De eerste werkdag

13 januari 2014

Angelique’s eerste werkdag is aangebroken en dat vindt ze toch wel een beetje spannend.

Angelique’s eerste werkdag is aangebroken en dat vindt ze toch wel een beetje spannend.

De ochtend begint zoals ieder andere maandagochtend. Spitsuur in de badkamer, treuzelende kindjes, chaos in de keuken en bij mij staat de gebroken plaat weer op: "Ga je tanden poetsen, schiet even op, kleed je even aan, schiet even op, niet doen, eet even door, je moet naar school, we komen te laat.” Het is een plaat waarvan ik gezworen had ‘m nooit te kopen, maar kennelijk kwam deze standaard bij de ‘mama-software’.

Maar deze ochtend was toch even anders. Want toen ik Kyra eenmaal naar school had gebracht, reed ik direct door naar mijn werk. Mijn wérk! Mijn eerste werkdag was aangebroken en toen ik me eenmaal had gerealiseerd dat het niet een normale maandag was, waren er vlindertjes lichtjes in mijn buik aan het fladderen en die hielden de hele dag aan. Ik was gespannen, zenuwachtig, voor wat er zou gaan komen. Maar eenmaal aangekomen op kantoor werd ik warm onthaald. De hele dag was een grote waas aan informatie en nieuwe prikkels. Leuke mensen, fijne kennismaking, maar vooral heel héél veel nieuw. Ik voelde me onwennig, als een kind op de eerste schooldag. Maar daar zal snel verandering in komen.

Toen ik aan het einde van de dag, die overigens was omgevlogen, de sleutel in het slot stak, werd ik thuis onthaald als een verloren dochter die na jaren te zijn vermist eindelijk haar weg naar huis had gevonden. Sammie rende op me af en bleef vastgeplakt aan mijn been hangen en Kyra begroef haar hoofd in mijn schoot en begon heel hard en vooral heel lang te huilen. Ze hadden mama zo gemist en ik mocht nooit meer weg gaan! En mama? Há! Mama stortte om half 8 in op de bank, na een geweldige eerste werkdag!