Charlotte en Isabel renden 250 kilometer door de Sahara

30 juli 2024

Charlotte (29) en Isabel (30) renden dit voorjaar een beruchte en loodzware zesdaagse ultramarathon in Marokko. “We zeiden vaak letterlijk tegen elkaar: niet zeiken, gewoon doorgaan!”

Isabel: “De Marathon des sables ofwel de marathon van het zand is een run die zes dagen duurt en een keer per jaar wordt georganiseerd. Je rent meer dan 250 kilometer door de woestijn van Marokko, waar de temperatuur oploopt tot vijftig graden. Je moet zelfvoorzienend zijn, dus je slaapspullen en eten draag je zelf, op je rug. Op de langste dag loop je 85 kilometer en finish je pas als het al donker is.”
Charlotte: “In totaal ren je 252 kilometer door de hitte. Een flinke uitdaging dus en iets wat we allebei heel graag wilden doen. Isabel en ik kennen elkaar van het werk, we zijn artsen in opleiding op de afdeling chirurgie van het UMC Utrecht en hebben allebei al meerdere marathons gerend. Ook meerdere ultratrails op onverhard terrein. Dat wisten we van elkaar.”

Je grens opzoeken en verleggen

Isabel: “Maar deze is wel next level! Dit is een van de zwaarste marathons ter wereld en is onder andere te zien in de Netflix-serie Human playground. Ik denk dat die serie wel het zaadje in ons hoofd plantte. Toen we die aflevering gezien hadden, zeiden we tegen elkaar dat het echt mooi zou zijn om die marathon een keer te doen. Een jaar later schreven we ons in.”
Charlotte: “Mensen in onze omgeving dachten dat we niet helemaal goed waren! Ik kan niet ontkennen dat je wel een beetje gek moet zijn om hieraan te beginnen. Je moet hier intens voor trainen en daarbij kost de inschrijving ook flink wat geld. Maar het leek ons allebei super om te doen. Juist het extreme maakte het voor ons interessant.”
Isabel: “Je grens opzoeken en verleggen, daar houden we allebei van. Daarom besloten we om ons in te schrijven. Charlotte en ik hebben vanaf januari veel getraind, zo gezond mogelijk geleefd en minder alcohol gedronken. We waren er in april dan ook helemaal klaar voor, hoewel het lastig is om in te schatten hoe zwaar het precies is. Er deden 868 mensen mee, er waren 27 Nederlandse deelnemers waarvan acht vrouwen.”
Charlotte: “Het was minder zwaar dan we van tevoren hadden gedacht! De eerste twee dagen gingen hartstikke goed. Op dag drie liepen we de longstage, van 85 kilometer. Die dag was echt puur afzien. Onze ruggen waren open geschaafd van de rugzak en we voelden overal zand en zout bijten. We hadden pijn aan onze voeten, hadden open blaren en steeds minder energie.”
Isabel: “Je moet dan iets eten om energie te krijgen, maar eten stond ons heel erg tegen. Het is een staat van zijn waar je normaal niet in terechtkomt. Dalen en pieken wisselen elkaar continu af. Mentaal is het heftig als je al zestig kilometer door de brandende zon hebt gerend en je moet er nog twintig. Je denkt echt: ik kan niet verder, ik moet stoppen. Maar als je doorzet, blijk je die twintig kilometer best nog vol te kunnen houden.”

Dalletje

Charlotte: “Als ik in een dalletje zat, trok Isabel me eruit, en andersom ook. Je trekt je onwijs aan elkaar op. We zeiden vaak letterlijk tegen elkaar: niet zeiken, gewoon doorgaan! Van tevoren hadden we doorgesproken dat wanneer een van ons om medische redenen zou moeten stoppen, de ander door mocht gaan. Maar gelukkig is dat niet gebeurd. We hebben meer dan 250 kilometer samen gerend.”
Isabel: “Wat heel zwaar was, was dat we onze eigen spullen mee moesten slepen tijdens het rennen. Lopen met bepakking waren wij niet gewend. Wat ook hielp om door te zetten was dat we geld ophaalden voor een goed doel, de stichting Traumageriatrisch Onderzoek Nederland. Deze stichting is nieuw en we vonden het mooi om als jonge, fitte sporters iets voor ouderen te kunnen doen, want het geld gaat naar onderzoek om de zorg voor kwetsbare patiënten met een heupfractuur te verbeteren.”
Charlotte: “We hebben in totaal 5500 euro opgehaald. En nu zijn we niet meer te stoppen! Ons volgende doel is om de Ultra Trail Mont Blanc te lopen. Dit is een populaire ultramarathon om de Mont Blanc heen. Je kunt er niet zomaar aan meedoen, want je moet ingeloot worden.”
Isabel: “In september gaan we eerst de Wild Strübel lopen. Dat is zeventig kilometer aaneengesloten. Als we hier goed presteren, maken we een betere kans in de loting voor de Ultra Trail Mont Blanc.”
Charlotte: “Je moet echt goed fit zijn, mocht je ook zo’n marathon overwegen. Je moet goedkeuring krijgen van een arts en voor de marathon in Marokko moesten we ook een hartfilmpje meenemen. Het is belangrijk dat je hier niet aan begint als je niet gezond bent. Maar toch is er veel mogelijk: de oudste deelnemer in de Sahara was 75 jaar oud!”
Isabel: “Hoe zwaar het ook was, we hebben geen moment echt overwogen om te stoppen. De les die we door deelnemen aan deze marathon allebei geleerd hebben, is dat je fysiek zoveel meer aan kunt dan je denkt.”

Je volgt Charlotte en Isabel via Instagram: @roadtomds2024

Tekst: Hannah König
Foto: privébeeld

Meer Vriendin? Volg ons op Facebook en Instagram. Je kunt je ook aanmelden voor onze wekelijkse Vriendin nieuwsbrief.