Home
Persoonlijke verhalen
Gaby: ‘Twee weken voor onze bruiloft haakte mijn vriend af’

Gaby: ‘Twee weken voor onze bruiloft haakte mijn vriend af’

16 april 2024

Gaby (29) zou vorig jaar trouwen met Gert-Jan (30). Zou, want om onverklaarbare redenen nam hij de benen. “Ik kreeg twee app’jes, een met ‘Sorry’ en een met ‘Ik kan niet anders’.”

Gaby: “Tot op de dag van vandaag weet ik niet wat hem bezielde. Ik heb nooit een verklaring of aannemelijke reden gekregen waarom hij halsoverkop de bruiloft cancelde en onze relatie verbrak. Ik kan slechts gissen naar antwoorden, door te zoeken naar aanwijzingen en na gesprekken met familie en vrienden. Want Gert-Jan, met wie ik ruim anderhalf jaar een relatie heb gehad, was in één keer uit mijn leven verdwenen. Eigenlijk zou ik nu al een jaar zijn getrouwd als Gert-Jan niet twee weken voor de trouwdag de benen nam. Hij pakte ’s morgens een tas in, zei dat hij na moest denken over onze relatie en vertrok. De volgende dag kreeg ik twee appjes, een met ‘sorry’ en een met ‘ik kan niet anders’. Daarna heb ik Gert-Jan nog een keer gezien, toen hij zijn spullen kwam ophalen en mij een envelop geld kwam brengen om de kosten voor de bruiloft te vergoeden.”

Hectische weken

“Zijn er dan geen rode waarschuwingsvlaggen geweest? Die vraag heb ik mezelf keer op keer gesteld. Ik kan er maar weinig bedenken. Gert-Jan was de laatste weken wat afwezig en kortaf, maar wat hem dwars zat, vertelde hij niet. Hij is nooit een echte prater geweest. En ik snapte het ook dat hij in deze hectische weken veel aan zijn hoofd had. We hadden veel te regelen. Bovendien had hij een groot automatiseringsproject op zijn werk, waar hij de leiding over had dat veel tijd vrat. Zelf was ik ook niet de gezelligste in die laatste weken voor onze trouwdag. Als ik dacht aan alles wat ik nog moest doen voor de bruiloft, raakte ik in de stress en reageerde vrij kribbig p hem. Hij noemde me lachend zijn ‘minibridezilla’. Af en toe mopperde hij dat ik wat relaxter moest doen, maar dat was het wel. Ik wist wel dat hij al die voorbereidingen voor ons huwelijk niet echt leuk vond. Maar ik had nooit één seconde het gevoel dat hij de boel wilde afblazen. De avond voordat hij vertrok, zaten we nog gezellig samen op internet huwelijksreisbestemmingen te bekijken. We zouden een paar maanden na de trouwdag romantisch op reis gaan. Ik wilde graag naar Afrika, hij opperde Griekenland. We moesten erom lachen, omdat het tekenend was voor ons en onze relatie. We waren heel verschillend. Hij was een kattenmens, ik hou meer van honden. Hij is gek op de Hollandse pot, ik heb liever Italiaans en Japans. Dat we ook niet op één lijn zaten qua huwelijksreis vond ik daarom niet verontrustend, maar alleen maar grappig. Gek genoeg waren we het over de invulling van onze bruiloft wel snel eens. We wilden het gezellig intiem houden. We zouden het vieren met een klein clubje van familie en goede vrienden, niet meer dan vijftig mensen, en gingen op zoek naar een leuke band zodat we de hele avond konden dansen. Die band gaven we de opdracht zowel Nederlandstalig, waar Gert-Jan van houdt, als pop, meer mijn smaak, te spelen, dus dat moest goed komen. Verder hadden we een mooie locatie gevonden waar we én trouwen én eten én feestvieren konden. We hadden er allebei vooral veel zin in. Tenminste, dat dacht ik.”

