Home
Persoonlijke verhalen
Anne: ‘Hij verliet mij voor een vrouw die hij nog maar één dag kende’

Anne: ‘Hij verliet mij voor een vrouw die hij nog maar één dag kende’

7 september 2023

Samen met Sander (42) vormde Anne (33) jarenlang het ideale stel. Maar een ontmoeting met een andere vrouw, tijdens een vakantie in Spanje, veranderde haar leven drastisch.

Anne: “Waren er rode vlaggen? Had ik iets kunnen zien aankomen? Nee. Ik heb echt geen enkel teken gekregen. Zelfs voor onze vakantie naar Spanje heb ik niet gemerkt dat voor Sander de koek op was. Hij en ik zaten nog steeds hand in hand op de bank, hadden een actief seksleven. Sterker nog, amper een jaar ervoor had hij me ten huwelijk gevraagd. We gaven het mooiste feest, al onze vrienden hebben het daar nu nog over. Voor iedereen waren we ook het ideale stel. Niemand snapt dat Sander me zo makkelijk aan de kant heeft geschoven. En dan ook nog voor een vrouw die hij daarvoor maar één keer in zijn leven had gezien.”

Dans- en levenspartners

“Ik leerde Sander tien jaar geleden kennen op dansles. Ik was op dat moment single, hij lag in scheiding. We werden min of meer in elkaars armen geduwd. Eerst letterlijk door onze dansschool, die ons aan elkaar koppelde omdat we allebei een nieuwe danspartner zochten en wij hetzelfde topniveau hadden. Later door Sanders zoon Job. Die vond dat wij ook buiten de dansvloer goed bij elkaar pasten. Iedere keer als ik Sander ophaalde voor een les, wedstrijd of optreden drong hij aan dat ik moest blijven eten en slapen.

Ik vond Sander heel aantrekkelijk en leuk, maar stopte mijn gevoelens weg. Hij was negen jaar ouder en een gescheiden man met een kind van tien, van wie hij het co-ouderschap deelde. Bovendien zaten er veel vrouwen achter hem aan. Ik had geen zin om daarbij te horen en vond vriendschap goed genoeg. Stel dat een relatie niks werd, dan moest ik weer op zoek naar een ander dansmaatje. Niet handig.

Maar mijn gevoelens voor Sander waren te sterk. En ook hij was smoorverliefd. Drie maanden na onze eerste dans was het dik aan tussen ons. We versterkten elkaar in onze dromen en idealen en vulden elkaar aan. Naast de passie voor dansen deelden we ook de liefde voor reizen en muziek. En al ben ik erg zuinig en Sander een big spender, samen waren we de ideale match.’

Bonuszoon

Daar kwam bij dat ik een enorme klik had met Job, Sanders zoon. Zelf heb ik geen kinderwens, maar met Job had ik sinds de eerste dag de grootste lol. Ik accepteerde hem volkomen, en hij mij. Hij werd meteen mijn bonuszoon, en het kleinkind van mijn ouders. En hij heeft nooit moeilijk gedaan over een nieuwe vrouw in het leven van zijn vader. Het was zelfs zo dat als hij uit school of van zijn moeder kwam, hij direct naar mij vroeg. En als hij ergens mee zat, besprak hij dat ook altijd met mij, niet met Sander.

Op zijn twaalfde koos hij definitief om voor altijd bij ons te wonen. Hij schreef me toen een lief briefje met de tekst: ‘Je bent niet mijn moeder, maar doet alles wat een goede moeder zou moeten doen’. Op zijn rapport dat jaar stond ook: ‘De vriendin van zijn vader is het beste dat Job kon overkomen’. En nu, in deze situatie, staat hij helemaal achter mij en heeft hij al het contact met zijn vader gebroken.”

Desastreuze vakantie

“Rond kerst 2019 gingen Sander en ik twee weken naar Spanje. Mijn familie heeft daar al jaren een appartement en ik kom er mijn hele leven. We hebben er veel vrienden en een stamcafé waar we iedereen kennen. Helaas pakte deze vakantie desastreus uit. Sander werd ziek. Daardoor bleef hij in ons appartement en ging ik alleen naar het strand en de bar om onze vrienden te zien.

In de bar raakte ik aan de praat met Loes, een aardige Nederlandse vrouw van 33 die achter de bar werkte. Ik vertelde dat mijn man ziek op bed lag, zij stelde voor om dan de volgende dag samen tapas te gaan eten. Dat hebben we ook gedaan. We liepen een stuk op het strand, aten tapas en zaten op een terras. Erg gezellig. Daarna ben ik nog een paar dagen met haar opgetrokken.

