Daniëlle: ‘Ik kan niet wachten tot kerst: dan zie ik mijn zwager weer’

16 december 2024

Daniëlle (32) weet dat haar gevoelens voor haar zwager William (35) nergens toe kunnen leiden. “Maar ik kan er niets aan doen. Zodra ik William zie, krijg ik knikkende knieën.”

Daniëlle: “Mijn zus Kelly is twee jaar ouder dan ik en ik zei vroeger altijd al voor de grap:
‘Op Kelly hebben mijn ouders net iets meer hun best gedaan.’ Ik ben echt niet lelijk, maar vergeleken met mijn zus ben ik wel de mindere, qua looks. Kelly heeft prachtige ogen en haar dat altijd goed zit, of ze nou net uit bed komt of door de regen heeft gefietst. Ik heb het dunne haar van mijn moeder. Al sta ik er een uur op te föhnen, dan nog stort het halverwege de dag weer in. Kelly heeft een heel mooi lijntje. Ze kan alles eten wat ze wil. Sporten doet ze niet, maar dat is ook nergens voor nodig als je haar zo ziet. Ik kom al aan als ik naar een witte boterham kijk en als ik niet drie keer per week ga hardlopen, merk ik dat direct op de weegschaal."

"Waar Kelly altijd de knapste jongens achter zich aan had, vielen de wat gewonere mannen op mij. Niets mis mee, want ze waren altijd wel heel leuk en aardig, maar een blijvertje zat er niet tussen. Kelly’s vriendjes waren niet alleen heel knap, ze hadden ook vaak een leuke babbel en het waren al net van die zondagskinderen als zij. Altijd geluk, altijd vooraan bij de leukste feestjes, heel geliefd bij iedereen. Ik heb een keer gelezen dat uit onderzoek bleek dat het geluk knappe mensen vaak meer komt aanwaaien. Dat geloof ik direct. Kelly heeft namelijk de leukste man van het land getroffen. En ik gun haar dat, want Kelly is een schat.” 

X-factor
“Kelly introduceerde William drie jaar geleden in onze familie. Ze nam hem mee naar mijn moeders verjaardag. Iedereen liep meteen met hem weg, en terecht: hij was tegen ons allemaal even leuk en aardig en nam echt de moeite om ons te leren kennen. Ik zat op dat moment weer eens tussen twee vriendjes in. Ik heb een lange periode gekend van kansloze dates en onstuimige korte relaties. Misschien was ik daarom wel extra gevoelig voor zijn aandacht en charmes. Ik was single en stond open voor zo ongeveer iedere man die mijn pad kruiste." 

"William is een natuurlijke flirter. Hij doet dat niet met opzet, hij charmeert iedereen. Hij kijkt net zo naar mijn vader als naar mij, maar het is wel precies de blik waar vrouwen voor in katzwijm vallen. Hij heeft de x-factor, kun je wel stellen. Ik weet nog dat ik na die kennismaking in de auto terug naar huis steeds aan hem moest denken. En ook toen ik eenmaal in bed lag, liet hij me niet los. Dat vond ik toen al een beetje verontrustend. Hij was de vriend van mijn zus! Van hem wilde ik helemaal geen kriebels in mijn buik krijgen.
Nou woon ik aan de andere kant van het land en dat stelde me gerust. Ik zou William niet zo vaak zien – het gevoel zou vanzelf wel verdwijnen. Kelly en ik hebben absoluut een goede band met elkaar, maar het is niet zo dat we de deur bij elkaar platlopen. We wonen ruim honderd kilometer bij elkaar vandaan. Soms zien we elkaar maanden niet.”

Eeuwig single zus

“Ook na mijn moeders verjaardag ging er inderdaad een flinke tijd overheen voordat we elkaar weer troffen, zeker vijf maanden. Mijn ouders gaven die zomer een barbecue voor vrienden en familie en daar zouden Kelly en William ook komen. Enkele weken daarvoor had ik via een datingsite een leuke jongen ontmoet, die enthousiast reageerde toen ik hem vroeg of hij mee wilde naar mijn ouders. Normaal gesproken ben ik niet zo snel als het gaat om het introduceren van nieuwe liefdes – ik heb immers niet echt een geweldige geschiedenis met lange, gelukkige relaties, ik ben een soort Bridget Jones – maar deze keer wilde ik heel graag dat hij meeging. De verjaardag van mijn moeder stond me namelijk nog scherp voor de geest en ik wilde niet nog een keer als die eeuwig single zus verschijnen om vervolgens in m’n eentje met een rotgevoel terug te rijden. En ik wilde graag van mijn verliefde gevoelens voor William af. Ik had al zijn Facebook-foto’s bekeken en volgde hem ook op Twitter. Van een lichte obsessie was wel sprake, ja. Mijn nieuwe vriend was precies de afleiding die ik nodig had: naar de buitenwereld toe, maar zeker voor mezelf. Ik was ook echt wel gek op hem en hij op mij. We konden maar met moeite van elkaar afblijven! Maar toch, als we elkaar zoenden op dat barbecuefeestje, vroeg ik me vooral af of William wel zag hoe gelukkig ik was. Ik realiseerde me dat dit niet normaal was. Ik had nu toch een vriend? Maar ik probeerde er maar op te vertrouwen dat mijn gevoelens voor William echt wel zouden verdwijnen.”

