Huishoudboekjes: 7 lezeressen over wat ze verdienen en uitgeven

Tekst: Redactie Vriendin

27 januari 2025

Altijd al eens in het huishoudboekje van een ander willen kijken? Zeven lezeressen zijn eerlijk over wat ze verdienen en uitgeven. “Al ons spaargeld zit in het adoptietraject.”

‘De komst van de baby betekent meer kosten en minder inkomsten’

Cisca (31) woont samen met Pieter (31). Anderhalf jaar geleden kochten ze een klushuis, dat ze nog steeds aan het verbouwen zijn. Pieter werkt fulltime als loodgieter en Cisca vier dagen als kapster. Hun eerste kindje is op komst. Na de geboorte gaan Cisca en Pieter beiden een dag minder werken.
Salaris: nu nog samen € 3100,-
Wonen: € 710,-
Verbouwing: € 700,-
Overige vaste lasten: € 550,-
Kleding: € 150,-
Boodschappen: € 320,-
Leuke dingen doen, cadeautjes: € 150,-
Sparen: € 150,-

“We hádden een fikse spaarrekening, omdat we allebei lang thuis hebben gewoond terwijl we al fulltime werkten. Pieter en ik zijn al sinds ons zestiende samen en allebei aan het werk gegaan toen we achttien waren. Pas op ons 23ste waren we aan de beurt voor een huurhuisje, dus in de tussentijd hebben we flink wat geld opzij kunnen zetten. Dat kwam mooi van pas toen we vorig jaar een vrijstaand huisje op een prachtige plek kochten, waar nog wel heel veel aan gedaan moest worden. We hebben het helemaal gestript. En zoals dat gaat met gigantische verbouwingen, kom je natuurlijk de nodige – prijzige – tegenvallers tegen als je bezig bent. Zo bleek de fundering in de woonkamer totaal weggevreten door een enorm mierennest en moesten we dus een nieuwe vloer. Dat deed wel even pijn, maar gelukkig konden we het ons veroorloven. Vanaf januari moeten we wat beter op onze uitgaven letten. Ik ben namelijk zwanger en Pieter en ik hebben besloten allebei een dag minder te gaan werken. Er komt straks dus minder binnen, terwijl de baby wel naar de opvang zal gaan en van alles nodig heeft: van kleertjes en een kinderwagen tot een aangekleed kamertje. Als het goed is, zijn we tegen die tijd wel klaar met verbouwen. Dat zal een hoop ritjes naar de bouwmarkt – en dus geld – schelen.”

‘Het is een sport om mijn boodschappen zo goedkoop mogelijk te doen’

Kristie (27) woont op zichzelf en heeft een Wajong-uitkering. Ze heeft geen relatie of kinderen.
Inkomen: € 1220,- (met huur- en zorgtoeslag)
Wonen: € 497,-
Overige vaste lasten: € 312,-
Kleding: € 40,-
Boodschappen: € 125,-
Paardrijden: € 100,-
Uitjes: maximaal € 50,-
Sparen: wat er overblijft

“Werken is voor mij heel lastig. Ik heb asperger, een vorm van autisme, en daarbij nog een sociale angststoornis. Met veel hulp lukt het me aardig om mezelf te redden, ook in sociale situaties, maar werken is te belastend. Dat brengt te veel druk met zich mee. Sinds vijf jaar zit ik om die reden thuis en moet ik rondkomen van een uitkering. Ik heb niet zo veel te besteden, maar daar heb ik geen last van. Ik vind het leuk om zo goedkoop mogelijk boodschappen te doen. Zodra de folders in de brievenbus vallen, kijk ik elke week wat waar in de aanbieding is. Dan maak ik een lijstje van wat ik bij welke winkel ga kopen en trek een hele middag uit om boodschappen te doen. Zo lukt het me om elke week voor ongeveer dertig euro boodschappen te doen. Aan kleding geef ik ook niet zo veel uit. Een keer per jaar bestel ik wat kleding en schoenen bij Zalando. Ik vind het fi jn dat ik thuis kan passen, in een kledingwinkel voel ik me bekeken. Uitgaan doe ik niet, daar kan ik niet tegen. Wat ik wel leuk vind, is theedrinken en taartjes eten met mijn beste vriendin, die ook mijn buurmeisje is. Bij ons in het dorp is een tentje waar ze heel lekkere cheesecake hebben. Daar gaan we bijna elke week wel heen. Ik houd het dan bij één drankje en één taartje, want ik moet altijd op mijn geld letten. Mijn grootste uitgave is paardrijden. De lessen zijn duur en dan heb ik ook nog goede broeken, laarzen en een cap nodig. Dat kost me zeker honderd euro per maand, maar dat is het me helemaal waard. Paarden maken me rustig, ik vertrouw ze meer dan dat ik de meeste mensen vertrouw. Ik merk dat als ik een keer niet kan rijden, omdat ik bijvoorbeeld ziek ben, ik me echt minder goed voel. Daarom geef ik nog liever mijn taartjes op dan mijn paarden.”

