een naam: ouderverstoting. Ze heeft de afgelopen jaren met man en macht geprobeerd Justin uit Alwins leven te wissen. Sinds ik samen ben met Justin vraag ik me al af waarom ze dat doet en waarom ze ermee blijft doorgaan. De situatie kent alleen maar verliezers. In de eerste plaats Alwin die vorige week nog in tranen was, omdat hij zijn verjaardagscadeautjes die hij van ons had gekregen aan haar wilde laten zien, maar zij zoals altijd weigerde binnen te komen. Ook toen hij haar smeekte.

Daarnaast heeft het Justin vooral die eerste jaren gesloopt. Toen ik hem leerde kennen, was hij gebroken. En dan heb ik het nog niet eens over Justins ouders, die hun kleinkind ook opeens niet meer zagen. Ik hoop dat zijn ex nog een keer tot inkeer komt, of in elk geval accepteert dat Justin zijn zoon met regelmaat hoort te zien. Tot die tijd probeer ik er zelf het beste van te maken en vooral te genieten van de momenten met Alwin. Ook al ben ik ‘maar’ zijn bonusmoeder, ik ben zo trots op hem hoe hij met de situatie omgaat. En gelukkig zit mijn band met hem ook goed. Toen hij vorige week bij ons was en opeens zei: ‘Brecht, ik vind je lief’, dacht ik alleen maar: ik ben zó blij dat je in mijn leven bent.

Lees ook: Ellen was binnen een half jaar getrouwd én gescheiden

Meer persoonlijke verhalen lezen? Neem nu een digitaal abonnement op Vriendin.