Eveline: ‘Na 1,5 jaar woont Emiel eindelijk ook permanent in Frankrijk’
25 april 2023
Eveline (52) en haar partner Emiel raken op vakantie betoverd door een veel te vervallen villa. Na lang twijfelen besluiten ze dat hun toekomst in Frankrijk ligt. Dat betekent wel dat er enorm veel op ze afkomt.
In Vriendin deelt ze elke week hoe het ervoor staat met hun paleisje.
Anderhalf jaar zonder elkaar
Het heeft (te) lang geduurd, maar eindelijk woont Emiel ook permanent in Frankrijk. Hij reed zoveel mogelijk op en neer tussen Nederland en Frankrijk en heeft menig marktplaats- en supermarktpakketje voor me meegenomen (hallo advocaatkoekjes en Nibbit chips!).
Achteraf hadden we het zeker anders gedaan. Anderhalf jaar zonder elkaar was te lang, te zwaar en financieel te pittig. De klusjesman moest betaald worden voor dingen die Emiel makkelijk zelf kon doen en ook betaalden we nu zoveel extra voor zowel een meubelopslag als een kampeerplek voor Emiel. Maar spijt is voor de dommen, zeggen ze, en als we alles vooruit wisten hadden we Villa Verte misschien wel nooit gekocht en waren we nu ook vast miljonair.
Kappersbezoek
‘Ik moet een kapper vinden’, meldde Emiel twee weken na aankomst. Ik vond het een goed idee. Zijn lokken werden akelig lang en als Franse Charmeur heeft mon amour natuurlijk een ‘trés Franse look’ nodig. Ik maakte een afspraak bij mijn kapper, die nul Engels spreekt (serieus, geen enkel woord). Louis daarentegen vond het heel gezellig dat we er waren, want hij is dol op nieuwe klanten en op mijn grapjes. Aangemoedigd door mijn eerdere opzetjes, was hij al aardig in vorm toen we binnenkwamen. Hij maakte grappen over Emiels lengte, want mijn Stoere Hollander meet met schoenen aan twee meter. Volgende keer trok hij hakken aan. Of Emiel moest in de kinderstoel. Emiel grimaste als een boer met kiespijn, want ook al oefent hij zich rot, mijn liefste spreekt nog steeds geen vloeiend Frans. Gelukkig verliep de communicatie met handen en voeten vlotjes, en de taal van chocolaatjes bij de koffie begrepen we prima!
Rondje cruisen
‘Hoe vind je mijn look?’ De deur van de salon klingelde achter ons. Ik zoende mijn nieuwbakken Fransman. ‘Je lijkt nu veel meer op een Emile dan op Emiel.’ Hij zoende me terug.
Op het stenen muurtje van een oude kerk, vol Franse charme, maakten we een selfie. Emile met het Franse kapsel en Eveline met haar vest om de taille geknoopt door het prachtige lenteweer. Lachend kropen we in ons kleine Fordje, want Emiels auto van de zaak is ingeleverd. ‘Rondje cruisen?’ We glimlachten. In Villa Verte wacht veel te veel werk op ons, maar op deze mooie dag lokte de natuur. Twee dorpen verder was een nieuwe brocante geopend, vertelde Louis een kwartier geleden. Die moesten we natuurlijk ontdekken. Misschien ook even een pitstop bij de supermarkt voor wat kipfilet, een hamburger die hier ‘steak haché’ heet en eikenbladsalade voor een allereerste barbecue in la douce France? We moeten ons tenslotte aanpassen aan dit land, nietwaar? Buiten eten past dan prima in het plaatje en het weer vroeg erom.
Met limonade en lekkers reden we terug door het heuvellandschap. De koeien keken vriendelijker dan normaal. De velden vol koolzaad waren prachtiger geel dan ooit en de zon warmde ons op door de voorruit van de auto waarin Patrick Bruel zijn stembanden schor zong. Emiel pakte mijn hand en kneep erin. Keihard blèrden we mee met ‘casser la voix’. We waren compleet gelukkig.
Meer lezen van Eveline? Je leest haar columns elke week in Vriendin. Volg haar ook op Instagram @villaverte87.
