Eveline: ‘Ik keek de winkel rond. Om een kleine hartverzakking te krijgen!’
7 januari 2025
Eveline (52) en haar partner Emiel raken op vakantie betoverd door een veel te vervallen villa. Na lang twijfelen besluiten ze dat hun toekomst in Frankrijk ligt. Dat betekent wel dat er enorm veel op ze afkomt.
In Vriendin deelt ze elke week hoe het ervoor staat met hun paleisje.
Al de hele dag was ik een beetje opgewonden, die zaterdag in december. Het zou mijn laatste signeersessie in Nederland worden en na het middaguur werd ik verwacht in een boekenwinkel in het zuiden van het land. Mijn moeder wist me alvast te vertellen dat haar hobbyclub was uitgenodigd.
Vooraf ontving ik een mailtje van Angelique: een schoolvriendinnetje van vroeger. Door mijn vele verhuizingen als kind en door een tijdperk zonder Whatsapp, waren we elkaar uit het oog verloren. Ze vroeg me of ik na het signeren samen met haar een kop thee wilde drinken in een naastgelegen coffeeshop. Dat leek me wel wat! En dus hield ik de hele namiddag vrij. Vriendinnen moet je koesteren en we hadden al veel te veel van elkaar gemist.
Geweldige verrassingen
De winkel in Boxmeer was voorbereid, maar daar was die bibberige spanning weer. Zou er wel iemand komen? Want hoe enthousiast ook, voor een winkelier is het niet leuk om veel moeite te doen voor twee verdwaalde thrillerfans.
Het kwam gelukkig helemaal goed! Net goed en wel op dreef, waren daar een paar geweldige verrassingen. Mijn vroegere beste vriendin Anja, met wie ik uren naar cassettebandjes van de Eurythmics luisterde, stond voor me en knuffelde me plat. En daar was mijn nicht, die ik in geen jaren had gezien. Een vriend van mijn stiefvader. Er stonden ook een paar trouwe Vriendinlezeressen in de rij: vier daarvan kwamen er ‘gewoon’ uit Boxmeer, maar een kwam helemaal uit Gemert en een ander uit Helmond. Ik werd er verlegen van. De kassa rinkelde en ik had fantastische, liefdevolle gesprekken. Mijn wangen kleurden nog roder dan mijn blouse.
Hartverzakking
Ik nam een slok water, legde mijn pen een seconde neer en keek de winkel rond. Om een kleine hartverzakking te krijgen. Achter de rij bestsellers, verstopt bij de tijdschriften, stond een groepje vrouwen. Ze probeerden opvallend onopvallend te zijn. Maar wat ik dacht te zien, kon simpelweg niet… Want dat leken wel… Christelien… en… Mireille? Esther? Maar ja hoor. Zodra ik verlegen hun kant op zwaaide, gingen er vijf handen omhoog. Daar waren ook Sharon en Angelique… Ik kon het niet geloven. Ik zag deze groep klasgenoten voor het laatst toen ik elf (!) jaar was. We zaten samen in de derde klas toen ik instroomde, later in de vierde, vijfde en zesde. Ik was de enige die naar het Atheneum Jerusalem ging. De rest koos andere scholen. Een paar jaar later trok ik het land in voor mijn vervolgopleiding. Well werd vergeten, maar de vriendschappen niet.
Daar zaten we dan. Twee dames waren verhinderd, maar vijf waren erbij. We dronken thee. Praatten. Lachten en huilden, want wat gebeurt er veel in een mensenleven in 43 jaar. En wat waren ze leuk geworden! Ze leken nog zichzelf en toch waren ze zo anders. Gegroeid. Volwassen. En nog steeds de allerliefste.
Nagenietend lag ik die nacht in bed. Net als de rest hoorde ik achteraf. We hebben namelijk inmiddels druk e-mailcontact. En Angelique? Die organiseert de reünie voor volgend jaar november!
Meer lezen van Eveline? Je leest haar columns elke week in Vriendin. Volg haar ook op Instagram @villaverte87.
LEES MEER
Eveline (52) en haar partner Emiel raken op vakantie betoverd door een veel te vervallen villa. Na lang twijfelen besluiten ze dat hun toekomst in Frankrijk ligt. Dat betekent wel dat er enorm veel op ze afkomt.
Volg Eveline haar verhalen