‘Voor onze droombruiloft blijken we ineens heel goed te kunnen sparen’

Aukje (32) woont samen met Rogier (37). Zij werkt vier dagen als teamleider in een grote supermarkt, hij is fulltime schilder. Ze hebben geen kinderen.
Salaris: samen € 3500,-
Wonen: € 670,-
Overige vaste lasten: € 642,-
Kleding: nauwelijks, alleen als het echt nodig is
Boodschappen: € 300,-
Leuke dingen doen, cadeautjes: maximaal € 100,- per maand
Sparen: € 1500,-

“Als je ons uitgavenlijstje zo ziet, moet je bijna wel denken dat we een stelletje knieperige saaierds zijn, maar ons strenge uitgavenregime heeft een goede reden! Dit voorjaar heeft Rogier me ten huwelijk gevraagd toen we op vakantie waren in Calabrië, in Zuid-Italië. We komen vaker in die streek, we vinden het daar prachtig. Eigenlijk wisten we direct: daar willen we trouwen. Dus reizen we volgend jaar september met onze liefste vrienden en dierbaarste familieleden naar de Italiaanse zon om elkaar het jawoord te geven. Ik vind alleen dat je niet van je gasten kunt verwachten dat ze dat allemaal zelf gaan sponsoren; wíj willen trouwen in het buitenland en wíj willen hen er graag bij hebben, dus huren we voor vier dagen een hotel af. All inclusive. Daar moeten we nu dus wel even wat voor laten. Gelukkig hebben we samen een prima inkomen en wonen we redelijk goedkoop. We lieten het geld altijd nogal rollen, waren slechte spaarders, maar nu we die droombruiloft als doel hebben, blijken we opeens heel goed geld opzij te kunnen zetten. In plaats van uit eten te gaan, maken we een boswandeling en picknicken we onderweg. Filmavondjes houden we thuis op de bank in plaats van in de bios en cadeautjes voor mijn neefjes en nichtjes scoor ik bij Action in plaats van bij de speelgoedwinkel. Dat scheelt echt zo veel! Het enige wat ik lastig vind, is dat ik geen nieuwe schoenen kan kopen. Ik heb echt een sneakerverslaving… De schoenenwinkel naast mijn werk loop ik dan ook maar snel voorbij!”

‘Mijn man heeft me geleerd dat geld ook mag rollen’

Diana (47) is getrouwd met Rick (52). Ze werken beiden 32 uur als verpleegkundige en wonen in een huurhuis. Diana heeft uit een eerdere relatie een zoon (20) en een dochter (18), Rick heeft een dochter (21).
Salaris: samen € 3885,-
Wonen: € 925,-
Overige vaste lasten: € 1100,-
Kleding: € 450,- (alle kinderen krijgen € 100,- kleedgeld)
Boodschappen: € 450,-
Leuke dingen doen, cadeautjes: € 450,-
Sparen: momenteel weinig