De perfecte man

“Inmiddels zijn we bijna drie jaar verder en weet ik dat het gevoel dus niet zomaar verdwijnt. Ik ben verliefd op mijn zwager, punt. William is voor mij de perfecte man. Ik val op zijn uiterlijk, maar ook op zijn karakter. Hij is serieus als het nodig is, maar ik kan ook ontzettend met hem lachen. We hebben dezelfde humor. En elke keer als hij mij aankijkt met die ondeugende blik van hem, word ik helemaal week. Het vervelende van de situatie is dat ik er helemaal niks mee kan. Voor William ben ik echt niet meer dan zijn schoonzus. De spanning zit vooral, nee alléén, aan mijn kant. Het zit hartstikke goed tussen Kelly en William. Ze hebben twee jaar geleden een huis gekocht en het zou mij niets verbazen als hij haar een dezer dagen ten huwelijk vraagt. Ik weet dat Kelly graag kinderen wil, dus die komen er in de nabije toekomst zeker. Maar al zou het niet goed zitten tussen Kelly en William, dan nog is het voor mij ondenkbaar dat ik er met mijn zwager vandoor ga. Dat zou onze familie compleet ontwrichten. Nee, zoiets doe je niet.”

Weer een teleurstelling

“De vriend die ik destijds meenam naar de barbecue van mijn ouders bleek ook weer geen blijvertje. We hebben het een paar maanden heel leuk gehad samen, maar de passie die we in het begin hadden, doofde mij iets te snel. Ik heb het uitgemaakt voordat de lol er echt af zou zijn. Sinds die tijd heb ik nog wat dates gehad, maar ik vergeleek ze allemaal met William. Dan weer miste ik de humor, dan weer de ondeugende ogen, dan weer dat oprecht luisterende oor. Ik ben op dit moment alweer een tijdje aan het appen met een leuke jongen die ik via Tinder heb ontmoet. Maar ik durf toch niet met hem af te spreken, uit angst dat het weer een teleurstelling wordt. Ik vind het voor die jongen ook gewoon niet eerlijk eigenlijk:  hoeveel kans maakt hij als ik in werkelijkheid mijn hart al heb verloren aan de vriend van mijn zus? Ik kan er met niemand over praten, dat durf ik niet. Zelfs mijn beste vriendinnen weten er niet van, hoewel ik wel heb laten doorschemeren dat ik vind dat Kelly echt een geweldige vent heeft getroffen. Het is zeker niet zo dat ik in zak en as zit en elk moment van de dag met mijn gevoelens bezig ben, maar het zit me wel dwars. Waarom kan ik hem nou niet gewoon uit mijn hoofd zetten? En waarom moest ik nou zo nodig van alle mannen op de wereld uitgerekend verliefd worden op hém?”

Aan de haal

“Een tijdje terug heeft een vriendin in onze vriendinnengroep opgebiecht dat ze smoorverliefd is op een getrouwde collega. Ze hadden zelfs al een keer gezoend. Bijna al mijn vriendinnen hebben een relatie en ze reageerden geschokt, ze konden zich natuurlijk goed in de bedrogen vrouw  inleven. Ik hield me tijdens het gekakel op de vlakte. Ik kon me juist heel goed in mijn vriendin inleven. Ik weet als geen ander dat liefde zich niet laat sturen. Dat je nog zo rationeel over het onderwerp kunt praten, maar dat een verliefdheid behoorlijk met je aan de haal kan gaan. Ik kan er niks aan doen: als ik hem zie, krijg ik knikkende knieën. Was het maar zo dat je je gevoel kon stoppen, omdat het een onmogelijke liefde is. Deze Kerst heeft mijn moeder ons allemaal uitgenodigd voor een groot feest met overnachting bij mijn ouders thuis. ‘Dan kun jij ook eens wat drinken’, zei ze nog heel lief door de telefoon. Ik moet namelijk altijd nog dat enorme stuk terugrijden, waardoor ik steevast na twee wijntjes overschakel op water. Mijn moeder vertelde enthousiast over de vijf gangen die ze gaat bereiden: ‘En dan zoekt je vader bij elke gang een geschikte wijn uit.’ Het enige waar ik aan kon denken, was dat ik William weer zou zien. Ook Kelly en hij blijven slapen, want mijn moeder heeft voor de volgende ochtend ook nog een uitgebreide brunch op de planning staan. Ik kan niet wachten tot Kerst, omdat ik hem dan weer zie, moet ik tot mijn schande erkennen. Het is een heel foute gedachte, maar ik vind het een té spannend idee dat ik onder één dak met William zal slapen. Dat we elkaar ’s avonds in de gang tegen kunnen komen en dat ik hem ’s ochtends met warrig haar in joggingbroek aan de ontbijttafel zal zien. Ik ben er veel te veel mee bezig in mijn hoofd. Ik weet al precies wat ik aan zal trekken en hoe ik mijn haar ga doen. Ik heb me voorgenomen er een echt feestje van te maken. Dat gevoel is er tóch, dan kan ik er maar net zo goed een beetje van genieten. Zolang ik maar niets van mijn verliefdheid laat merken, dat zou echt verschrikkelijk zijn.”

Speciaal plekje

“Ik vertrouw erop dat er uiteindelijk ook op mijn pad een fantastische man zal komen. Misschien wel die jongen van Tinder, ik moet gewoon een keer met hem afspreken. Wie weet woon ik over een jaar wel met hem samen en vraagt hij mij ten huwelijk. Als ik dan eindelijk ook mijn droomprins gevonden heb, zal mijn gevoel voor William wel afnemen of verdwijnen. Hoewel… ik denk dat hij altijd wel een speciaal plekje in mijn hart zal houden.”

Tekst: Hester Zitvast
Foto: Getty Images

Meer Vriendin? Volg ons op Facebook en Instagram. Je kunt je ook aanmelden voor onze wekelijkse Vriendin nieuwsbrief.