Els: ‘Ik heb een geheime relatie. Met een vriend van mijn zoon’

14 december 2023

Els (55) had na haar scheiding de hoop op een nieuwe liefde opgegeven. Tot ze Johan ontmoet. Hij is geweldig, maar pas 26 én een vriend van haar zoon Imre. “Opeens zoende hij me. Het was heerlijk, maar ik wist dat dit niet kon. Wat als Imre erachter kwam?”

Els: “Imre was zestien toen ik scheidde van Robert. Een rotleeftijd voor een kind als je ouders dan uit elkaar gaan. Maar voor ons was het de enige optie. Ook al dacht de buitenwereld waarschijnlijk dat er niets aan de hand was, de liefde tussen ons was over. Ik geloof dat Robert geaccepteerd had dat dit het dan maar was, maar ik kon dat niet. Ik had aandacht nodig en wilde avonturen beleven zoals we dat vroeger deden: samen een nacht doorhalen in de kroeg, of naakt zwemmen in een meertje in Frankrijk. Al die dingen waren al zo lang verleden tijd. Onze relatie was niet veel meer dan samen eten en vervolgens op de bank hangen. Robert nam me nooit meer mee uit, gaf me zelden extra aandacht en fysiek contact hadden we al helemaal niet meer. Een tijdje dacht ik dat het normaal was, en vond ik dat ik niet moest zeuren. Maar hoe langer we op deze manier samenleefden, hoe moeilijker ik het vond om het te accepteren. Als ik er iets over zei tegen Robert, kreeg ik te horen dat ‘vlinders nou eenmaal overgaan’. Hij leek het allemaal wel best te vinden zo. We kregen er steeds vaker ruzie over en telkens kwamen we op hetzelfde uit: ik wilde actie, hij wilde tv kijken. Na jarenlang bekvechten besloten we er een punt achter te zetten.”

Saaie mannen

“Imre had het er de eerste maanden erg zwaar mee. Hij was boos. Een normale reactie voor een puberende jongen die niet op de hoogte is van de relatieproblemen van zijn ouders, lijkt me. Maar naarmate hij ouder werd, ging hij inzien dat het toch maar beter was zo. Tot die tijd was de gedachte aan een nieuwe vriend niet eens bij me opgekomen. Maar toen de rust terugkeerde, moedigden mijn vriendinnen me aan om weer te gaan daten. Via internet maakte ik eens in de zoveel tijd een afspraakje met een man uit mijn leeftijdscategorie. Maar wat waren ze saai! De enige reden dat deze mannen een vriendin wilden, was omdat ze dan niet alleen hoefden te ontbijten en omdat er dan ’s avonds iemand naast ze op de bank zat. Zo leek het tenminste. En dat was wel het laatste wat ik wilde, dus ik besloot te stoppen met daten. Misschien was een relatie gewoon niks meer voor mij. En toen was er dat feestje. Het jaarlijkse teamuitje van mijn werk sloten we af met een borrel in de kroeg. Het was een gezellige dag geweest, maar ik had het wel gezien. Ik wilde net naar huis gaan, toen ik Johan zag staan, een van Imres vrienden van de middelbare school. Johan kwam vroeger regelmatig bij ons over de vloer, maar sinds Imre uit huis was, had ik Johan niet meer gezien. Wat was hij knap geworden! Ik besloot een praatje met hem te maken en te vragen hoe het met hem ging. ‘Wow, Els. Jij wordt er ook niet lelijker op naarmate je ouder wordt. Hoe gaat het met je?’ Dat was Johan. Hart op de tong, lolbroek en belangstellend.”

