Hilarische schoolpleinverhalen: ‘Ik kon wel door de grond zakken’
10 februari 2019
Keek jij ook met kromme tenen naar De luizenmoeder? Deze acht Vriendin-lezeressen zouden zo aan een volgend script kunnen meeschrijven, want hun anekdotes zijn uit het schoolpleinleven gegrepen.
Keek jij ook met kromme tenen naar De luizenmoeder? Deze acht Vriendin-lezeressen zouden zo aan een volgend script kunnen meeschrijven, want hun anekdotes zijn uit het schoolpleinleven gegrepen.
‘Onze zoon is een heerlijke flapuit’
Marjorie (38): “Onze vijfjarige zoon is een echte flapuit en geeft zijn mening op de genantste momenten. We leren hem wel dat kwetsende uitspraken echt niet kunnen, maar doordat hij autistisch is, voelt hij niet altijd aan wat wel en niet kan. Het gebeurde in de kleuterklas, een jaar geleden. Ik haalde hem om drie uur op en hij stond netjes met zijn klas en de juf op het schoolplein te wachten. Toen de juf het signaal gaf dat hij naar mij toe mocht, rende hij enthousiast mijn kant op. ‘Mama, mama, de moeder van X is echt heel lelijk, hè? Ze heeft heel gek haar, kijk dan mama!’ Ik kon wel door de grond zakken van ellende. Snel nam ik hem apart om zachtjes te vertellen dat hij zoiets echt niet kon zeggen.
Maar toen ik omkeek, zag ik pas hoe erg het echt was: de bewuste moeder met het gekke haar stond pal achter me! Het kon niet anders dan dat zij had gehoord wat mijn kind riep. Ik wilde het niet nog ongemakkelijker maken dan het al was, dus keek ik zo neutraal mogelijk, alsof er niets was gebeurd. Ze gaf me een vuile blik terug. De dagen daarna groette ze me niet meer. En ondanks dat onze kinderen bevriend zijn, kreeg mijn zoontje geen uitnodiging voor het partijtje van haar kind. Inmiddels zit mijn zoon op het speciaal basisonderwijs en gaat het op sociaal vlak een stuk beter met hem. En de twee mannetjes zitten tegenwoordig bij elkaar op zwemles, waar de moeder mij gelukkig weer gewoon gedag zegt. Het lijkt vergeven, maar is voor ons zeker nog niet vergeten!”
Ook leuk: dit vinden juffen van hitserie De Luizenmoeder
‘We vieren carnaval pas morgen’, zei de juf streng’
Ronneke (52): “Briefjes van school bereikten bij ons vroeger zelden de keukentafel. Ik hoorde vaak lastminute dat er iets op school moest gebeuren of dat er een evenement op de agenda stond. Ik herinner me nog dat mijn dochter, toen vijf jaar, tegen bedtijd zei: ‘Mama, morgen is het carnaval. Dan gaan we als Tarzan en Jane.’ Met ‘we’ doelde ze op zichzelf en haar buurjongetje. Blijkbaar hadden zij deze afspraak gemaakt en ik wist weer eens van niets. Mijn hersens draaiden meteen op volle toeren en diezelfde avond knutselde ik van een paar zeemleren lappen een pakje in elkaar. De volgende ochtend keek mijn dochter afkeurend naar m’n knutselwerk. ‘We gaan liever als Mickey en Minnie Mouse.’ Omdat ik haar standvastigheid een beetje kende, ging ik opnieuw in de creatieve modus en met wat zwart karton en een rode stippeltjessjaal leken de eisen van mijn dochter net op tijd ingewilligd.
Met twee enthousiaste kinderen kwam ik die ochtend het schoolplein op lopen. Ik was zo trots als een pauw en negeerde mijn onderbuikgevoel. Er klopte iets niet, maar ik wilde het niet weten. Pas bij de deur van de klas werd het me duidelijk: alleen mijn dochter en het buurjongetje waren verkleed. ‘We vieren carnaval pas morgen’, zei de juf streng. ‘Zo mogen ze mijn klas niet in.’ Het voorval is nu twintig jaar geleden, maar toen ik juf Ank van De luizenmoeder op tv zag, moest ik meteen weer aan dat moment denken. De juf van toen was precies juf Ank, ze bestaat echt!”
Doe de test: welke luizenmoeder ben jij?
