Caricia trad in het lichaam van iemand anders

16 maart 2023

Soms gebeuren er dingen die je niet kunt verklaren. Caricia (22) kan erover meepraten. Toen er tijdens haar stage een heftig ongeluk gebeurde, wilde ze graag helpen. Ze wist alleen niet hoe en daarom besloot ze door middel van meditatie in het lichaam van het slachtoffer te treden om te kijken wat ze voor hem kon doen. “Ik voelde direct wat hij voelde: een ongelooflijke pijn in mijn rechterschouder en -arm. Ook mijn nek en rug voelde verdraaide en ik had nog nooit zo’n intense pijn meegemaakt.”

Caricia: “Als kind zag ik vaak geesten in mijn kamer. Het waren een soort zwarte silhouetten die nooit iets tegen me zeiden. Het enige wat ze deden, was naar me kijken. Voor mij was dat heel beangstigend. Ik wilde die ‘mensen’ helemaal niet zien en kon er niet van slapen. En als ik mijn ouders erover vertelden, dan zeiden ze dat zij niks zagen. Dat maakte het voor mij nog enger. Waarom was ik de enige die ze zag?”

Gepest

“Op mijn negende werden mijn paranormale gaven me te veel. Ik was zo’n gevoelig kind. Doordat ik de wereld op zielsniveau waarnam (ik voelde bijvoorbeeld alle emoties van mensen in mijn omgeving) was ik anders dan andere kinderen. Ook werd ik gepest en dat maakte me depressief. Ik dacht niet meer vanuit mijn hart, maar vanuit mijn verstand en sloot daarmee de verbinding met mijn paranormale gaven af.”

Groot gat

“Twee jaar later wilde ik de verbinding toch weer openen. Zonder mijn gaven voelde het alsof ik verminkt was. Ik miste een volledig zintuig en daardoor had mijn leven geen kleur meer. Mijn gaven hoorden bij mij, dus ik deed heel erg mijn best om ze weer terug te krijgen. Maar wat ik ook probeerde; het lukte me niet meer en dat was voor mij erg frustrerend.”

Meditatie

“Totdat ik met hulp van een spirituele mentor op mijn achttiende eindelijk vooruitgang maakte. Hij leerde mij hoe ik niet meer vanuit angst naar het spirituele keek, maar door middel van meditatie juist in mijn hart kon komen in plaats van in mijn hoofd. En dat ik dankzij mijn paranormale gaven een soort doorgeefluik van God ben, zodat hij anderen kan helpen. Hiermee bedoel ik niet de God van een bepaalde religie, maar de schepper van alles.”

Ongeluk

“In datzelfde jaar liep ik stage op een boerderij voor mijn opleiding Biologische Dynamische Landbouw. Samen met een klasgenoot oogstte ik een paar weken lang bloemkool en wij hadden het er prima naar ons zin. Op een dag waren we wat eerder dan normaal (we begonnen meestal om
12:00 uur, maar zaten die ochtend om 10:00 uur al aan de gezamenlijke ontbijttafel van de boerderij) toen de schoondochter van de boer (zij zat bij ons aan tafel) opeens werd gebeld. Het was haar vriend die samen met de boer (zijn vader) en de buurman (ook boer) op het land was. Wat hij precies tegen haar zei, kon ik niet horen, maar toen ze ophingen, zei ze tegen de boerin dat er een ongeluk was gebeurd. Samen renden ze direct de deur uit en de boerin zei nog snel tegen ons dat wij de afwas moesten doen en moesten schoonmaken.”

Inzoomen

“Wat er was gebeurd, wisten we niet. Wel merkten we dat er echt iets ernstig aan de hand was, want er gingen steeds meer mensen naar het land. Mijn klasgenoot vertelde dat ze een training had gedaan voor traumahulp voor heftige incidenten en ze wilde heel graag weten wat er aan de hand was. Daarom stelde ik voor om door middel van meditatie te kijken of ik kon inzoomen op de situatie en wellicht erachter kon komen wat er was gebeurd. Mijn klasgenoot, die wist van mijn gaven, leek het een goed idee. We waren allebei best nieuwsgierig of ik iets kon zien.”