Heel intens

“Het werd een nacht lang lachen en kletsen zoals ik in jaren niet met een man had gedaan. Er ging een wereld voor me open. Zo kon het dus ook! Johan had humor, zei de juiste dingen, had dezelfde interesses als ik en liet me volledig in mijn waarde. Ik ben niet goed van vertrouwen, maar die nacht vertelden we elkaar over onze diepste dalen, en lachten ons een minuut later rot om de flauwste grappen. Het ging allemaal zo vanzelf met hem. Voor ik het wist, was het sluitingstijd en liepen we lachend de kroeg uit. Het deed me zo goed weer eens ongegeneerd te lachen en mezelf te kunnen zijn. Als ik eraan terugdenk, voelde ik op dat moment al dat dit niet zomaar een praatje was geweest. Toch was wat er toen gebeurde het laatste wat ik verwachtte. Toen we naar onze fietsen liepen, pakte Johan me bij mijn middel. Hij duwde me tegen de muur en zoende me. Heel even maar, maar ook heel intens. ‘Zo, en nu geef je me je nummer en dan ga je lekker naar bed’, zei hij. Ik was totaal verbaasd. Werd ik nou gezoend door een jongen van dertig jaar jonger? Ik stond te giechelen als een meisje en gaf hem mijn nummer. Me tegen hem verzetten was geen optie. Dat wilde ik gewoon niet. De volgende ochtend werd ik wakker en keek ik op mijn telefoon. Bericht van Johan: ‘Wat was dat een heerlijke avond. Snel meer?’ Ik voelde een glimlach op mijn gezicht. Pas toen ik het drie keer had gelezen, realiseerde ik me wat hier gaande was. Ik had gezoend met een jongen van Imres leeftijd. Erger nog, met een vríend van Imre! Een vrouw van 55 met een jongen van 26. Dat was gewoon treurig. En alsof dat niet erg genoeg was, voelde het ook nog fantastisch.”

Lees ook: ‘Als de baby wordt geboren, komt mijn grote geheim uit’

Gevoel uitschakelen

“Dit kon echt niet. Dit mocht niet meer gebeuren. Wat als Imre hierachter kwam? Wat als iemand anders dit wist? Ik leek wel gek. Er ging van alles door me heen. Het ene moment sloeg ik mezelf voor m’n kop, maar het andere moment voelde ik me levendiger dan ooit. Toen ik onder de douche stond, kalmeerde ik een beetje. Het was leuk geweest, maar vooral een domme actie. Dat fijne gevoel moest ik maar uitschakelen en die leuke avond vergeten. Hij was een vriend van Imre, dus het kon niet. Punt. Eenmaal uit de douche stuurde ik Johan een berichtje dat het gezellig was geweest, maar dat het hierbij moest blijven. Ik had er niet in moeten meegaan. In de dagen die volgden, hoorde ik niets van hem. Ik werd er gek van. Ik bleef maar aan hem denken, over hem fantaseren. Ik zei tegen mezelf dat het beter was dat hij niets stuurde. Dat zou het alleen maar moeilijker maken. Maar ik bleef hopen dat hij me zou sms’en. Maar dat deed hij niet. Dat maakte me onzeker. Natuurlijk sms’t hij niet, dacht ik. Want waarom zou zo’n knappe, jonge vent vallen op een vrouw als ik? Oud, gescheiden, een zoon van zijn leeftijd. Waarschijnlijk had hij me vooral gezoend omdat hij het grappig vond om mij het hoofd op hol te brengen. Ik moest het loslaten. Wat dacht ik nou eigenlijk? Dat dit de liefde van mijn leven zou zijn? Wat was het dom van me om zo ondersteboven te raken van zo’n avond… Maar ik kon mezelf van alles wijsmaken, ik bleef denken aan Johan en hopen op een bericht waaruit bleek dat hij zich had bedacht. Twee weken later kwam dat bericht: ‘Ga alsjeblieft nog eens met me uit. Ik heb geprobeerd je uit mijn hoofd zetten, maar het lukt niet. Ik wil je zien.’ O, wat was ik blij. Ik kreeg meteen kriebels in mijn buik. Wat was dit fout en tegelijkertijd zo goed. Wat moest ik doen? Ik wilde niets liever dan hem weer zien, maar dit kon toch niet? Of wel? Hoe langer ik erover nadacht, hoe meer ik mezelf ervan overtuigde dat het wel een goed idee was. Ik verdiende toch ook een lolletje. Eén avondje kon best.”

Was dit wel slim?

