Elianne: ‘Ik ben stiekem verliefd op mijn getrouwde collega’
25 oktober 2023
Elianne (28), is smoorverliefd op haar collega Mart (30), net als zij docent op een grote scholengemeenschap. Hij weet echter van niks.
Elianne: “Elke dag check ik stiekem zijn Instagram-pagina en bekijk ik nieuwe foto’s en updates van zijn stories. Dé manier om toch nog een levensteken van mijn collega Mart te krijgen, nu we elkaar vanwege de zomervakantie bijna zeven weken hebben moeten missen. Ik heb hem in die tijd feestjes zien vieren, klussen bij zijn broer, de Vierdaagse zien lopen die dit jaar vanwege de hitte de Driedaagse was, en boeken lezend.
Op dit moment zit Mart nog net met zijn gezin en vrienden in Italië, op een camping vlakbij Venetië. Op Insta zijn veel foto’s van hem met de kinderen in zee te vinden of hij volleyballend in het zwembad of roséwijn drinkend met de mannelijke vriend van het stel.
Van zijn vrouw heb ik in zestien dagen tijd pas één kiekje voorbij zien komen: languit liggend op een strandbedje met zonnebril op en haar telefoon in de hand en als onderschrift: ‘Viola uiteraard vastgeplakt aan haar iPhone!’. Ik snap haar niet: ben je lekker met je twee kleuters én superleuke, knappe en lekkere man op vakantie, zit je liever uren op je scherm te turen! Ik zou het in haar plaats wel weten. Ik zou de hele tijd naar hém kijken, continu om zijn nek hangen of samen een romantische gondeltocht maken door de grachten van Venetië.
Maar goed, dat is niet het geval. Ik ben niet met Mart weg en dat gaat ook niet gebeuren. Ik denk ook dat Mart raar op zou kijken als hij wist dat ik hem stiekem dagelijks volg en zijn vakantiefoto’s analyseer. Hij kent me niet anders dan een gezellige, leuke collega. Niets meer en niets minder. Hij heeft vast geen flauw idee dat ik smoorverliefd op hem ben en fantaseer over een leven samen.”
Dollen in de docentenkamer
“Mart en ik werken op dezelfde grote scholengemeenschap. Ik trok, vers van het hbo, op mijn eerste werkdag al naar hem toe. De andere docenten waren niet onaardig, maar wat ouder, saaier en stijver. Mart was fris, jong en spontaan. We hadden meteen een klik. We geven toevallig allebei een vak dat de meeste leerlingen heel leuk vinden en zijn populair op school.
In de docentenkamer gaan Mart en ik altijd naast elkaar zitten, we zoeken elkaar op tijdens pauze- en tussenuren om een beetje met elkaar te dollen. Van zijn kant is dat puur vriendschappelijk. Tenminste ik heb nog nooit iets gemerkt van enige affectie van hem. Hij kletst altijd voluit over zijn twee kinderen van 5 en 4 en zijn vrouw met wie hij al twaalf jaar samen is. Hij noemt me tegen anderen altijd zijn collega-BFF.
Bij mij begon het ook als vriendschappelijk, maar dat veranderde na anderhalf jaar door iets onschuldigs als een brandoefening. Hij buurtte tijdens een vrij uur bij mij in de gymzaal, toen het alarm afging. We liepen samen naar de buitenplaats voor mijn lokaal. Daar zaten we met zijn tweetjes op een bankje wat te kletsen en te wachten tot de ‘kust weer veilig was’. En ineens gebeurde het: ik vatte letterlijk vlam. Niet door de brand, want die was er niet, we deden net alsof, maar door de aanraking van Mart. Hij pakte me bij mijn arm om zogenaamd weg te vluchten en het leek alsof ik een schok kreeg. Mijn hart ging als een razende tekeer en ik werd helemaal warm. Ik sprak mezelf al in gedachten bestraffend toe: doe normaal, niet bij hem, hij is getrouwd. Maar ik kon er niks aan doen. Ik was verliefd.
