Geertje is nog niet gescheiden, maar wél al aan het daten

8 juli 2024

Tussen Geertje (44) en haar man Leo gaat het al jaren niet goed. Scheiden wil ze (nog) niet, maar ze spreekt stiekem met andere mannen af om te kijken hoe haar kansen zijn als eventueel single vrouw. “Door het daten voel ik me weer gezien en weet ik dat ik er mag zijn.”

Geertje: “De laatste keer dat mijn man Leo en ik elkaar intens hebben gekust, kan ik me niet herinneren. Laat staan dat we echt seks hebben gehad. Ik denk dat dat alweer een jaar of tien geleden is. Het vuur, de passie, het is al jaren gedoofd tussen ons. Mijn man en ik leven in harmonie, samen met onze kinderen, maar van een huwelijk is geen sprake. Het is meer een samenwerkingsverband: een partner-schap om de kinderen op te voeden en een veilig thuis te bieden. Dat maakt het ook makkelijker voor mij om mijn overspelige gedrag te vergoelijken. Uit te leggen waarom ik aandacht en genegenheid bij andere mannen zoek. Ik doe dat niet alleen om mijn leven te veraangenamen en de dagelijkse sleur te kunnen trotseren. Ook krijg ik er veel meer zelfvertrouwen door en is het een handige manier om te kijken hoe goed ik ‘eventueel’ in de markt lig, mochten we gaan scheiden.”

Rondsnuffleen

“Twee jaar geleden installeerde ik de datingapps Tinder en Hello Dating op mijn telefoon. Ik wilde voorzichtig rondsnuffelen in het aanbod van vrijgezelle mannen en maakte een profiel aan. Op beide apps was dat met dezelfde valse naam en een vage vakantiefoto met zonnebril plus een korte beschrijving van wie ik ben: een volle vrouw met zachte rondingen, die gek is op wandelen en uit eten gaan. Met daarbij ook de opmerking dat ik nog wel getrouwd ben en niet van plan vandaag of morgen mijn echtgenoot te verlaten.
Gek genoeg weerhoudt dat laatste mannen totaal niet contact te leggen of enthousiast naar rechts te swipen. Sindsdien heb ik een stuk of tien dates gehad. De heren lijken het zelfs wel prima te vinden dat ik niet single ben, misschien vinden ze het extra spannend. Of ze hopen dat ik dan in ben voor een snelle wip, maar ook daar ben ik eerlijk over: ik doe niet aan onenightstands. Ook niet aan die twee of drie nachten duren trouwens. Seks is totaal niet mijn uitgangspunt. Wel het hebben van een leuke middag en avond.
Er zijn verbazingwekkend veel heren die zelf ook gebonden zijn en geen probleem hebben met mijn voorwaarde voor een afspraakje. Ze zitten zelf ook vast in een relatie, waardoor ze blij zijn met de discretie of het geeft ze een kick om met ‘andermans echtgenote’ op stap te gaan.
Ik kies de mannen vooral uit op hun profielfoto en uiterlijk: het liefst zo slank mogelijk. Dat ben ik zelf niet, maar vind ik wel heel aantrekkelijk. Ook zoek ik naar gedeelde hobby’s, zoals eropuit trekken in de natuur. Zijn ze ook getrouwd, dan is dat een pre, want dat scheelt gedoe. Hoef ik niet bang te zijn dat ze gaan zeuren dat ik mijn echtgenoot moet verlaten.
Is er een match, dan neem ik de tijd om goed kennis te maken. Eerst appen we wat over en weer, delen gezamenlijke interesses met elkaar en als het goed klikt, maken we een belafspraak. Klinkt hij op basis van zijn stem niet als een enorme engerd, dan plannen we een lunch-, diner- of wandeldate in. Vaak in het midden van het land of ver weg van mijn eigen woonplaats. Meestal zijn we dan al een week of vijf, zes verder.
Van die tien dates die ik heb gehad, waren er maar twee missers. Dat zie je vrij snel. Ik wist binnen vijf minuten al of het mijn type was. Dan leken ze toch niet helemaal op hun foto of hadden een slecht gebit of vieze lichaamsgeur. Of gewoon weinig gespreksstof. Dat kun je vooraf niet checken natuurlijk. Maar de rest van mijn dates waren echt top. Met een aantal app en mail ik nog steeds en ga ik nog steeds af en toe naar de duinen of uit eten.”

