Ester (44): ‘Eindelijk vond ik twee halfzussen’

18 oktober 2017

In januari vertelde Ester (44) in Vriendin over de zoektocht naar haar biologische vader, een anonieme zaaddonor. Van hem ontbreekt nog steeds ieder spoor, maar ze vond binnen twee maanden wel twee halfzussen. “Misschien zijn we zelfs met honderd.”

In januari vertelde Ester (44) in Vriendin over de zoektocht naar haar biologische vader, een anonieme zaaddonor. Van hem ontbreekt nog steeds ieder spoor, maar ze vond binnen twee maanden wel twee halfzussen. “Misschien zijn we zelfs met honderd.”

Ester: “Een paar weken geleden liepen we samen op het strand: Saskia, Nicole en ik. Onze kinderen waren erbij, de sfeer was gezellig en gemoedelijk, het voelde vertrouwd. Ik heb gewoon familie, drong het opeens tot me door. Als enig kind heb ik me vroeger vaak alleen gevoeld, zeker toen mijn ouders op mijn elfde gingen scheiden. Ik miste een broertje of zusje om dat mee te delen. Mijn beste vriendinnetje kwam uit een gezin met zeven kinderen, dat leek me fantastisch. Nu heb ik alsnog waar ik al die tijd naar heb verlangd. We hebben zelfs een zussen-appgroep, waarin we elkaar op de hoogte houden van onze levens. Eindelijk ben ik niet meer alleen!

Donorvader
In het vorige interview in Vriendin vertelde ik hoe mijn ouders op mijn 28ste opbiechtten dat ik het kind ben van een anonieme zaaddonor. Het viel rauw op mijn dak: mijn vader bleek mijn vader niet te zijn. De arts die mijn ouders met hun onvervulde kinderwens had geholpen, Leo Swaab, was inmiddels overleden en volgens zijn zoon was alle informatie over donoren vernietigd. Een oproep aan donoren om zich  te melden, onder andere via Spoorloos, heeft tot nu toe helaas niets opgeleverd. Ook heb ik mijn dna afgegeven aan diverse (commerciële) databanken, in de hoop dat ik op die manier ooit familieleden zou vinden. Daardoor heb ik er nu niet één, maar zelfs twee zussen bij. En wie weet hoeveel er nog volgen…”

Totaal geen herkenning
“Al sinds vorig jaar ben ik lid van een besloten Facebookgroep van Stichting Donorkind, bestaande uit zo’n vijfhonderd donorkinderen. We kunnen bij elkaar ons hart luchten, maar hopen ook familieleden te vinden. Zo zitten er bij die groep 28 mensen die door dezelfde arts zijn verwekt als ik. In februari organiseerden we met dit groepje een bijeenkomst. Iedereen bekeek elkaar die dag onderzoekend, je vraagt je toch af of je misschien verwant bent. In sommige mensen herkende ik dingen van mezelf, in anderen totaal niet. Zoals in Saskia. Al een half jaar hadden we contact via Facebook, maar geen moment heb ik gedacht dat we familie konden zijn. De arts had mijn ouders namelijk verteld dat ze kozen voor een donor die zo veel mogelijk op de vader leek. Mijn vader was een hoogopgeleide man met lichte ogen en donker haar, Saskia’s vader had ogen zo donker als kool. Bovendien zaten we allebei in de databank van het FIOM, de organisatie die zich bezighoudt met afstammingsvragen. Als er een genetische match was, hadden we dat wel gehoord, dachten we. Inmiddels weten we dat daarin wel vaker fouten worden gemaakt.” 

Uitpluizen
“Saskia zag op die ontmoetingsdag wel gelijkenissen met een vrouw uit de groep, en besloot haar dna af te geven aan een commerciële databank. De databank van het FIOM is bedoeld voor mensen die op zoek zijn naar bloedverwanten, bij een commerciële bank komen ook mensen die het gewoon leuk vinden om uit te pluizen hoe hun stam- boom in elkaar zit. Bijkomend voordeel is dat daar je dna continu wordt vergeleken met dat van iedereen die zich er wereldwijd heeft ingeschreven.

Ik kreeg kippevel over mijn hele lijf en moest meteen huilen. Saskia was mijn halfzus! 

Eventuele matches staan gerangschikt op volgorde van dna-gelijkenis: er zijn bijvoorbeeld een heleboel mensen met wie je een héél klein beetje dna deelt, omdat jullie generaties terug eenzelfde voor- ouder hebben. Dat zegt dus niet veel. Maar als de match zo groot is dat het duidelijk om een ouder, broer of zus, neef of nicht gaat, staat dit er ook bij. Op een avond kreeg ik een berichtje van Saskia: ‘Wat is dit? Waarom sta jij bovenaan de lijst?’ Ze stuurde me een foto van de uitslag van haar test, die overduidelijk was. Ik kreeg kippevel over mijn hele lijf en moest meteen huilen. Saskia was mijn halfzus! 

Ben jij als donorkind ook op zoek naar je familie en wil je je verhaal kwijt? Mail naar post@vriendin. audax.nl of reageer op Vriendin.nl/forum.