“We spraken af in een kroeg waar we allebei nooit naartoe gingen, in de hoop geen bekenden tegen te komen. Onderweg bleef ik mezelf maar afvragen of het wel slim was. De vriend van mijn zoon… Om de hoek bij het café heb ik wel een kwartier staan twijfelen of ik naar binnen moest gaan. Maar ik besloot de gok te wagen. Vanaf het moment dat ik Johan weer zag, vergat ik al mijn twijfel. Johan was knap, lief, vrolijk en levenslustig. Precies wat ik al die jaren gemist had in een man. Ook die avond was in een flits voorbij. Toen de ober vroeg of we nog een laatste drankje wilden, keek Johan me aan en zei: ‘Nee, dank je. Dat laatste drankje doen we bij mij thuis.’ Ik kon er niks tegen inbrengen. Ergens achter in mijn hoofd spookte de gedachte dat dit misschien geen goed idee was, maar mijn verlangen naar Johan won het van mijn verstand. Ik wilde met hem mee. Dit was veel te leuk. Die nacht was ongelooflijk. In het begin was ik zenuwachtig. Moest ik uit de kleren bij zo’n jonge god als hij? Maar Johan wist me op mijn gemak te stellen. Hij overtuigde me ervan dat ik mooier was dan alle andere vrouwen die hij ooit had gezien. Het ging allemaal vanzelf. Hij was zo lief. En ook al was hij nog zo jong, hij wist waar hij mee bezig was: wat een minnaar! Bij hem voelde ik me een ander mens. Een mooier en leuker mens.”

Lees ook: ‘Ik heb een affaire met de baas van mijn man’

Diepere liefde

“Vanaf die nacht zijn Johan en ik onafscheidelijk. We zijn inmiddels ruim een half jaar verder en Johan is fantastisch. Hij geeft me het gevoel dat ik de leukste vrouw van de wereld ben. Ik ben vrolijker en heb meer zelfvertrouwen sinds ik hem ken. In het begin dacht ik dat het puur de spanning was van dat alles geheim is, en dat Johan zoveel jonger is, waardoor ik me zo aangetrokken voelde tot hem. Nu weet ik dat ik op hem val omdat hij zo jong van geest is, zo actief en levenslustig. Niet omdat hij jong en knap is of iets dergelijks. Het gaat veel dieper, dat ontdekten we allebei al snel. Zijn jeugdigheid past perfect bij mijn karakter. Johan is mijn soulmate. Ik voel me intens gelukkig dat ik iemand zoals hij heb gevonden. Maar natuurlijk knaagt er ook iets. Ik ben me ervan bewust dat dit geen gewone relatie is. Dat is ook de reden dat we elkaar tot nu toe altijd in het geheim zien. Ik wil niet weten wat mensen allemaal over ons zouden zeggen als ze het wisten. Ook al is dat niet eens belangrijk.”

Geen avontuurtje

“Waar ik me echt zorgen over maak, is Imre. Wat zou hij zeggen als hij wist van mij en Johan? Ik ben bang dat hij woest zal worden, me voor gek zal verklaren. En bij ieder ander zou ik dat zelf ook doen. Misschien zou hij ons niet meer willen zien. Als ik daaraan denk, krijg ik buikpijn. Johan en ik hebben in het begin afgesproken dat we onze relatie geheimhouden tot we zeker weten dat het serieus is. Inmiddels zijn we er allebei zeker van dat dit niet zomaar een avontuurtje is. Johan wil het tegen Imre zeggen, liefst vandaag nog. Hij vindt het heel erg om tegen hem te liegen en denkt dat, als we Imre duidelijk kunnen maken wat we voor elkaar betekenen, hij het wel zou accepteren. Ik betwijfel dat. Ik vind het ook verschrikkelijk om dingen voor mijn zoon te verzwijgen, maar ik ben zo bang voor zijn reactie. Johan is de ware voor mij, dus ooit zal ik het hem moeten vertellen. Als ik maar nooit hoef te kiezen tussen mijn zoon en mijn geliefde.”

Meer persoonlijke verhalen lezen? Neem nu een digitaal abonnement op Vriendin.