In de dagen en weken erna, merkte ik dat ik Mart steeds leuker en leuker vond en ik meer mijn best deed om er aantrekkelijker uit te zien. Ik deed ‘s morgens net even langer over mijn kledingkeuze en make-up. Voorheen trok ik een trainingspak aan en kwakte ik slechts een beetje dagcrème op, nu stond ik een half uur eerder op, zocht strakke shirtjes uit en smeerde ik uitgebreid mascara en eyeliner op mijn ogen.
Ook merkte ik dat ik chagrijnig werd als hij er een keer niet was. In de coronatijd met lockdowns, had ik Mart al best gemist, maar toen nog alleen als goede collega-vriend. Nu baalde ik al verschrikkelijk als hij een studiedag had of een dag op excursie ging met een klas. Het viel zelfs andere collega’s op, vooral omdat ik dan ineens aanschoof aan de algemene tafel of omdat ze me zo stil vonden: ‘Hé Elianne, is je maatje er vandaag niet?’. Meestal zei ik dan lachend iets als ‘ja heerlijk, lekker een dag rust’. Ook Mart liet ik niets merken. Soms zei ik expres iets lulligs over zijn vermoeide uiterlijk of kraakte zijn outfit af. Daarmee leek het net of ik hem maar niks vond. Ik wilde absoluut niet dat iemand wist dat ik gek op hem was. Mijn collega’s niet en Mart zelf zeker niet.”
Nooit verliefd geweest
“Verliefd zijn in stilte is al vervelend, extra lastig is dat ik dit nooit eerder heb meegemaakt. Ik ben nooit eerder écht in love geweest. Ik heb wel korte scharrels gehad, maar als zo’n man dan zwijmelde: ‘ik hou van jou’, dan knikte ik maar wat. Ik voelde niet hetzelfde. Ik vond het heel fijn met iemand uit eten te gaan, iets leuks te ondernemen of lekker te zoenen, met één iemand heb ik half jaar verkering gehad en zijn we ook samen op vakantie geweest, maar ik heb nooit dat echte romantische ‘in vuur en vlam staan’ gevoeld. Of zo van slag zijn dat je letterlijk geen hap meer door je keel kunt krijgen, zoals wel bij Mart. Het lukt me amper mijn lunch weg te krijgen als we samen in de kantine zitten. Bij hem is alles anders. Het klinkt vreselijk zoetsappig, maar als hij naar mijn glimlacht is mijn dag meteen goed en als hij met begroet met: ‘hé schoonheid’, dan vliegt er een heel vlinderbos in mijn buik.
Juist nu dit voor het eerst van mijn leven voel, daar ook van geniet en dus eigenlijk heel blij zou moeten zijn, ben ik tegelijkertijd heel verdrietig. Ik mag dit niet ervaren, want dit is een onbereikbare liefde. Mart is een absolute no go voor mij. En zo moet het ook blijven, want ik ga niet stoken in een gelukkig huwelijk. Al twijfel ik de laatste tijd wel of het een gelukkig huwelijk is. Zeker als ik door zijn vakantiefoto’s en Instapagina scroll. Nergens straalt echte passie en plezier tussen hen uit. Ik zie ze nergens innig gearmd staan of lieve onderschriften bij elkaar schrijven.
Maar dan nog, of ze nu wel of niet samen klitten, het is niet aan mij om te bepalen of iemand wel of niet happy is. Feit is dat Mart en Viola twee jonge kinderen hebben en een gezin vormen. Ik ben fel tegenstander van vreemdgaan. Mijn zus is vorig jaar besodemieterd door haar vriend. Ik heb met eigen ogen gezien hoe een heel gezin kapot is gegaan aan de affaires van mijn zwager. Ik zou zelf nooit die andere vrouw willen zijn, zou mezelf nooit meer aan kunnen kijken in de spiegel.
