Elke: ‘Mijn zoontje overleed tijdens de bevalling’

15 november 2017

Elke (35) kreeg tijdens haar zwangerschap het HELLP-syndroom, dat voor moeder en kind levensgevaarlijk is. Ze verloor daardoor haar ongeboren zoon Keesje. “Naast het immense verdriet is er ook dankbaarheid: ik ben er nog.”

Elke (35) kreeg tijdens haar zwangerschap het HELLP-syndroom, dat voor moeder en kind levensgevaarlijk is. Ze verloor daardoor haar ongeboren zoon Keesje. “Naast het immense verdriet is er ook dankbaarheid:
ik ben er nog.”

Elke: “Als ik vertel dat ik tijdens mijn zwangerschap door het HELLP-syndroom mijn baby ben verloren, gaan mensen er vaak van uit dat er met mij of de baby iets niet in orde was. Maar ik was kerngezond en mijn baby ook. En net als iedereen dacht ik: dat overkomt mij niet. Maar het gebeurde toch. Een kwestie van dikke pech. Stefan en ik waren zo blij dat ik zwanger was. Afgezien van het feit dat ik enorm misselijk was, verliep mijn zwangerschap voorspoedig. Tot die donderdagavond. Ik was bijna 27 weken in verwachting. Stefan was voor zijn werk op reis en zou de volgende ochtend thuiskomen. Plotseling voelde ik me heel ziek worden. Ik was misselijk, trillerig, duizelig. Ik ging in bed liggen en viel in slaap. Twee uur later werd ik wakker. Ik moest overgeven, ging weer liggen en moest opnieuw overgeven. Dit gebeurde keer op keer, op een bepaald moment moest ik elke tien minuten overgeven. Mijn lichaam sloeg op tilt. Ik lag enorm te trillen, overal om me heen lag braaksel. Het was inmiddels middernacht. Ik voelde: dit is niet goed en begon in paniek te raken. Toen ik me eenmaal realiseerde dat ik iemand moest waarschuwen, was ik daar niet meer toe in staat.”

Hulp nodig
“Om half zeven ’s ochtends kwam Stefan thuis. Hij trof me shakend aan, half in bed en half ernaast. Hij vermoedde dat ik een epileptische aanval had en belde meteen een ambulance en zijn moeder. ‘Iemand moet me helpen, mijn lichaam kan dit niet zelf oplossen’, zei ik een paar keer. Ik dacht aan voedselvergiftiging. Of misschien een erge griep. De ambulancebroeder checkte mijn bloeddruk, twee keer zelfs. Die bleek enorm hoog. ‘Zwangerschapskwaaltjes’, concludeerde hij. We moesten de verloskundige maar bellen. Die kwam vrij snel, hoorde ons verhaal aan en luisterde naar het hartje van de baby, dat prima klonk. ‘Misschien een griepje’, zei ze. Ze gaf me wat tips tegen de misselijkheid, adviseerde me bouillon te nemen.
 

'Ik maakte me totaal geen zorgen over mezelf of over de baby. Ik voelde de baby ook nog gewoon bewegen, dus waarom zou ik?'

Ze heeft mijn bloeddruk niet gemeten en mijn urine niet gecheckt. Had ze dat maar wel gedaan. Dan had ze ontdekt hoe verschrikkelijk mis het was. De ambulancebroeder, de bijrijder van de ambulance en de verloskundige hadden alle drie aan mijn bed gestaan en waren alle drie weer weggegaan. Ik voelde me een aansteller. Niet zeuren, gewoon doorgaan, zei ik het hele weekend tegen mezelf. Intussen voelde ik me nog steeds heel ziek. Ik kon geen enkele prikkel verdragen, had enorme hoofdpijn en hield nog altijd niets binnen.” 

Geen aansteller
“Die maandag had ik al een controle-afspraak staan bij de verloskundige. Aan het eind van dat consult werd mijn bloeddruk gemeten en mijn urine getest. Stefan en ik zagen de verloskundige schrikken. ‘Het gaat niet goed, je moet naar het ziekenhuis’, zei ze. Ik werd doorverwezen naar het VUmc en was vooral opgelucht dat ik dus toch geen aansteller was. Eindelijk kreeg ik hulp en dan zou alles goedkomen. Ik maakte me totaal geen zorgen over mezelf of over de baby. Ik voelde de baby ook nog gewoon bewegen, dus waarom zou ik?  Eenmaal in het ziekenhuis werden we goed opgevangen. Ik ging meteen aan het infuus en er werden allerlei tests gedaan. Al snel werd duidelijk wat er aan de hand was: ik had het HELLP-syndroom en eclampsie. HELLP staat voor ‘Hemolysis Elevated Liver enzymes and Low Platelets’, oftewel: bloed- afbraak, leverfunctiestoornissen en afbraak van bloedplaatjes. Een levensbedreigende aandoening voor mij en de baby. De placenta is de boosdoener: die vergiftigt als het ware je lichaam. Er bestaan geen medicijnen tegen, bevallen is de enige optie om HELLP te beëindigen.” 

Lees het hele verhaal in Vriendin 46. 

Kreeg jij tijdens je zwangerschap ook te maken met heftige complicaties? Mail dan naar post@ vriendin.audax.nl of praat mee op ons forum.