Op de dag voor ons vertrek was Sander weer opgeknapt. Hij voelde zich goed genoeg om mee te gaan naar de bar, waar ik hem voorstelde aan Loes. Ook hij kon het goed met haar vinden. Vrij snel zaten ze, met z’n tweeën apart van onze vriendengroep, te kletsen en te lachen. Daar zocht ik niks achter, ik vond Loes immers een gezellige meid. Maar toen we met z’n allen naar een karaokebar vertrokken en wat gingen eten, week Sander niet meer van haar zijde. En toen we samen naar huis liepen om onze koffers in te pakken, zat hij zelfs continu met Loes te appen. Dat vond ik best vreemd. Hij had de hele dag al met haar gesproken, wat moest hij nu nog bespreken? Maar ik wilde er niet over zeuren. De volgende dag zouden we terugvliegen naar Nederland. Dan wordt het contact vanzelf, dacht ik.”

Vriendschap op afstand

“Maar de volgende ochtend kwam Loes nog even gedag zeggen. En we waren nog niet geland op Schiphol, of het appen tussen Sander en haar ging door. Ik vond het vervelend en raar en zei Sander dat ook. Waarom spendeerde hij zoveel tijd aan een vrouw die hij maar één dag kende en waarmee hij hooguit vijf uur had doorgebracht?

Volgens Sander zag ik spoken. Ik moest niet zo jaloers doen. Hij mocht toch wel een vriendschap op afstand onderhouden? En die kusjes die hij Loes stuurde… Ach, dat deed hij bij veel mensen. Hij was altijd spontaan en joviaal. Dit met Loes was niets anders.

Maar het zat me niet lekker. Zeker niet toen ik ontdekte dat hij stiekem met Loes belde. We hadden een telefoonrekening van 200 euro, allemaal telefoontjes naar Spanje! Ik was woedend. Ook omdat dit bedrag van de gezamenlijke rekening werd afgeschreven, ik betaalde dus net zo hard mee. Zo ging Sander steeds verder. Hij stuurde Loes een gloednieuwe iPhone, omdat haar telefoon stuk ging en zij weinig geld had.

Ondertussen bleef hij volhouden dat zij een ‘goede vriendin’ was, ook al vond ik het vreemd dat ze mij volledig uitsloot en zich alleen op hem richtte. Dat was niet waar, hield Sander vol. En hij zei dat Loes zelfs al een paar keer het contact met hem had willen verbreken, omdat ze het zo lullig voor mij vond. Na zo’n bericht was hij altijd vreselijk down.

Dat ‘geen contact’ duurde echter hooguit een paar uur en dan appten ze weer als nooit tevoren. Het was een spel van afstoten en aantrekken. Ik werd daar boos om en het maakte me onzeker. Vooral omdat ik zelf niet echt lekker in mijn vel zat.

Ik kampte al een tijdje met sombere gevoelens en kwam met een burn-out thuis te zitten. Ik was uitgeput: ik had een pittige hbo-studie afgerond en inmiddels een zware baan, hielp Job opvoeden en deed het huishouden. Dit gedoe van Sander met Loes hielp er niet bij. Maar Sander draaide het om. Hij gebruikte mijn burn-out juist als een excuus om meer met Loes te bellen en appen. Hij vond mij lang zo gezellig niet meer. Ik was niet meer mezelf, verweet hij mij.”

Midlifecrisis?

“Nadat we een paar weken thuis waren, deelde Sander mee dat hij in februari terugging naar Spanje om met Loes carnaval te vieren en zijn gevoel voor haar te onderzoeken. Een enorme klap in mijn gezicht. Tot die tijd had ik het afgedaan als puberaal gedrag, iets wat uiteindelijk wel weer zou overwaaien.

Ik hoopte dat hij dezelfde keuze zou maken als ik ooit, toen ik gevoelens had gekregen voor een collega op mijn werk. Dat vertelde ik destijds niet aan die collega, maar wel aan Sander. We praatten er toen veel over, open en eerlijk zoals we eigenlijk altijd alles bespraken. En ik had weloverwogen besloten er niets mee te doen.

Nu bevestigde Sander mijn angst. Hij had geen midlifecrisis, maar was echt verliefd op Loes. Ik kon hem niet tegenhouden, maar hoopte dat dit tripje hem zou tegenvallen en hem zou doen inzien dat het een bevlieging was. Dat hij geen stabiele relatie en een huwelijk op het spel moest zetten voor een barvrouw die hij amper kende. In GTST zouden ze om zo’n scenario lachen: te ongeloofwaardig.

