Goede keuze
27 februari 2015
Stefanie (41) adopteerde de kinderen van haar vriend Dirk: Christianne, Deborah, Faith en Nico. 3,5 jaar geleden kregen zij samen Adriana. Het gaat niet altijd vlekkeloos, maar het gezin draait al 16 jaar!
Stefanie (41) adopteerde de kinderen van haar vriend Dirk: Christianne, Deborah, Faith en Nico. 3,5 jaar geleden kregen zij samen Adriana. Het gaat niet altijd vlekkeloos, maar het gezin draait al 16 jaar!
Ik vraag mij af welke leeftijd ze heeft. Ze lijkt niet oud. Oké, ze is wel wat ouder geworden, maar ziet er toch nog bijna net zo uit als 35 jaar geleden.
Ik zat bij haar in de tweede kleuterklas. Jaren later zat Christianne bij haar in de klas. Dat is ook al 18 jaar geleden. Volgens mij vindt mijn oude kleuterjuffrouw het ook leuk dat Adriana naar de jenaplanschool gaat waar zij al zo lang werkt.
Ik vind het jammer dat Adriana niet bij haar, maar in de andere kleuterklas komt. Het heeft te maken met de verdeling van jongetjes en meisjes.
De juffrouw bij wie Adriana in de klas komt is jonger, maar was er al wel toen onze oudste twee meiden daar op school zaten, al zaten zij niet bij haar in de klas. Tijdens de ‘re-kennismaking’ maakten we een praatje met haar. Ook een lieve vrouw.
Op de eerste proefochtend blijft Adriana dicht bij Dirk en mij staan. De kleuterleidster praat tegen haar. Adriana is stil, maar niet bang als wij afscheid van haar nemen.
We lopen door de hal, waar de weekopening begonnen is. Eén van de redenen dat wij voor deze jenaplanschool gekozen hebben: er wordt veel aan vieringen en toneel gedaan.
Ik zie onbekende ouders, maar de hal, klapdeuren en kapstokken zijn hetzelfde als jaren geleden.
Als Adriana na schooltijd naar buiten loopt, komt de juf met een glimlach en haar duim omhoog achter haar aan.
Op de tweede proefochtend huppelt Adriana voor mij uit naar school. Ik krijg een gelukszalig gevoel van die blije beentjes.
Op woensdag is er een andere onderwijzeres. Onbekend voor Adriana, maar niet voor mij. Mijn een na oudste dochter zat bij deze juffrouw in de klas. Ik bracht haar vroeger vaak in het lokaal en koester herinneringen aan die tijd. Misschien hing mijn dochter iets te veel aan de juf. Wellicht was er toen al een gemis dat nooit helemaal opgevuld is. Niet door de juffrouw en niet door mij. Nu hebben mijn dochter en ik het soms moeilijk met elkaar en dat doet pijn.
Vandaag gaat het om Adriana!
Na de voorjaarsvakantie volgen nog een paar probeerochtenden en dan wordt Adriana vier jaar.
De tijd ontglipt mij, maar het zou unfair zijn hem te willen tegenhouden, want er staat een prachtige kleuter voor mij, bruisend van levensenergie. Ik heb vertrouwen in de nieuwe fase op deze bijzondere school.