“Ik ben vorig jaar van een 20- naar een 32-urige werkweek gegaan en draai vaker nachtdiensten. Ik wilde meer financiële ruimte krijgen nu mijn kinderen én de dochter van mijn man alle drie studeren. We willen ze graag een goede start geven door ze te laten studeren, maar daardoor zijn onze vaste lasten behoorlijk gestegen. Natuurlijk draagt mijn ex ook zijn steentje bij, maar toch was het fi jn om zelf wat meer inkomsten te hebben. Die paar honderd euro per maand extra maakt net het verschil tussen over elke uitgave moeten nadenken en af en toe lekker samen een avondje kunnen uitgaan. Van sparen komt nog weinig, maar we hebben nog ongeveer drieduizend euro achter de hand die we eerder al apart hebben gezet. Dat de spaarrekening niet groeit, benauwt me ergens, ik ben opgevoed met het idee dat je fi nancieel altijd op alles voorbereid moet zijn. Mijn ex was ook zo opgegroeid, dus zaten we altijd boven op de centen. We deden weinig leuke dingen, vonden al snel iets te duur. Ik kan niet zeggen dat we daardoor zijn gescheiden, maar het heeft in elk geval niet geholpen om nader tot elkaar te komen toen we een lastige tijd doormaakten. En het meest zure van alles: na de scheiding moesten we ons huis verkopen in de crisistijd, waardoor ons opgebouwde kapitaal, bijna dertigduizend euro, verdween in een hypotheekgat. Zo zonde. Van Rick heb ik geleerd te genieten van het leven, niet elk dubbeltje om te draaien als het niet nodig is. En als ik me dan eens zorgen maak over onze financiën, weet hij me altijd gerust te stellen. ‘We hebben het hartstikke goed, Diaan’, zegt hij dan. En gelijk heeft ’ie.”

‘Ons inkomensverschil motiveert niet echt…’

Sara (39) is getrouwd met Mitch (37) en werkt drie dagen per week als lerares op een basisschool. Mitch werkt fulltime voor een bank. Samen hebben ze drie dochters, van 6, 3 en 2 jaar.
Salaris: samen € 4550,-
Wonen: € 1070,- (na hypotheekrenteaftrek)
Kinderopvang: € 680,- (na kinderopvangtoeslag)
Overige vaste lasten: € 750,-
Kleding: € 300,-
Boodschappen: € 900,-
Leuke dingen doen, cadeautjes: € 300,-
Sparen: € 500,-

“Soms vraag ik me af waarom ik eigenlijk nog werk… Bijna de helft van mijn salaris gaat op aan de opvang voor onze meiden. Daarnaast vraagt mijn baan veel van me. Ik geniet van het lesgeven, van de kinderen in mijn klas, van dat geen dag hetzelfde is, maar de administratieve druk die erbij hoort, valt me steeds zwaarder. En als ik dan zie wat er einde van de maand op mijn bankrekening verschijnt in vergelijking met wat mijn man verdient… Laten we het er maar op houden dat dat niet altijd motiveert. Toch hebben we absoluut niet te klagen hoor, juist omdat Mitch zo’n dijk van een salaris krijgt voor zijn werk bij een grote bank. Daarom hebben we er ook voor gekozen dat hij fulltime blijft werken. Dat geeft mij de ruimte om te doen wat ik belangrijk vind: gezond, vers en biologisch eten. In mijn huis vind je geen pakjes of zakjes. Ook op verzorgingsproducten, wasmiddel en het voer voor onze hond ben ik kritisch. Daar mogen evenmin onnodige toevoegingen in zitten. Kleding koop ik alleen van merken waarvan ik zeker weet dat alles op een eerlijke manier wordt gemaakt. Al met al kost dat veel geld, er gaat bij ons zo achthonderd euro aan boodschappen uit, vaak zelfs meer. Veel van mijn vriendinnen verklaren me voor gek, roepen dingen als: ‘Weet je hoeveel je kunt overhouden door niet zo moeilijk te doen?’ Ach, ik laat ze maar. Zolang we nog elke maand geld op de spaarrekening kunnen zetten, maak ik me nergens zorgen over.”

