Het jaar van… Anne en haar vierling
16 december 2015
Hoe was 2015 voor jou? Bekende én onbekende Nederlanders vertellen. Anne: ‘We hebben liefde genoeg voor zes kinderen.’
Hoe was 2015 voor jou? Bekende én onbekende Nederlanders vertellen. Anne: ‘We hebben liefde genoeg voor zes kinderen.’
Anne (36) en haar man Alex (40) wilden er na twee dochters nog één kindje bij. Verbijsterd waren ze toen Anne zwanger bleek van een vierling. Na 27 weken zwangerschap werden Aukje, Eefke, Hiske en Jinthe geboren. Hoe verliep Annes eerste jaar als moeder van zes kinderen?
De geboorte van een vierling komt zelden voor. Het was dan ook landelijk nieuws toen er in Bathmen vier meisjes werden geboren. Als Vriendin in april op bezoek gaat bij Anne en haar dochtertjes, is er net een televisieploeg langsgeweest. Wie verwacht dat Annes huis één grote chaos is, komt bedrogen uit. Je hoort er geen baby- gehuil, er slingert geen speelgoed rond en Anne ziet er ontspannen uit. Twee van haar baby’s, inmiddels ruim een half jaar oud, liggen heerlijk in de box te spelen, een van de andere meisjes ligt in een wippertje en de vierde ligt op een speelkleed te kirren. Aukje, Eefke, Hiske en Jinthe zien er schattig, rustig en tevreden uit. En dat terwijl het tijd is voor een voeding. Anne: “Ik heb veel geluk met van die makkelij- ke kinderen, want dat zijn ze, echt. En gelukkig geef ik vrij makkelijk borstvoeding, dat scheelt ook.” Anne gaat op de bank zitten om borstvoe- ding te geven. Ze legt aan elke kant een voe- dingskussen, terwijl haar hulp Leanne eerst Aukje en daarna Eefke aangeeft.
Totaal verbouwereerd
Terwijl ze twee baby’s tegelijk voedt, vertelt Anne wat er gebeurde toen zij en haar man Alex een broertje of zusje wilden voor hun dochters Ymre (8) en Meike (5). “In ons huis was nog één slaapkamertje over, voor een derde kind. Mijn zwangerschap van Meike is met hormonen ontstaan, dus toen ik voor de derde keer zwanger wilde worden, kreeg ik meteen hormonen om eicellen te laten rijpen. Alex en ik waren dolblij toen ik in verwachting was. Toen ik zeven weken zwanger was, kregen we de eerste echo bij de gynaecoloog. Die zag eerst één kindje op het beeldscherm. We zagen hem schrikken toen hij naar de grafiek op de monitor keek: daar zag hij de lijnen van drie hartjes. ‘Het zijn drie kleintjes!’ riep hij. We hoorden de hartjes zelf ook: het klonk als véél. Ik weet nog dat ik totaal verbouwereerd vroeg of dat wel alles was.
Lees meer over het jaar van Anne en haar vierling in ons extra dikke kerstnummer (nummer 51).
