eveline villa verte

Eveline: ‘Het runnen van een B&B is hollen of stilstaan’

Eveline (52) en haar partner Emiel raken op vakantie betoverd door een veel te vervallen villa. Na lang twijfelen besluiten ze dat hun toekomst in Frankrijk ligt. Dat betekent wel dat er enorm veel op ze afkomt.

In Vriendin deelt ze elke week hoe het ervoor staat met hun paleisje.

Sinds het opstarten van onze B&B is ons leven radicaal veranderd.
Zodra Emiel en ik in een serie over het hebben van een chambres d’hôtes – een B&B op z’n Frans -, een stel horen roepen dat ze ‘over zeven maanden open willen’, knijpen wij elkaar. Dat doen we ook als we horen dat een koppel tachtigduizend euro heeft voor het verbouwen van vier gîtes (zelfstandige vakantieruimtes), het aanleggen van een zwembad met meteen maar een nieuwe septic tank en oh ja, graag ook de renovatie van het dak. Wij investeerden het driedubbele voor vier gastenkamers en een metamorfose van onze toen nog vervallen villa. Voor de tuin hadden we een apart potje, maar ook daar redden we het niet mee. Dat prachtige ingegraven zwembad moet dus nog een jaar of vijf wachten.

‘Meer tijd voor elkaar’

Ook hoopten we na de verbouwing en het volgen van alle noodzakelijke dure cursussen kostendekkend te leven in onze B&B. Maar als we alle belastingen, de zogenaamde taxe foncière en de sociale lasten optellen bij de kosten van hypotheek, verzekeringen, levensonderhoud en water en elektra, dan komen we er niet omdat we maar zeven maanden per jaar geld verdienen. Gelukkig schrijf ik nog. Hoe anderen dat doen is mij een raadsel.
Een andere ‘handenknijper’ is het onvermijdelijke moment dat nieuwbakken B&B-eigenaren zeggen dat dit nieuwe leven hen trekt omdat ze dan ‘meer tijd hebben voor elkaar’. Enkele vriendenstellen met een B&B moesten ook giechelen toen we daarover begonnen. ‘Als je geen personeel hebt, is dat een utopie.’

Hollen of stilstaan

Ervaring leert: het runnen van een rendabele B&B is hollen of stilstaan. Onze winter was voor onderhoud, opknapwerk, plannen maken en administratie afronden en de website en boekingssites moesten geüpdatet. In de zomer gaat de turbo aan. Dan maken wij (en onze vrienden) lange dagen. Ontbijt klaarmaken en serveren, poetsen, wassen, boodschappen, koken, ontvangst van nieuwe gasten, de maaltijd serveren en avondgastheer zijn, strijken, opruimen, wc’s ontstoppen en naar de glasbak. En tussendoor nog even het gras maaien en de planten water geven, want al die potten met perkgoed zijn zo ‘lekker Frans’.
Wat ook veranderd is: wij leven tegenwoordig vastgeplakt aan onze telefoon. Er zal maar net een boeking binnenkomen of iemand bellen met een vraag. Wanneer je niet binnen twee uur reageert, kiezen mensen al snel voor een andere locatie. Het betekent dat mijn Superman en ik waar we ook zijn, aan tafel, in de supermarkt of in bed, zelfs om beurten bij het douchen, altijd bereikbaar moeten zijn. Tevreden bellers worden klanten. En die hebben we broodnodig.
Toch nemen we héél soms een ‘slipperdag’. Dan draaien we alle wasjes die nog wachten, vullen frisdrank en wijn aan, texen het wandje waar een koffer tegenaan stootte… en liggen de rest van de middag in de tuin. ‘Lekker he,’ zeggen we dan. Om een half uur later op een ligbed te snurken als babyleeuwtjes. Een droomleven? Wij vinden van wel! En onze relatie oppoetsen? Dat doen we wel weer in de winter!

Schermafbeelding 2024 05 14 Om 12.00.14

Meer lezen van Eveline? Je leest haar columns elke week in Vriendin. Volg haar ook op Instagram @villaverte87.