Krankjorum plan

Tijdens Sanders afwezigheid dwong ik mezelf om ook te gaan carnavallen. Hoe moeilijk ook, ik had geen zin om huilend op bed te liggen. Toen ik hem na tweeënhalve dag ophaalde van Schiphol, gaf hij me nog een kus. Dat was meteen onze laatste zoen. Eenmaal thuis biechtte hij op dat hij seks met Loes had gehad en toch wel erg gek op haar was. Tegelijkertijd hield hij ook nog steeds veel van mij, zei hij.

Hij stelde voor dat hij een jaar zou onderzoeken van wie hij nu meer hield. Het leek hem een goed idee dat wij dan gewoon keurig ons leventje bleven leiden en dat hij in alle vakanties naar Spanje zou afreizen om tijd met Loes door te brengen. Een volkomen krankjorum plan. Op die manier werden we niet meer dan huisgenoten die samen de hypotheek deelden. Mijn ‘tegenvoorstel’ was om samen in therapie te gaan en te breken met Loes. Maar dat weigerde Sander. Ik was gek, hij niet.

Na dat reisje ging Sander los. De hele dag belde en appte hij met Loes. Ik mocht er niets over zeggen, dan kreeg ik een snauw en een grauw. Eigenlijk probeerde hij me uit onze woning weg te krijgen. Dan kon hij zijn vrienden vertellen dat ik hem had verlaten en de zielige man spelen. Ik mocht ook aan niemand vertellen dat we relatieproblemen hadden. Het liefst zei hij dat alles aan mij en mijn burn-out lag. Pas in april kwam hij naar me toe met de mededeling dat ik maar een advocaat moest bellen. Blijkbaar kon hij niet langer zonder zijn liefje.”

Vluchtgedrag

“Door de lockdown kon Sander niet eerder naar Spanje toe. Uiteindelijk is hij in juli op het vliegtuig gestapt. Daar woont hij nu nog steeds en maakt hij samen met Loes het geld uit de verkoop van onze woning op. Zo heeft hij een auto voor haar gekocht. Al voordat we officieel gescheiden waren, probeerde hij Loes begunstigde te maken van zijn pensioen en levensverzekering. Wat dat betreft heeft hij mij heel snel uit zijn leven gegooid en vervangen. Iets wat echt idioot blijft, als je bedenkt hoe fijn we het altijd samen hebben gehad.

Dat blijven al onze vrienden ook steeds zeggen: hoe kan dit? Sanders beste vrienden hebben hem in zijn gezicht uitgelachen: heb je zo’n leuke vrouw, geef je die op voor de een of ander die je amper kent. Een neef van Sander geeft ‘vluchtgedrag’ als verklaring. Bij zijn exen, ik was Sanders derde lange relatie, gebeurde op den duur hetzelfde: zodra alle verliefdheid is weggeëbd en het echte ‘houden van’ komt, haakt Sander af. Blijkbaar vindt hij dat te beangstigend.

Job is ontzettend kwaad op zijn vader. Sander heeft niet alleen mij in de steek gelaten, maar ook hem. Via via moest hij horen dat zijn vader naar Spanje verhuisde. Ik vond dat Sander dat niet kon maken, maar die zei doodleuk tegen mij: ‘Ach, hij is volwassen en heeft jou toch’. Dat klopt. Ik zal Job nooit laten vallen.

Ik heb maanden om onze breuk gejankt, was echt een wrak. Ik wilde nooit een gescheiden vrouw worden. Voor mij stond trouwen gelijk aan vertrouwen. Een belofte dat je er altijd alles aan zal doen om er samen uit te komen. Inmiddels ben ik weer aan het opkrabbelen. En ben ik ook blij dat we uit elkaar zijn en de pijn voorbij is.

Via de woningbouwvereniging heb ik een mooi huurhuisje kunnen vinden en sinds kort heb ik een nieuwe vriend: de collega voor wie ik ooit gevoelens had. Na de scheiding van Sander heb ik een paar keer met hem gedate. Hij zegt nu: ‘Had ik maar eerder geweten dat jij verliefd op me was, dan had ik je weggestolen van Sander’. Ik heb een flink litteken aan alles overgehouden, maar uiteindelijk is het met mij dus goed gekomen.”

Vriendin’s favoriet

Het fenomeen vreemdgaan of overspel is van alle tijden en gaat veelal gepaard met heftige emoties. Wat drijft de partner tot overspel? Wat zijn de motieven van de minnares? En wat is de reden dat de bedrogen echtgenote haar man toch niet kwijt wil en het overspel vergeeft? Hier kun je alles over lezen in De duivelsdriehoek van Carolien Roodvoets. Voor meer info klik op onderstaande button.