Ongelooflijke pijn

“In het keukentje waar we waren, stond een kleine bank. Daar ging ik met gesloten ogen op zitten en vervolgens vroeg ik toestemming aan God of ik mocht intunen op het ongeluk. Ik voelde meteen een warme energie door mijn lichaam gaan. Daardoor wist ik direct: dit zit goed. Vervolgens vroeg ik: mag ik weten wat er aan de hand is bij de boer? En mag ik zijn pijn weghalen? Voordat ik het wist, zag ik het gezicht van de buurman van de boer en binnen een seconde werd ik door zijn gezicht ‘gezogen’. Ik kan het echt niet anders omschrijven dan dat. Plotseling bevond ik me in het lichaam van de buurman van de boer en ik voelde direct wat hij voelde: een ongelooflijke pijn in mijn rechterschouder en -arm. Ook mijn nek en rug voelde verdraaid en ik had nog nooit zo’n intense pijn meegemaakt.”

Niet goed afgesloten

“Door de adrenaline en shock die ik voelde, schoot ik direct uit mijn meditatie. Geschrokken keek mijn klasgenoot me aan. Ze wilde weten wat ik had gezien en ik vertelde over de intense pijn die ik had gevoeld. Het leek alsof er iets was met de rechterarm van de boer was. En het vervelende was dat ik door de shock de verbinding met zijn lichaam niet goed had kunnen afsluiten. Daarom bleef ik de rest van de dag de pijn voelen.”

Arm afgedraaid

“Na een tijdje kwam de boerin. Ze was op het land geweest en zichtbaar aangeslagen. ‘Wat is er nou gebeurd?’ vroeg ik. ‘En hoe gaat het met de buurman?’ Ze vertelde dat zijn arm in de aftakas van de trekker terecht was gekomen. Omdat die heel snel rondjes draait, was zijn arm vastgedraaid.
In shock hoorden mijn klasgenoot en ik het aan. Dus dat was wat ik had gevoeld! Ik kon het bijna niet geloven. ‘Welke arm was het?’ vroeg ik. Het was misschien een rare vraag, maar ik moest het weten. ‘Wat maakt dat nou uit?’ vroeg de boerin met tranen in haar ogen. ‘Het was de rechterarm…’ Ik verstijfde en begon te huilen. Dat was voor mij hét bewijs, al had ik het liever niet willen voelen.”

Amputatie

“De boerin wist niet zo goed hoe ze moest reageren toen ik het vertelde. Het enige wat ze zei, was dat het ambulancepersoneel de boer direct had verdoofd toen ze ter plaatse waren. Vervolgens hadden ze zijn arm geamputeerd en voelde hij geen pijn meer. Dat was voor haar een fijne geruststelling, maar voor mij wat minder. De pijn die ik had gevoeld, zou ik niet snel vergeten. Ik bleef daarna ook nog een aantal dagen last houden van mijn arm en schouders, maar gelukkig nam dat later langzaam weer af.”

Gaven ontwikkeld

“Het is alweer vier jaar geleden dat het is gebeurd. De boer heb ik een aantal maanden daarna nog gezien. Omdat ik weet dat hij erg nuchter is, zei ik er verder niks over tegen hem. Waarschijnlijk kon hij er toch niks mee. Voor mij was zijn ongeluk echter wel een groot omslagpunt in mijn leven.
Doordat ik in zijn lichaam had kunnen treden, wist ik dat mijn paranormale gaven weer terug had en inmiddels heb ik ze zodanig ontwikkeld dat ik er mijn werk van heb gemaakt. Nu begeleid ik kinderen (en hun ouders) die paranormaal begaafd zijn, juist omdat ik daar als kind ook een grote behoefte aan had en weet hoe ze ermee om moeten gaan.”

Meer weten over Caricia en het paranormale werk dat ze doet? Ze maakt er regelmatig een podcast over, te beluisteren via Spotify (Paranormale kinderen podcast, Caricia van der Weijden).

Tip van de redactie

Leer je paranormale gaven te navigeren en jezelf te beschermen met Gids voor paranormale gaven. Van helder zien tot helder voelen van Mary Mueller Shutan. Ongeveer 20% van de bevolking is helderziend of op een andere manier paranormaal begaafd. Door deze paranormale gaven zijn zij in staat de wereld te begrijpen op een manier die de meeste mensen niet kennen. Dit boek is bedoeld voor iedereen met spirituele gevoeligheid om om te leren gaan met hun paranormale gaven.

Tekst: Renée Brouwer
Foto’s: eigen foto’s

Meer persoonlijke verhalen lezen? Neem nu een abonnement op Vriendin.