Cindy werd misbruikt door een vriend

Tekst: Redactie Vriendin

13 september 2023

Wat was Cindy (25) blij toen ze op de middelbare school een vriend leerde kennen. Maar hij deed zich anders voor dan hij was. Op een dag lokte hij Cindy mee en misbruikte haar samen met zijn neef. “Hij beval me de kelderbox in te gaan.”

Cindy: “‘Superstudienerd’, jenden mijn klasgenoten op de middelbare school als ik met mijn neus in de schoolboeken zat. Ik probeerde me af te sluiten voor de verwensingen die ze naar mijn hoofd slingerden en had daarom altijd een boek in mijn handen. Maar natuurlijk merkte ik de pesterijen wel op. Als ik langsliep in de gang, werd ik bespuugd. Tijdens gym werden spullen uit mijn tas gestolen en het ventiel van mijn fietsband werd vaak eruit getrokken en weggegooid, zodat mijn band leegliep. Ik woonde best afgelegen en deed er twee uur over om naar huis te lopen. Gepest worden is verschrikkelijk. Het tast je zelfvertrouwen en gevoel van eigenwaarde aan. Ik twijfelde aan alles en vooral aan mezelf. Ik dacht dat ik niet leuk genoeg was om mee om te gaan.
Wat was ik blij toen een jongen uit mijn klas, laten we hem Daan noemen, me wél zag staan. Ik was veertien toen hij toenadering zocht. Daan lachte naar me als onze blikken elkaar kruisten. Tijdens de lessen kwam hij naast me zitten en in de pauzes zocht hij me op om gezellig te kletsen. Daan stelde vragen en het leek alsof hij oprecht geïnteresseerd in mij was. Ik vond hem leuk, maar ik was niet verliefd. Ik was dankbaar dat ik eindelijk een vriend had, iemand die me de moeite waard vond om mee om te gaan. Het gaf me kracht, ik bloeide op. Doordat ik met Daan omging werd ik minder gepest. Ik kreeg er zelfs plezier in om naar school te gaan. Mijn leven was eindelijk in een positieve flow gekomen, dacht ik.”

Hart in duizend stukken

“Maar na een half jaar bleek Daan helemaal niet zo aardig en geïnteresseerd te zijn als hij zich voordeed. Op een dag zei hij dat hij iets had gehoord over mijn familie en dat hij met me moest praten. Aan het einde van de schooldag wachtte ik op hem bij de fietsenstalling, benieuwd naar wat hij zou vertellen. Maar volgens Daan kon hij niet praten op school. Ik moest hem volgen naar een rustigere plek. Hoewel ik dit vreemd vond, fietste ik toch met hem mee. Ik vertrouwde hem, we waren immers maten. Voor een flatgebouw stopte Daan ineens. Onder het gebouw bevonden zich kelderboxen, een soort opslagruimten zonder ramen. Daan zei dat ik een van de kelderboxen in moest gaan. Ik vond het een nare plek en wilde weg. Maar toen ik weigerde de kelderbox in te gaan, kwam Daan dreigend naast me staan. Weer beval hij me de kelderbox in te gaan. Deze keer klonk zijn stem kil en had hij een kwaadaardige blik in zijn ogen. Ik wist niet wat me overkwam toen Daan mijn arm pakte en me naar binnen trok.
Aan alles voelde ik dat er iets vreselijk fout was. In de donkere, muffe ruimte verscheen een andere jongen. Hij bleek Daans neef te zijn. Wat daarna gebeurde, was verschrikkelijk. Daan en zijn neef dwongen me om seksuele handelingen bij ze uit te voeren. Ik verstijfde van angst. Ik kon niet wegvluchtten of om hulp roepen. Niemand zou me horen, niemand kon me redden. Ik was verloren. In die kelderbox brak mijn hart in duizend stukken. De enige persoon die ik op school vertrouwde, beschadigde me tot op het bot. Al Daans aardige woorden en blikken waren niet gemeend geweest, hij had moedwillig mijn vertrouwen gewonnen zodat ik hem zou volgen. Dit was duidelijk een vooropgezet plan.” 

Blikken vol ongeloof

“Hoe lang ik met Daan en zijn neef in de kelderbox was, weet ik niet. Ik weet alleen dat daarna alles zwart kleurde. Thuis trok ik me terug. Ik kletste altijd veel met mijn moeder en zus, maar na die middag werd ik stil. Ik vertelde mijn moeder en zus niet wat me was overkomen. Ik was in shock en vond het zo duister en naar wat ik had meegemaakt, dat ik er geen woorden voor had. Ik dacht ook dat niemand me zou begrijpen, zelfs mijn moeder en mijn zus niet. Maar nog het meest was ik bang voor Daan en zijn neef. Wat zouden ze me aandoen als ik zou gaan praten? Ze waren meedogenloos en tot alles in staat. Geen moment kwam het in me op dat ik aangifte kon doen bij de politie. Bewijzen dat ik door twee jongens seksueel was misbruikt in een kelderbox kon ik niet, dacht ik. Wat mijn rechten waren of wat ik moest doen, ik had geen idee.
Mijn moeder wist dat ik problemen moest hebben. Het was niets voor mij om me stilletjes terug te trekken in mijn kamer. Maar als mijn moeder het gesprek met me aanging, zweeg ik. Uiteindelijk zocht ze contact met de maatschappelijk werkster op school. Tijdens de gesprekken met deze hulpverlener vertelde ik dat ik werd gepest, maar met geen woord repte ik over het seksueel misbruik in de kelderbox. Ik probeerde die inktzwarte middag te vergeten.
Toen Daan er via via achterkwam dat ik gesprekken voerde met de schoolmaatschappelijk werkster werd hij bang dat ik zou gaan praten. Om zijn eigen straatje schoon te vegen, bazuinde hij rond dat ik vrijwillig seks had met hem en zijn neef in de kelderbox. ‘Slet, wanneer kom je bij mij langs?’ riepen zijn vrienden me na. Meiden kwamen naar me toe om te vragen of ik de seks lekker vond. Als ik ze probeerde uit te leggen dat Daan het hele verhaal had verdraaid, keken ze me ongelovig aan. Laat anderen me maar uitlachen en belachelijk maken, dacht ik op een gegeven moment. Ik was ervan overtuigd dat niemand me geloofde.
Door alle verdriet en pijn raakte ik verward. Op school durfde ik met niemand oogcontact te maken. Ik werd nog onzekerder dan ik al was. Maar zelfs tijdens de allermoeilijkste dagen hoorde ik van binnen een stem die me ingaf dat mijn leven waardevol is, dat ik waardevol ben. Het hield me op de been.”  