Mijn ware liefde

“Een half jaar voor de geplande huwelijksdag vroeg Gert-Jan mij ten huwelijk. We zaten te eten, toen ik een prachtige ring van hem kreeg. Hij ging keurig op zijn knieën en stelde dé vraag. Ik zei meteen ja. Ik voelde me zielsgelukkig. Ik zag Gert-Jan echt als mijn ware liefde. Nooit gedacht dat ik die nog zou vinden, want ik was een laatbloeier. Vriendinnen hadden allemaal al een relatie, maar mij lukte het maar niet een leuke man te vinden. Gert-Jan was mijn eerste en is tot nu toe ook mijn enige partner. We hebben elkaar via Facebook leren kennen. Hij was de vriend van een vriend en we reageerden allebei onder dezelfde lollige post. Vervolgens reageerde hij weer op mijn reactie en ik op die van hem. Uiteindelijk gingen we privé via Messenger verder en een week later dronken we een drankje. Die nacht hadden we de meest geweldige seks ever en was ik hoteldebotel. Daarna was het aan en ging het snel. Gert-Jan zegde zijn fl at op, verkocht zijn meubels via Marktplaats en trok bij mij in. Maar als ik terugkijk op die tijd, denk ik wel vaak: kende ik hem eigenlijk wel? Wist ik werkelijk wat er in hem omging? Gert-Jan is nooit een prater geweest. Discussies ging hij liever uit de weg. En als hij uit wilde met zijn vrienden en ik zei dat ik dat ongezellig vond, bleef hij thuis zonder tegenargument. Hij sprak niet over zijn gevoelens. Gert-Jan zei wel dat hij me lief vond, maar ‘Ik hou van jou’ kreeg hij niet uit zijn mond. Nu denk ik: was hij wel de droomman op wie ik zo verliefd werd? Het leek altijd wel of hij zo gek was op mij, maar is hij dat ooit geweest?”

In de paniekstand

“Op de dag van zijn vlucht – ik kan het niet anders dan een vlucht noemen – moest ik toevallig ook mijn trouwjurk ophalen bij de bruidsmodezaak. Dat heb ik gedaan. Wat kon ik anders? De jurk was doorgepast, klaar en betaald. Bovendien dacht ik op het moment dat Gert-Jan met zijn volgepropte weekendtas vertrok, dat hij wel weer zou terugkeren. Het was hem vast allemaal aangevlogen. Dat weekend zou hij zijn vrijgezellenparty hebben, dan zou hij na een paar biertjes met zijn vrienden wel weer bij zijn positieven komen. Zo nuchter reageerde ik. Ik denk dat ik gewoon te druk was met de bruiloft om echt tot me door te laten dringen dat er helemaal geen huwelijk zou komen. Dat ik Gert-Jan moest geloven, toen hij me de dag na zijn vertrek vage excuses appte. In plaats daarvan stak ik mijn kop in het zand en vertelde niemand dat ik verlaten en alleen in mijn appartement zat. Pas na een kleine honderd appjes, sms’jes, Instagram- en Facebookberichten, belletjes en wanhopige smeekbedes per mail zonder respons en drie dagen volledige radiostilte van Gert-Jans kant, drong de waarheid tot me door. Ik schoot in de paniekstand. Begon te huilen en kon niet meer ophouden. Huilend belde ik iedereen op die ik kende in Gert-Jans omgeving. Zijn moeder zei alleen maar dat ze het zo erg voor mij vond, zijn beste vriend dat hij ook niet wist waarom en zijn zus Janneke dat ze dacht dat Gert-Jan in de war was. Maar niemand kon me een verklaring geven. Via via hoorde ik dat hij bij een neef was ingetrokken die een zolderkamer over had. Verder hoorde of zag ik niks. En dat maakte me gek. Wat was er toch aan de hand? Waar had ik dit aan verdiend?”

Echte prinsessenjurk

“Ik was helemaal in shock en meldde me ziek op mijn werk. Tegelijkertijd moest ik van alles afzeggen: de locatie, de bloemen, de taart en de band. Maar in deze staat kon ik helemaal geen moeilijke gesprekken aangaan zonder te huilen. Mijn huisarts schreef me kalmeringspillen voor. Ze werkten gelukkig snel, waardoor ik redelijk kon functioneren. Samen met een vriendin ben ik de hele bruiloftslijst afgelopen om alle afspraken te annuleren. Ik kreeg hartverwarmende reacties. Gert-Jan had via zijn moeder nog laten weten dat hij alle gemaakte kosten zou vergoeden. Maar bijna niemand rekende de volle mep voor het afzeggen. Het bruidsboeket en de corsages waren op tijd afgezegd, net als de catering. De band wilde maar een klein deel van het geld zien vanwege de misgelopen boeking en de trouwlocatie ging akkoord met 25 procent. Het enige waar ik niet meer vanaf kon, was mijn jurk. Mijn mooie, ivoorkleurige halterjurk met sleep. Een echte prinsessenjurk. Die hangt nu ongebruikt in een witte beschermhoes in mijn kledingkast.”

