Debby ging met haar baby backpacken door Mexico
16 juli 2020
Hun vrienden en familie dachten in bezwaren, deze vier vrouwen in mogelijkheden. Dus ondernamen ze tegen alle adviezen in iets groots. Het bleek de beste keuze ooit. Vandaag het verhaal van Debby.
Moeilijke start
Debby (32): “Het eerste jaar met Luna was pittig. Ze is zes weken te vroeg geboren als gevolg van een zwangerschapsvergiftiging, en Luna’s vader, een Nicaraguaan, was helaas niet meer in beeld. Ik had me die eerste tijd zo anders voorgesteld en daar worstelde ik mee. Na een jaar ging het gelukkig steeds beter. Zelfs zo goed dat ik aan mezelf en de rest van de wereld eindelijk kon bewijzen dat ik het allemaal prima alleen kon.”
Gevaren
“Ik heb altijd veel gereisd en gebackpackt. Voor ik moeder werd, reisde ik een jaar door Centraal-Amerika. Mexico heb ik toen overgeslagen, dus dat leek me het perfecte reisdoel. Toen ik mijn ouders vertelde dat ik met Luna wilde gaan backpacken reageerden ze verschrikt. Zou je dat nou wel doen met zo’n kleintje? Kun je niet wat dichterbij blijven? Ze zagen vooral de gevaren en vonden het een enge gedachte dat ze niets voor me konden doen als er iets zou gebeuren. Even sloeg die angst ook over op mij, ik sloeg aan het googlen naar veiligheid in Mexico. Dat moet je dus niet doen, want dan vind je inderdaad de meest vreselijke horrorverhalen.”
Lees ook: Marieke reisde haar vakantieliefde achterna: ‘Ik liet alles achter’
Andere wereld
“Mijn gezonde verstand won: overal ter wereld groeien kinderen op. Je weet dat je in dat soort landen nooit honderd procent veilig bent, maar als je daar rekening mee houdt en het gevaar niet opzoekt, loopt het wel los. Vrienden vroegen zich vooral af waarom ik dit wilde doen met een baby. In hun beleving zou ze er toch niets van meekrijgen. Daar denk ik anders over. Tot je zevende word je gevormd als individu, ik wilde haar juist nu de verwondering van een andere wereld meegeven.”
Kan het alleen
“Ik heb er geen seconde spijt van gehad. Ja, dingen liepen anders dan verwacht, ik had bijvoorbeeld veel te veel spullen mee en uiteindelijk belandde de backpack in de buggy en Luna in de draagzak. Maar alles is goedgekomen en ik heb genoten. Van het onoverwinnelijke gevoel met mijn meisje dicht tegen me aan na een eindeloze klim naar de top van een ruïne tot de gesprekken met andere backpackers in de bus die vol bewondering zeiden ‘You really nailed it!’. Met mijn backpackreis heb ik bewezen dat ik het inderdaad allemaal prima alleen kan!”