Geen vraagtekens

“Het klinkt nu alsof ik elke week met een man op stap ben, maar dat is niet het geval, ik denk dat ik eens in de twee, drie maanden daadwerkelijk iets afspreek. Wel heb ik bijna dagelijks contact met een man. Ik zie het als cadeau-momentjes aan mezelf, dat maakt het schuldgevoel kleiner. Vooral naar mijn kinderen van zeventien en vijftien toe, ik vind het niet netjes naar hen dat hun moeder flirt met andere mannen. Eerlijk gezegd voel ik me er niet erg slecht over naar Leo toe, maar fatsoenlijk is het natuurlijk ook niet.
Soms denk ik: zou Leo echt niets doorhebben? Geen vraagtekens stellen bij mijn veranderde gedrag van de afgelopen tijd? Het vele ge-app, de smoezen die ik soms verzin om ’s avonds weg te kunnen van huis en mijn plotselinge volle agenda. Leo vraagt niets en doet in elk geval alsof hij niets doorheeft. Ik denk zelfs dat al zou hij iets doorhebben, hij het gewoon niet wil weten. Of het interesseert hem niet. Boeit het hem niet wat ik doe.
Leo is sowieso veel te druk met zichzelf. Heeft nooit zin om met mij te wandelen of erop uit te gaan. Leo leeft voor zijn werk bij de brandweer, zijn sport en het quadrijden en ravotten met onze jongens. Hij weet niet eens wat ik uitspook op een dag. Vaak slaap ik al als hij thuiskomt en als we wel samen zijn, zitten wij ’s avonds zwijgzaam voor de tv, ieder op zijn eigen telefoon. Hij leest 112-berichten en doet spelletjes op zijn telefoon. Waarschijnlijk denkt hij dat ik hetzelfde doe, dat ik zit te Candy Crushen of FarmVille speel. Hij heeft in ieder geval nog nooit iets gezegd over mijn vele schermtijd. Ik heb ook alle pingels en geluiden uitstaan, dus hij hoort niet of er een Whatsapp- of datingberichtje binnenkomt.
Het is sowieso alweer jaren geleden dat hij iets aan mij opmerkte. Ik ben ooit van haar tot boven mijn billen naar schouderlengte gegaan. Zonder overdrijven duurde het drie maanden voordat hij een keer zei: ‘Hé, je haar zit anders’. Maar hóé anders kon hij ook niet benoemen. Laat staan dat hij ziet of ik vrolijk ben of verdrietig.
Slechts incidenteel geeft hij een kus bij het thuiskomen, maar verder raken we elkaar nauwelijks nog aan. Zin in seks heeft hij al jaren niet meer. Tenminste, dat zegt hij. Eerst beweerde hij dat hij me niet meer zo aantrekkelijk vond, later zei hij dat het aan zijn libido lag. Dat het niets met mij te maken had, maar met zijn eigen hormonen. Ik vond het allang best.
Maar daardoor leven we volledig langs elkaar heen. Wel samen, maar niet echt met elkaar. Hij mist me ook niet als ik een date heb met een zogenaamde collega of een paar uur aan het winkelen ben. Nog makkelijker is wanneer ik het plan het op de avonden dat hij werkt. Voordeel van het hebben van grote kinderen: je hoeft er niet meer voor thuis te blijven.”

Gezien worden

“Wat ik haal uit mijn datingavonturen? Puur het weer gezien worden. Complimenten krijgen, een gezellige middag in de buitenlucht, lachen, me jong en onbezorgd voelen, praten over mijn gevoelens en genieten van de oprechte interesse in mij. Sinds ik aan het daten ben, voel ik me beter dan ooit. Mijn zelfvertrouwen is stukken voortuit gegaan. Ik heb jarenlang geworsteld met mijn gewicht en vond mezelf geen mooie vrouw. Ook doordat ik thuis een man heb die nooit eens iets leuks of aardigs zegt en me vaak naar beneden haalt door een zogenaamd plagende opmerking. En die als ik vraag of hij van me houdt, slechts terug bromt: ‘Dat weet je toch’. Mijn zelfbeeld was daardoor erg laag. Door mijn geheime ontmoetingen weet ik dat ik er best mag zijn. De mannen met wie ik afspreek, zijn verbazingwekkend complimenteus en ik wil ze graag geloven dat mijn maatje meer niet uitmaakt en dat ik ook niet ‘te dom ben om te poepen’, zoals mijn eigen man regelmatig ‘voor de grap’ zegt. Ik vind daten beter dan therapie. Ik heb een tijdje bij een psycholoog gelopen, maar daar had ik minder baat bij.
Het is ook gewoon ontspanning. Zowel online als fysiek wordt er wat over en weer geflirt, dat is heerlijk om te doen en met héél leuke mannen zoen ik. Met een ben ik zelfs nog een stapje verder gegaan, maar dat is eigenlijk niet de bedoeling. Op de een of andere manier vind ik het nog goed te praten voor mezelf als ik het luchtig houd. Maar het is niet mijn intentie om een affaire te starten of dingen te overhaasten.
Met één man ben ik nu al een half jaar aan het appen en daten. Hij is ook getrouwd, heeft nog jonge kinderen en wil zijn gezin niet verlaten. We maken samen strandwandelingen, kletsen veel en we fantaseren samen over het leven hierna. Soms zoenen we en met hem ben ik dus bijna een keer te ver gegaan. We vinden elkaar leuk, maar we houden het op een vriendschap met een beetje extra.”

De rit volmaken

“Een scheiding is de eerste drie jaar gewoon geen optie. Onze jongste zoon is vijftien. Zolang hij niet volwassen is en nog op school zit, wil ik hem niet de stress en het verdriet van een scheiding aandoen. Onze zoon van zeventien trouwens ook niet. Hij heeft ADHD en een lichte vorm van autisme. Hij is gebaat bij de stabiliteit en veiligheid van het opgroeien in een gezin met een vader en moeder. Gelukkig zitten Leo en ik wat dat betreft op één lijn. Ik heb weleens in een ruzie geroepen dat het ‘zo voor mij niet hoeft’ en dat beaamde hij dan ook. Maar Leo zei er wel meteen bij dat we in eerste plaats ouders zijn en dan pas geliefden. En dat we een verplichting naar onze zoons hebben om de rit vol te maken. Ik weet niet wat hij daar precies mee bedoelde, maar in mijn geval betekent die rit: totdat ze volwassen zijn en op eigen benen kunnen staan. Tot die tijd vermaak ik me met mijn dates.”

Tekst: Joan Makenbach. Om privacyredenen zijn alle namen veranderd, De echte namen zijn bekend bij de redactie.​​​​​​
Foto: Getty Images

Meer Vriendin? Volg ons op Facebook en Instagram. Je kunt je ook aanmelden voor onze wekelijkse Vriendin nieuwsbrief.