Van een loden last bevrijd

“Mijn achttiende verjaardag voelde als een verlossing. Ik stopte met school en daarmee was in een klap het pesten afgelopen. Ik had een diploma op zak en ging werken als visagiste en nagelstyliste. Een nieuwe fase brak aan toen ik een paar jaar later in een winkel ging werken. Door het contact met veeleisende klanten moest ik mijn grenzen aangeven en kwam ik steviger in mijn schoenen te staan. Ik leerde nieuwe mensen kennen die dierbare vrienden werden en ik ondernam veel leuke dingen met mijn moeder en zus. Aan het seksueel misbruik dacht ik niet meer. Maar een traumatische ervaring verdringen kost energie. Na verloop van tijd kan het je zelfs opbreken. Twee jaar geleden voelde ik me zo moe en uitgeput, dat ik niet meer kon werken. Ik bleek een burn-out te hebben. Mijn werk, dat me altijd veel voldoening had gegeven, kon niet de oorzaak zijn van de klachten, concludeerde mijn burn-outcoach. Ze vermoedde dat er een groter onderliggend probleem was. Ik voelde dat ze me oprecht wilde helpen en had een klik met haar. Toen mijn coach vroeg welke impactvolle gebeurtenissen ik had meegemaakt, vertelde ik haar summier over het seksueel misbruik. Vervolgens vroeg ze of ik haar het hele verhaal wilde vertellen. Ik vond dit ontzettend moeilijk, maar ik besloot haar toch in vertrouwen te nemen. Nadat ik mijn verhaal had gedeeld, vertelde mijn coach dat ze een soortgelijke gebeurtenis had meegemaakt. Na al die jaren erover zwijgen voelde ik me nu door iemand begrepen. Dit gaf me zo veel kracht, dat ik mijn beste vriendin ook over het misbruik durfde te vertellen. Wat er toen gebeurde vind ik nog steeds wonderlijk: er leek een loden last van mijn schouders af te vallen. Ik voelde me lichter en vrijer. Het gaf me de moed om het ook met mijn moeder te delen. Ze schrok ontzettend en was erg verdrietig, maar ze reageerde heel medelevend en begripvol.
  Door de gebeurtenis niet langer weg te drukken, maar erover te praten, kon ik het verwerken. Ik ben ontzettend kwaad geweest op Daan en zijn neef. Daan wist dat ik kwetsbaar was. Hij en zijn neef hebben me moedwillig beschadigd. Heel lang had ik moeite met intimiteit. Als ik een relatie had, durfde ik niet met mijn vriendje te slapen. Ik had ook last van flashbacks, maar gelukkig kreeg ik goede therapie waardoor ik het een plekje kon geven.
Alsnog aangifte doen, wilde ik niet. Ik wil niet meer bezig zijn met het verleden. Ik richt me liever op mijn toekomst, wil de inzichten die ik heb opgedaan delen. Bijvoorbeeld dat jezelf uiten na seksueel misbruik belangrijk is voor je geestelijk, maar ook je lichamelijk welzijn. Ik heb een enorme drive om mensen die een soortgelijke gebeurtenis hebben meegemaakt te helpen. Van mijn vriendin hoorde ik dat er een opleiding is voor ervaringsdeskundigen, die volg ik nu en sindsdien ben ik alleen nog meer vastbesloten om me voor andere slachtoffers in te zetten.”

Hoe het nu gaat

“Helaas staat mijn studie momenteel op een lager pitje omdat een paar maanden geleden bij mij borstkanker is geconstateerd  met uitzaaiingen in mijn oksel. Mijn behandeltraject zal lang duren en heeft een enorme impact. Mijn leven staat op z’n kop en ik weet niet wat me te wachten staat. Wat ik wél weet is dat ik omringd word door lieve mensen, waardoor ik het vol zal houden. Ik voel me niet langer alleen. En zodra het beter met me gaat, wil ik gaan werken als ervaringsdeskundige. Het delen van mijn verhaal in Vriendin zie ik als een mooi begin. Ik wil mensen aanmoedigen om zich uit te spreken na seksueel misbruik. Veel vrouwen, meisjes, maar ook jongens en mannen hebben het idee dat ze er alleen voor staan, maar dat is niet zo. Toen ik durfde te vertellen wat me was overkomen, werd ik gesteund. Er zijn mensen die je willen en kunnen helpen, weet ik nu. Hulp van anderen heb je nodig. Het geeft je kracht om door moeilijke perioden te gaan. Maar zolang je zwijgt, kan niemand je bereiken. Dus praat, alsjeblieft.” 

Tekst: Sonja Brekelmans
Foto: privébeeld

Meer Vriendin? Volg ons op Facebook en Instagram. Je kunt je ook aanmelden voor onze wekelijkse Vriendin nieuwsbrief.