Ik heb het ook echt geprobeerd: expres uit de buurt blijven bij Mart, hem in gedachten lelijk afschilderen, zelfs daten via Tinder, om mijn aandacht op anderen te richten. Ik heb dat Mart ook uitgebreid verteld. Vond ik spannend, kon ik direct zijn reactie peilen: zou hij het ergens stiekem misschien toch ingewikkeld vinden dat ik date met mannen? Maar nee, hij deed in ieder geval net alsof hij dat heel leuk voor me vond. Hij reageerde wel heel complimenteus. Hij zei ik niet de eerste de beste vent van het net moest plukken. Ik verdiende een goede, betrouwbare man. Ik weet niet of hij dat flirterig bedoelde, maar ik legde die woorden toch uit als complimenten. Het maakte Mart nog aantrekkelijker voor mij.
Helaas, die Tinderdates vielen allemaal in het niet bij Mart. Ze waren niet zo knap, spontaan, grappig, gezellig, geïnteresseerd als Mart. Sommigen waren zelfs ronduit sukkels of keiharde players. Ik heb na een paar van die tegenvallers mijn account maar verwijderd van mijn telefoon. Liever alleen dan met zo’n complete mismatch.”
Instagramverslaving
“Eigenlijk hoopte ik dat de afgelopen zomervakantie me zou genezen van de ergste verliefdheid. Dat doordat we zo lang uit elkaar zouden zijn, ik vanzelf mijn interesse in hem zou verliezen. Maar dat is helaas niet gelukt. Ik ben de eerste twee weken van de zomer met mijn zus en haar twee dochters naar de Belgische Ardennen geweest. Zaten we in een huisje met een zwembad. Kneitergezellig, samen koken, wandelen, zwemmen. Maar het huisje had ook een nadeel: goede wifi. Daardoor kon ik uitgebreid op internet rondsurfen en de pagina’s van Mart bezoeken. Ik ben zelfs bevriend met Viola, heb haar ooit ontmoet op een personeelsbarbecue en toen zijn we aan elkaar gelinkt op Instagram, dus ik kan ook op haar pagina neuzen. Het bezoeken van die Instagramaccounts is bijna een obsessie geworden. Ook al wil ik het stoppen, ik kan het niet laten.
Gelukkig gaan we volgende week weer terug naar school en zie ik hem weer in het echt. Officieel is er op een paar appjes van hem (‘kijk je ook de Tour de France – spannend hè?’) geen contact tussen ons geweest. Ik tel de dagen af, al vind ik het ook steeds lastiger worden mijn houding tegenover hem te bepalen. Volgens mijn beste vriendin, die ik in vertrouwen heb genomen over mijn verliefdheid, niet over de bijna ziekelijke verslaving zijn leven in de gaten te houden, moet ik hem echt loslaten. Ze snapt dat het moeilijk is, maar ik maak het mezelf alleen maar zwaarder door zo vriendschappelijk met hem om te gaan. Ze raadt me aan hem op school te mijden, desnoods door een andere baan te zoeken. Als docent is er werk zat. Maar sowieso vindt ze dat ik het hem eerlijk moet opbiechten dat ik verliefd op hem ben.
Dat laatste durf ik niet, maar het eerste wil ik gewoon niet. Mart maakt mijn werk zo veel leuker. De enige hoop die ik heb, is dat deze vakantie er toch barstjes zijn gekomen in hun relatie. Dat mijn beeld van hun relatie na het analyseren van hun Insta-life klopt. Dat ze uit elkaar gaan, omdat ze toch niet bij elkaar passen of in een sleur terecht zijn beland. Daarna zou uiteraard de weg voor mij vrijkomen achter Mart aan te gaan, maar dan heb ik er in ieder geval geen actieve rol in gehad. Tot die tijd blijft het bij dagdromen en hopen dat mijn sterke gevoel voor hem ooit weer afzwakt.”
Tip van de redactie
Onmogelijke liefdes geeft een completer beeld dan ooit over mensen die verliefd werden op de ‘verkeerde’. Een boek over minnaars, minnaressen, bedriegers en bedrogenen. Zijn deze verhoudingen echt geheim of knijpt de echtgenoot m/v soms een oogje toe? Voor meer informatie klik op onderstaande button.
Onmogelijke liefdes
Tekst: Joan Makenbach. Om privacyredenen zijn alle namen veranderd, De echte namen zijn bekend bij de redactie.
Foto: Getty Images
