Herma is privédetective: ‘Van overspel tot ziekteverzuimcontroles’
9 mei 2023
Een vrachtwagenchauffeur, een seksspeeltjestester, een paardenfluisteraar… Verschillende lezeressen vertellen elke week over hun bijzondere beroep. Deze week Herma (59) die privédetective is. “Ik ben best vaak bedreigd en ook met de dood, maar gek genoeg stonden de meeste los van mijn werk als privédetective.”
Je bent privédetective. Wat houdt je werk precies in?
“Mijn werk is heel veelzijdig, want het is niet één ding dat ik doe. Zo help ik zaken op te lossen die te maken hebben met afpersing, overspel, stalking, vermissing, ontvoering en mishandeling. Ook doe ik momenteel veel ziekteverzuimcontroles. Dit betekent dat ik door middel van onderzoek achterhaal of werknemers die zich voor langere tijd hebben ziekgemeld, ook echt ziek zijn. Vaak gebeurt dit naar aanleiding van een vermoeden van de werkgever dat de werknemer niet helemaal eerlijk is. Hij of zij neemt bijvoorbeeld nooit de telefoon op als de werkgever belt of er zijn andere redenen waarom de werkgever twijfelt. Aan mij dan de taak om bewijzen te verzamelen.”
En hoe ga je dan te werk?
“Meestal begin ik met een administratief onderzoek en pas daarna met een observatie. Bij een observatie schaduw ik een persoon en kijk ik wat hij of zij doet. Het is een zwaar middel, wat je niet zomaar mag inzetten. Na de observatie ga ik op zoek naar de juiste bewijzen. Bij zwaardere zaken werk ik af en toe samen met de politie. Samen hebben we bijvoorbeeld een stalkingszaak opgelost die al acht jaar duurde. En onlangs kreeg ik een kinderontvoering binnen. Ik ben er nog steeds mee bezig, maar de kinderen zijn inmiddels gesignaleerd in het buitenland. Samen met mijn team en de politie ben ik nu aan het kijken hoe we de kinderen weer terug naar Nederland kunnen krijgen.”
Wat goed. Maar is het werk niet gevaarlijk?
“Tja, wat is gevaarlijk? Ik ben best vaak bedreigd en ook met de dood, maar gek genoeg stond dat los van mijn werk als privédetective. In 2015 begon ik namelijk met dit werk en daarvoor werkte ik bij een bank en verzekeraar. Daar werd ik gestalkt door een klant die verliefd op me was. Op een gegeven moment kwam hij achter mijn privéadres, waardoor het stalken steeds erger werd en resulteerde in verschillende doodsbedreigingen. Hierdoor moest ik meerdere keren verhuizen.”
Heftig! Is de dader ooit gepakt?
“Ja, gelukkig wel, dus daarna was ik verlost van het gestalk.”
Ben je niet bang dat het weer een keer gebeurt?
“Die kans is er altijd, maar ik heb geleerd dat ik het niet moet laten zien wanneer ik bang ben. Overigens ben ik dat gelukkig nu nooit meer. Degene tegen wie ik als privédetective bewijs heb, zit fout, niet ik. Als ik een dader confronteer met de bewijzen die ik heb, kan de sfeer soms omslaan, maar ik weet hoe ik een situatie kan laten de-escaleren. Dat doe ik onder andere door zonder oordeel iemand te confronteren met wat diegene heeft gedaan. Ik blijf altijd rustig, zelfs als iemand helemaal uit zijn stekker gaat. Door mijn kalmte te bewaren, gaat het eigenlijk altijd goed. Ook wanneer iemand niet blij is met het onderzoeksresultaat.”
Ben je door je eigen ervaringen uiteindelijk privédetective geworden?
“Niet per se, maar ik neem het wel mee in mijn werk, omdat ik als geen ander weet hoe beangstigend het kan zijn als je door iemand wordt lastiggevallen. De reden dat ik een carrieréswitch naar privédetective maakte, was dat ik mijn hele leven al grote moeite heb met misstanden. Onrecht is dus mijn grootste drijfveer geweest, want ik neem het altijd op voor slachtoffers. Bovendien houd ik van spannende dingen, zoals documentaires over moordzaken en crime series. Het geeft me vaak een adrenaline kick als ik net als op tv een zaak kan oplossen. Vandaar dat dit werk heel goed bij mij past.”
Hoe word je een goede privédetective?
“Ik heb een opleiding gedaan bij meester detective Ben Zuidema. Ik volgde zijn werkzaamheden al heel erg lang en op een dag stuurde ik hem een berichtje of hij mij ook wilde opleiden. ‘Weet je zeker?’ vroeg hij. ‘Het kan best heftig zijn.’ Maar ik wist het inderdaad zeker en zo leerde ik alle kneepjes van het vak.”
Wat verdient dit werk ongeveer?
“Dat verschilt. Het ligt eraan hoelang ik met een zaak bezig ben. Mijn uurloon is 99 euro, exclusief btw. Voor een dag observeren betaalt mijn klant dus 800 euro en ik wissel zo’n dienst vaak af met collega’s, omdat we dan scherp blijven. Deze huur ik in, dus ik betaal mijn collega’s uit mijn eigen onderneming. Al met al kan ik goed leven van mijn werk.”
Heb je tips voor andere vrouwen die privédetective willen worden?
“Doe wat je leuk vindt en laat je niet door belemmerde gedachten weerhouden. Toen ik net begon, kreeg ik regelmatig negatieve reacties. Wat doet een blonde vrouw als ik nou in dit vak? Maar die opmerkingen heb ik lekker naast me neergelegd. Het maakt mij niet uit wat anderen van mij vinden. Ik weet dat ik goed ben in mijn werk en dat ik ook een fijn netwerk heb. Daarnaast ben ik me bewust van zaken die mij minder goed liggen, zoals cybercrime. Ik neem ze wel aan, want ik werk samen met goede detectives in die meer thuis zijn in deze wereld.”
Meer weten over Herma’s werk als privédetective? Check haar site: www.recherchebureau-incognito.nl.
Tekst: Renée Brouwer
Foto’s: Patrick Lewis, PALAssociates Photography
Meer Vriendin? Volg ons op Facebook en Instagram. Je kunt je ook aanmelden voor onze wekelijkse Vriendin nieuwsbrief.
