Eveline: ‘Villa Verte lijkt wel een kippenhok’
9 april 2024
Eveline (52) en haar partner Emiel raken op vakantie betoverd door een veel te vervallen villa. Na lang twijfelen besluiten ze dat hun toekomst in Frankrijk ligt. Dat betekent wel dat er enorm veel op ze afkomt.
“Hoera”, roept Emiel. “We hebben een boeking!” Op zijn telefoon toont hij me een reservering van drie nachten in de grote suite ‘Vos’. Ik snap het niet. De kamer is bestemd voor ene Pierre, maar de reservering is gemaakt door Xavier. “Misschien zijn het twee mannen? Een stel?” We halen onze schouders op. We krijgen gasten en dat is het allerleukste.
Cadeautje
Twee dagen later krijgen we een mail van Xavier. Zijn broer Pierre en schoonzus Marie-Hélène zijn eind maart vijftig jaar getrouwd en vieren hun ‘noce d’or’. De kamer is een cadeautje. Kunnen wij op zijn kosten een fles champagne kopen? En krijgt de kamer een feestelijk tintje? We beloven hem dat we ons best gaan doen.
Vijf dagen later gaat de telefoon. Honoré, Pierres zus, reserveert voor haar en haar man een kamer voor één nachtje. “Maar jullie mogen écht niets zeggen tegen mijn broer en schoonzus, hoor!” Ze giechelt. En daar is ook Jerôme, een vriend van het bruidspaar. Ook hij wil naar Villa Verte komen.
Bruidspaar
Die vrijdag zijn we druk in de weer. We rijden naar de slijter voor de champagne. Kopen een doosje bonbons. En we halen twee boeketjes, een van ons en een namens Honoré. We versieren de kamer en vinden in een Chinese winkel een kaars in de vorm van een bruidspaar. Die krijgen ze van ons! Als de bel gaat, ruimt Emiel net de stofzuiger op. Meneer en mevrouw B., ik schat ze rond de zestig, maar ze moeten heus ouder zijn, wandelen door onze hal. Met veel ohs en ahs trekken ze in hun ‘honeymoon suite’. De koffers worden uitgepakt.
Verrassingen
De volgende dag is mevrouw nerveus. “Er zijn zoveel verrassingen voor ons geregeld, maar we weten helemaal niets!” Ze ijsbeert door de ontbijtruimte. Snoept van de chocolade paaseitjes. Daar is Jerôme. Hij brengt de eerste verrassing mee: de originele trouwauto van meneer en mevrouw B. Hij schittert in het zonnetje op onze parkeerplaats; een prachtig plaatje. “Ze zijn nog op hun kamer”, fluister ik, want Emiel en ik zitten in het complot. Daar zijn Honoré en haar echtgenoot. Ze ginnegappen wat af. Binden lege blikjes aan de prachtige lelijke eend, die ook hier ‘deux chevaux’ wordt genoemd. “De kleinkinderen wachten allemaal al voor het restaurant.” Honoré houdt haar hand voor haar ogen tegen de felle zon. Gelukkig is het vandaag sinds lange tijd droog én warm. Daar komt het bruidspaar, en ja hoor, daar zijn ook de tranen. “Quelle surprise!” Mevrouw B. blijft het zinnetje maar herhalen.
Kippenhok
Diep in de nacht komt de club thuis om de volgende dag stipt om negen uur weer vief aan het ontbijt te zitten. Villa Verte lijkt wel een kippenhok. Twee uur later, bij het vertrek, krijgen we een fotokaart van vijftig jaar huwelijk met een bloemetje. “Bedankt voor het bijdragen aan onze herinnering. Maar…”, mevrouw B. pakt mijn arm vast, “Mogen we van de zomer weer komen logeren? Dan wel graag zonder poespas en lekker met ons tweetjes.”
Meer lezen van Eveline? Je leest haar columns elke week in Vriendin. Volg haar ook op Instagram @villaverte87.