Broodje hypocrisie
7 augustus 2015
Stefanie vindt het belangrijk dat haar gezin gezond eet en dat lukt haar erg goed. Toch heeft ze in de avond erg veel zin om zelf wel te snoepen..
Stefanie vindt het belangrijk dat haar gezin gezond eet en dat lukt haar erg goed. Toch heeft ze in de avond erg veel zin om zelf wel te snoepen..
Met twee aardbeienpunten kom ik de kamer binnen. Is het normaal: Een stuk taart en twee ‘Lidl Cornetto’s op één dag? Het komt door de verjaardag van de tweeling. We hebben ijsjes over, maar Dirk en ik nemen ’s avonds wel vaker meer dan goed voor ons is.
Overdag ben ik een bewuste moeder. Het ontbijt bestaat uit fruit en bruin brood. Adriana mag één boterham met zoet beleg. De tweede boterham moet gezond belegd zijn (pindakaas, zonder toegevoegde suikers is wat mij betreft gezond). We drinken een glaasje melk en zitten gezellig aan tafel.
Ik probeer de tanden twee uur rust te geven. Als Adriana vraagt of ze een koekje mag, zeg ik:
‘Vanmiddag bij de thee.’
Wanneer ik ’s morgens stukjes banaan, aardbei en perzik in een vrolijk bakje doe, denkt ze niet eens meer aan koekjes.
Het diner bevat meestal verse producten. Vlees staat mij soms tegen, zowel voor de gezondheid als voor het welzijn van de dieren, maar dat is een volgende stap.
Voor het slapen gaan drinkt Adriana nog steeds uit mijn borst. Een bijzonder moment voor ons allebei.
‘Wat doe ik het goed!’ denk ik trots. Ik kan gaan picknicken met: boterhammen, walnoten en appels en Adriana vindt het fantastisch.
Als we bij de kinderboerderij zijn, doe ik niet moeilijk over een ijsje, maar ik vermijd harde snoepjes.
Bij de oudste kinderen heb ik het ook geprobeerd. Nu moet ik op hun gezondheid vertrouwen of accepteren dat er soms rommel in die mooie lijven terechtkomt.
Maar wat doe ik zelf als Adriana slaapt? Een koekje naar binnen werken en een chocolaatje en nog één.
Als Dirk laat op de avond een cracker staat te smeren en vraagt of ik er ook één wil, is dat een lastige keuze. Eigenlijk hoef ik niet, maar als hij gezellig met zijn bordje naast mij gaat zitten en ik niets heb… En zo houden we deze hardnekkige gewoonte in stand. Ach, ik rook en drink niet, maar toch is mijn gesnoep hypocriet. Bovendien wil ik gezond blijven. Ik heb een jong kind dat mij nodig heeft en van wie ik nog heel lang wil genieten.
De gedachte aan een leven met uitsluitend gezonde producten en een eigen kruidentuintje maakt mij enthousiast, maar het blijft bij die gedachte.
Dirk en ik zijn met z’n tweetjes. Dit extra ijsje is ons endorfinemomentje. Wie weet haal ik zo’n momentje ooit uit een kruidentuintje.