‘Ik zie het als mijn plicht iets voor een ander te doen’

Hanneke (44) is getrouwd met Lars (49). Zij werkt fulltime als specialist bij een verzekeraar, hij heeft zijn eigen reclamebureau. Ze wonen in een pent house in Den Haag. Ze hebben geen kinderen
Salaris: samen € 7200,-
Wonen: € 2450,-
Overige vaste lasten: zo’n € 1400,-
Kleding: € 300,-
Boodschappen: € 700,-
Leuke dingen doen, cadeautjes: € 1750,-
Sparen: ongeveer € 1000,- per maand, plus mijn vakantiegeld en jaarlijkse bonus (samen zo’n € 6000,-)

“Ik ben me ontzettend bewust van de luxepositie waarin Lars en ik verkeren. We hebben de mazzel allebei een heel goed inkomen te hebben. En we hebben geen kinderen, die toch echt wel een kostenpost vormen. Eigenlijk kunnen Lars en ik zo’n beetje doen wat we willen. Eén van onze grootste hobby’s is goed uit eten gaan. En dan bedoel ik ook écht goed: liefst in een sterrenrestaurant, een avondvullend diner met bijpassende wijnen, afgesloten met een cognacje. Samen zijn we dan zo vierhonderd euro kwijt. Best veel geld, aangezien we dat zeker eens per maand doen. Ik vind wel dat als je een inkomen als het onze hebt, het je burgerplicht is daar ook iets goeds mee voor een ander te doen. Wij hebben gewoon ontzettende mazzel gehad dat we allebei een goed stel hersens hebben, dat we de mogelijkheid kregen te studeren en daarna een mooie carrière konden opbouwen. Natuurlijk werken we hard, maar er zijn mensen die minstens zo hard werken en het fi nancieel met veel minder moeten doen. Daarom sponsoren we een project dat ervoor zorgt dat kinderen uit achterstandsgezinnen kunnen sporten en door kunnen leren na de middelbare school. En doneren we maandelijks aan onder meer Unicef en het KWF. We geven zeker vijfhonderd euro per maand weg aan goede doelen, vaak meer. Als we dat niet zouden doen, zou ik me denk ik een enorme snob voelen.”

‘Ons spaargeld gaat naar een adoptietraject’

Lian (32) is getrouwd met William (35). Beiden werken fulltime, zij als relatiemanager, hij als consultant. Op dit moment staan ze op de wachtlijst voor een adoptiekindje.
Salaris: samen € 6200,-
Wonen: € 1100,-
Overige vaste lasten: € 1550,-
Kleding: € 250,-
Boodschappen: € 400,-
Leuke dingen doen, cadeautjes: € 150,-
Sparen: € 2250,- of meer

“We verdienen veel en sparen flink. Sowieso storten we aan het begin van de maand 2250 euro op onze spaarrekening. Wat aan het eind van de maand overblijft, gaat ook naar de spaarrekening. Net als vakantiegeld en bonussen. We sparen niet omdat we vinden dat het móet, maar omdat het niet nodig is meer uit te geven. We worden niet gelukkiger van een duurdere auto, veel kleding of luxere vakanties. Vakanties vinden we met ons drukke leven wel belangrijk, en al zouden we het ons kunnen veroorloven in een super-deluxe resort te gaan zitten, dat past niet bij ons. Ik zoek altijd een goede deal, met alles eigenlijk. Geld over de balk smijten is niets voor ons, zelfs in mijn studententijd spaarde ik al en nog steeds scoor ik veel in de uitverkoop. Sinds een paar jaar hebben William en ik echt een doel om voor te sparen: we gaan een kindje adopteren en dat kost veel geld. Het proces kost minimaal twintigduizend euro, maar dat kan oplopen tot zo’n zestigduizend euro. Dat klinkt als heel veel geld en dat is het ook, maar daar moeten veel kosten mee gedekt worden: de voorlichting, bemiddeling, het vertalen van documenten, de reis naar en het verblijf in het buitenland en zo nog meer. Je betaalt dus niet voor het kind, wat mensen soms denken, maar voor een heel nauwkeurige procedure om een kind, dat er al is en nergens anders kan wonen, een thuis te bieden. We hebben gekozen voor adoptie omdat we het idee mooi vinden. Er zijn al zo veel kinderen op de wereld, waarom zouden wij niet een van hen een thuis bieden? We voelen niet de drang een kind met onze eigen genen op de wereld te zetten, we kunnen van ieder kind houden. Een beter doel voor ons spaargeld konden we niet bedenken, we besteden het er met plezier aan!”

Tekst: Rianne Sepers
Foto: Getty Images

Meer Vriendin? Volg ons op Facebook en Instagram. Je kunt je ook aanmelden voor onze wekelijkse Vriendin nieuwsbrief.