Nog veel verdriet

“Het is nu een jaar later en nog steeds heb ik veel verdriet om het mislopen van mijn trouwdag en het verlies van mijn liefde. Tijd heelt alle wonden zeggen ze, maar ik vind het maar wat lang duren voordat de pijn minder wordt. Misschien omdat ik nooit antwoorden heb gekregen? De laatste keer dat ik Gert-Jan zag, was toen hij wat kleding, cd’s en sportspullen kwam halen. Het merendeel van zijn spullen bleek hij in de weken ervoor al te hebben verhuisd, terwijl we volop plannen voor onze bruiloft aan het maken waren. Ik had daar niets van gemerkt en vond dat gekmakend. Het bewees dat hij al veel langer van plan was geweest een punt achter onze relatie te zetten. Gert-Jan keek me niet aan tijdens deze laatste ontmoeting. Hij zei amper iets, wilde nergens op ingaan en zei slechts dat het hem speet dat hij me dit had aangedaan. Hij had tweeduizend euro bij zich voor de gemaakte trouwkosten. Dat het te veel was, boeide hem niet. Daar mocht ik iets leuks mee doen. Alsof ik daar zin in had, zonder hem! Ik schreeuwde niet, was niet boos, ik wilde hem juist omhelzen, knuffelen en hem tot andere gedachten brengen. Maar hij liet me niet toe. Hij deed een stap opzij toen ik hem wilde vastpakken en weerde me af. ‘Ik kan het niet’, zei hij. Hij bleef zijn ‘sorry, sorry’ herhalen en was binnen een kwartier weer verdwenen.”

Vertrouwen terugkrijgen

“Van zijn vrienden en familie hoorde ik niks meer. Met zijn zus had ik in het begin nog wel contact, maar ze stopte met bellen omdat ze ‘zo triest van mij werd’. Later heeft ze me zelfs geblokkeerd op Facebook. Zij heeft wel gezegd dat ze dacht dat Gert-Jans rare gedrag voortkwam uit een autisme-achtige stoornis. Dat hij als kind al moeite had zijn gevoelens te tonen. Ook nu deed hij dat niet. Over ons en het cancelen van de bruiloft heeft hij tegen zijn familie alleen gezegd dat hij toch niet met mij kon en wilde trouwen. Volgens Janneke was er absoluut geen ander in het spel en leefde haar broer sinds de breuk als een kluizenaar. Als het zo is dat hij een psychische stoornis heeft, vind ik dat heel zielig. Ik had hem er graag bij geholpen als hij het met mij had gedeeld, maar ik heb nooit de kans gekregen. Ik hoop dat hij psychische hulp krijgt. Zelf voer ik ook gesprekken met een psycholoog om weer wat vertrouwen terug te krijgen. Zowel in mensen als in mezelf. Ik heb zo’n knauw van dit alles gekregen. Mijn vriendinnen vinden dat ik weer uit moet gaan, dat het tijd is voor een nieuwe relatie. Met iemand die wel voor mij gaat. Maar voorlopig ben ik daar nog niet aan toe.”

Vriendin’s favoriet

Ervaar je onrust in je relatie? Kies je de verkeerde partners? Durf jij je niet te binden of durft jouw partner dat niet? Heb je langdurig grote pijn als de relatie uitgaat, ook al neem je zelf het initiatief? Ben je bang alleen te blijven? Vermoed je dat je relatieverslaafd bent? Stop liefdesverdriet gaat over liefde en liefdesverdriet: waarom het in de liefde niet altijd lukt, wat je eigen aandeel daarin is en wat je er zelf aan kunt doen. Voor meer informatie klik op onderstaande button.