Eveline: ‘Elke dag fiets ik weer iets nieuws in elkaar: een hele uitdaging’

23 juli 2024

Eveline (52) en haar partner Emiel raken op vakantie betoverd door een veel te vervallen villa. Na lang twijfelen besluiten ze dat hun toekomst in Frankrijk ligt. Dat betekent wel dat er enorm veel op ze afkomt.

In Vriendin deelt ze elke week hoe het ervoor staat met hun paleisje.

Table d’hôtes

Table d’hôtes. Het is een Frans systeem waarbij gasten van een B&B kunnen mee-eten met wat de pot schaft. Eten wij tomatensoep; dan eten onze logees dat ook. Zelf kook ik niet exorbitant: kikkerbillen en slakken komen niet op tafel, maar menu’s opbouwen was wel een leerproces.
Heel soms krijgen we iemand die lactosevrij, vegetarisch of glutenarm eet. Daar houd ik zeker rekening mee. Zegt iemand vooraf dat koriander of kokosnoot niet lukt, dan is dat geen punt. Vegan-gerechten maken of koken voor mensen met een échte allergie: daar begin ik niet aan. Het vergt te veel tijd en het risico is groot.

Licentie

Wat ik met dit systeem van table d’hôtes (tafel van de gastheer) leerde, is dat Fransen hun lunch en diner belangrijk vinden. Alles moet vers zijn. Een beetje te zout of aangebrand is niet erg, maar een puddinkje uit een pakje… een halsmisdrijf!
Zo’n tables d’hôtes mag je trouwens niet zomaar serveren. Emiel en ik hebben er een cursus voor moeten volgen én zelfs examen moeten doen. We hebben nu een licentie, afgegeven door de gemeente. Daarbij horen regels. Zo móeten wij zelf mee-eten. De prak op tafel zetten en zelf in de keuken eten: een no-go. Ook moet iedereen aan een-en-dezelfde tafel zitten én eet iedereen op hetzelfde tijdstip. Dat is flexibel, mits iedereen daarmee instemt. Op heel warme dagen schuiven we het diner weleens een half uurtje naar achteren.
Die regels zijn er niet voor niets. Ze beschermen de horeca. Als gasten vooraf schrijven dat ze ‘om half zeven een rustig tafeltje voor twee willen’, sturen wij ze door naar een restaurant. We mógen geen uitzonderingen toestaan, want Villa Verte heeft een Permis 3. De duurdere cursussen met de zwaardere examens voor Permis 4 zijn bedoeld voor de restaurants. Dáár mag je wel lukraak arriveren en eten wat je wilt. Dat snappen wij!

Elke dag iets nieuws

De samenstelling aan onze tafel, binnen of buiten, verschilt per dag. Gisteren aten we met ons viertjes, Emiel en ik met nog een Frans echtpaar. De dag ervoor at er een Nederlands stel mee. En de dag daarvoor waren we met maar liefst acht Nederlanders! Elke dag fiets ik weer iets nieuws in elkaar: een hele uitdaging.
Wat ben ik blij met mijn buurvrouw, die inmiddels mijn vriendin geworden is. ‘Kom langs, dan laat ik je wat zien!’ In haar keuken leert ze me trucjes. Uit haar keukenla tovert ze recepten van haar moeder. We maken ze samen, want ik wil ooit een échte Matheusiénne worden, zoals hier de vrouwelijke inwoners van Saint-Mathieu worden genoemd. ‘Schrijf maar over!’ Ze geeft me de kladblaadjes. Op haar wang een veeg bloem.
Zo kwam het dat ik afgelopen week voor acht personen origineel Franse fruittaartjes bakte, een klein zoet gerechtje. Daarbij een gebakje van meloen: lekker fris. Alle schaaltjes waren leeg!
Volgende week ga ik weer naar ‘Buuffie Anita’. Dan oefenen we op chocoladetaartjes. Het water loopt me nu al in de mond!

Meer lezen van Eveline? Je leest haar columns elke week in Vriendin. Volg haar ook op Instagram @villaverte87.