Eveline: ”We zijn helemaal voor niets hierheen gevlogen’, zegt hij’

3 oktober 2023

Eveline (52) en haar partner Emiel raken op vakantie betoverd door een veel te vervallen villa. Na lang twijfelen besluiten ze dat hun toekomst in Frankrijk ligt. Dat betekent wel dat er enorm veel op ze afkomt.

In Vriendin deelt ze elke week hoe het ervoor staat met hun paleisje.

Reus

Uit de Franse huurauto stapt een bonk van een man. Hij is zeker twee meter tien lang. Zijn vrouw vouwt haar handen boven haar ogen tegen het felle zonlicht en bekijkt ons huis.
‘Bonjour!’ groet ik en ik schakel over op Engels, want toen deze meneer een uur geleden belde, vertelde hij dat hij uit Bath kwam.
‘Wat een reus’, fluistert Emiel. Hij brengt de gasten naar de Fazant, de kleinste kamer, want meer was er niet meer vrij vandaag. Even ben ik bang dat het allemaal niet past, maar Jake and Jill vinden de kamer fan-tas-tisch. ‘Kunnen we nog mee-eten?’ vragen ze. Ik steek mijn duim op, want nét vandaag kocht ik te veel vlees omdat de biefstukjes in de aanbieding waren. De rest fröbel ik vast wel in elkaar.

Voor niets

‘We hebben vandaag een huis bezichtigd. We willen hier iets kopen.’ Jake zit aan tafel en kijkt op zijn Rolex. Jill neemt een hap van haar voorafje. ‘De boerderij was prima, maar eigenlijk twijfelen we of we wel zoveel moeten investeren voor een paar weekjes vakantie per jaar.’
Dan gaat Jakes telefoon. Zijn gezicht betrekt per seconde. Emiel en ik kwebbelen maar discreet met de Nederlandse gasten naast ons. ‘Het pand is net verkocht’, zegt hij als hij ophangt. ‘We zijn helemaal voor niets hierheen gevlogen.’ Jill giechelt. ‘Het was niet voor niets, Jake. We hebben Eveline en Emiel gevonden. Ik vind het hier leuk. En nu hoeven we niets te kopen.’ Nog voor het toetje hebben ze hun verblijf bij ons met een dag verlengd. De kleine kamer bevalt prima. Het diner met ons ook.

Cadeautje

De volgende ochtend bezoeken ze een kasteel en daarna een brocantewinkel. ‘We hebben een cadeautje’, zegt Jill als ze terugkomen. Ik word er verlegen van. Uit een krant tovert ze vier antieke art-deco kop-en-schotels. ‘Voor jullie.’
Die avond eten we weer met zes personen. Jake heeft het hoogste woord en doorspekt zijn verhalen met tientallen foto’s die hij op zijn telefoon laat zien. Zijn paarden. Zijn verzameling old-timers. Hij is gezellig. Lief. Jill geniet zichtbaar van haar mini-vakantie met haar blijkbaar altijd drukke man.

Ook een huis

‘Zullen we nóg een nacht verlengen?’ Jake ziet haar blije ogen en kijkt dan naar ons. Het kan. De Fazant is nog vrij.
Die volgende ochtend heb ik een uitje waardoor ik de uitcheck van onze Britse gasten mis. Ik vind het jammer. Als ik terugkom, ruim ik de kostbare kop-en-schotels in de vitrinekast en draai een was. Dan gaat de deurbel. Jake en Jill, al onderweg naar het vliegveld, zijn omgedraaid. Hun vertrek voelde niet goed. Nog één kop koffie willen ze. En een fatsoenlijk afscheid van Emiel én mij. Ze zoenen bij vertrek. ‘Weet je,’ giechelt Jill in mijn oor. ‘We hebben al vier huizen in Engeland en één in Zuid-Afrika. Maar het voelt voor mij of we hier nu ook een huis hebben. Villa Verte! We bellen snel voor een nieuw bezoek.’ En dan geeft ze een kushand en trekt Jake op. Een ‘géant’ van tweemetertien in een piepkleine gehuurde Clio.

Meer lezen van Eveline? Je leest haar columns elke week in Vriendin. Volg haar ook op Instagram @villaverte87.