De naam die ik voor mijn baby bedacht, werd gestolen
4 mei 2016
Een naam die je aan je kind geeft moet aan alle kanten kloppen. Als je de droomnaam hebt gevonden, is het op z’n zachtst gezegd flink balen als iemand er met die naam vandoor gaat.
Een naam die je aan je kind geeft moet aan alle kanten kloppen. Als je de droomnaam hebt gevonden, is het op z’n zachtst gezegd flink balen als iemand er met die naam vandoor gaat.
In Vriendin 18 vertelt Sarai (30) haar verhaal. Haar naam werd tot twee keer toe ingepikt. Sarai had al sinds haar vijftiende een naam voor haar toekomstige zoon.
Maar Sarai is niet de enige, verschillende Vriendin lezeressen deelden hun verhaal. Maar soms weet je niet eens van elkaar dat je dezelfde naam in gedachte hebt, moeten we dit dan zien als iets positiefs?
Jessica: “Ik had Jasmijn altijd op nummer één staan, daar ging mijn schoonzus mee vandoor. Julia was mijn nummer twee naam, en daar koos mijn andere schoonzusje voor!”
Caroline: “Ik had Ella al een tijd op mijn lijstje staan, maar mijn nieuwe nichtje heet nu Ela. Ze wist trouwens van niets, maar goed… Wij hebben wel vaker dat we toevallig precies hetzelfde denken.”
Geke: “Ik was zwanger van mijn eerste kindje en we gingen naar Turkije voor een relaxte vakantie. We hadden wat mensen leren kennen in het hotel en we ondernamen een boottocht samen. Op de boot kwamen we erachter dat de schipper David (in het Arabisch) heette, het kleinkind van een wat ouder stel David heette en het kleine manneke dat mee was met zijn jonge ouders tijdens de boottocht ook David heette. De vrouw die iets langer zwanger was dan ik noemde haar kindje, zo ontdekten we later, David en wij ook! #DeDavidBoot."
Marieke: “Wij hebben twee zoons. Ik vertelde mijn schoonzus dat Maarten Tessa zou hebben geheten als hij een meisje was geweest. Een jaar later kreeg zij een Tessa. Vernoemd volgens haar, maar dat vond ik echt niet zo leuk.”
Sanne: “Wij zijn nu zwanger en hebben al een naam gekozen. Nou is er alleen een paar huizen verderop bij kennissen ook een zoon geboren met bijna dezelfde naam! Wij zijn over drie maanden uitgerekend dus ik weet nog niet hoe ze reageren. Wij gaan de naam niet veranderen, hij wordt naar de overleden oom van mijn man vernoemd. Vorig jaar hebben we een dochter gekregen. Zij zou die naam al krijgen als ze een jongen zou zijn. Helaas is ze overleden aan een hartstilstand…”
Jedidjah: “Ik had vroeger een penvriendin met dezelfde naam. Ook niet geheel toevallig want onze moeders kenden elkaar van het sporten. Maar ik noem het liever 'geïnspireerd' dan 'gestolen'. Het is een teken dat de naam dus ook anderen aanspreekt!”
Femma: “Uit mijn huwelijk van 28 jaar zijn drie kinderen geboren. Onze jongste zoon hebben we de naam Jacco gegeven. Vlak na zijn geboorte kregen we vrienden op bezoek, waarvan de vrouw hoogzwanger was. Zij vroegen of wij het goed vonden dat zij hun kindjes, als het een jongetje zou zijn, Janco mochten noemen. Ze vonden het zoveel op Jacco lijken… Ik vond het netjes dat ze dat vroegen. We vonden het niet echt leuk, maar hebben wel toegestemd. Immers, wie zijn wij? Zij kregen een jongen en noemden hem Janco. De jongens kwamen bij elkaar in de klas! Deze vrienden kregen een aantal jaren later weer een jongen. En tot onze grote verbazing gaven ze deze zoon de naam Timon. Onze middelste zoon heet Timo. Ze hebben het er met ons nooit over gehad… Dit voelde echt heel vervelend.”
Marjolein: “Toen ik zwanger was van de derde, kocht ik veel spullen nieuw. De spullen van de eerste twee doneerde ik aan een tienermoeder. Hoe ga jij je kindje noemen, vroeg ik. Olivier, zei ze. En jij? Valentijn, zei ik. Een paar maanden later kreeg ik het geboortekaartje. Geboren: Valentijn. Er is verder geen ellende door ontstaan. Ik heb het kind nooit meer gezien.”
Vertel jij jouw babynaam aan anderen, of doe je dit bewust niet omdat je hier nou juíst bang voor bent?
Lees ook het hele verhaal van Sarai in Vriendin 18. Vanaf nu in de winkels!
