Imke: ‘Mijn man lag naakt in ons bed… met de oppas’
7 september 2023
Imke (29) wist zeker dat haar onderbuikgevoel klopte. En ja hoor, ze betrapte haar man Alex (28) met de oppas, in hun slaapkamer.
Imke: “Tijdens de heterdaad-confrontatie voelde ik me, hoe gek het ook klinkt, alleen maar opgelucht en gesteund in mijn onderbuikgevoel. Dus tóch. Er was niets met mij aan de hand. Ik was niet extreem achterdochtig of jaloers, zoals mijn man me al weken voorhield. Ik had het allemaal haarfijn aangevoeld. Dat maakte de aanblik van Alex, naakt en samen met de oppas in ons bed, overigens niet minder pijnlijk. Maar ik heb niet geschreeuwd. IJzig kalm zei ik dat hij en zijn kleine slet moesten opsodemieteren, anders zou ik de politie bellen. Het meisje was op dat moment immers nog minderjarig. Pas later, toen hij het huis uit was, kwam de klap en meteen de hevige pijn.”
Niet pluis
“Het allereerste niet-pluisgevoel, kwam toen mijn man Alex drie jaar geleden thuiskwam met de mededeling dat we Romy, de snuffelstagiaire van zijn werk, voortaan zouden inhuren als oppas. Dat had hij al helemaal met haar besproken, zo vertelde hij. Ik vond dat gek, om dat zo zonder mij te overleggen en dat vertelde ik hem ook. Maar hij hield vol dat zij echt een topper was en dat hij Romy juist speciaal voor mij had gevraagd, omdat hij mij ontspanning gunde.
Eerder hadden Alex en ik het al weleens gehad over een oppas op de avonden dat we allebei wilden sporten, maar ik vond de gedachte aan een vreemde die op mijn kinderen paste toch niet zo prettig. Daarom volgde ik mijn lessen in een andere yogagroep, op de avond dat Alex thuis was en geen voetbaltraining had. Ik had wel een paar keer geklaagd dat ik het jammer vond dat ik niet meer bij mijn zussen in de yogagroep zat, doordat zijn trainingsavond was verschoven. Maar dat was vooral om Alex eraan te herinneren dat ik hierin degene was die zich had aangepast. Net als dat ik het meeste met de kinderen deed en dat ook het huishouden vooral op mijn schouders terechtkwam, ondanks mijn drukke baan.”
Te laks geweest
“Wat dat betreft was Alex van de oude stempel. Toen we in 2010 trouwden, vond hij het nog hartstikke leuk, een ambitieuze echtgenote. Ik werk als mondhygiënist, maar voor mezelf. Tandartspraktijken huren mij in. Voordat we kinderen kregen, deed ik dat fulltime. Na de geboorte van onze zoon Pepijn, nog voor 32 uur, verdeeld over drie lange werkdagen. Dagen waarop de baby bij mijn schoonmoeder of moeder was. Mijn administratie en klantencontact deed ik tijdens zijn slaapjes, vanuit huis. Ook na de komst van Nine bleef ik werken, maar nam ondertussen veel zorgtaken op me. Na mijn werk deed ik boodschappen en kookte, met een baby op mijn arm en een peuter om mijn voeten.
Daarover klagen tegenover Alex had weinig zin. Als filiaalmanager van een kleine drogist werkt hij fulltime, ook op zaterdag. Hij had het te druk, riep hij. Hij zette nog net de kliko buiten, maar verder ging zijn betrokkenheid thuis niet. Zuchtend liet ik hem zijn gang gaan. Achteraf ben ik daar te laks in geweest. Maar ik ben nou eenmaal van het harmoniemodel. Ik houd niet van ruzie en geef omwille van de lieve vrede snel toe. Dat is ook de reden geweest, dat ik akkoord ging met een zeventienjarige als oppas.”
Brutale snoet
“Romy kwam op een woensdagmiddag kennismaken, toen ik alleen thuis was met de kinderen. Ik zag een vlotte meid met grote blonde krullen en een brutale snoet. Ik vond haar vrij bijdehand in haar opmerkingen, maar ze lag meteen enthousiast met de kinderen te lego-en en die leken dol op haar. Als Alex haar geschikt achtte, moest het dan maar, dacht ik. Ze mocht de volgende dag beginnen.
Aan de ene kant vond ik de gedachte aan een vaste oppas en herinvoering van mijn sportavond wel fijn. Al jaren heb ik op donderdag yoga met mijn zussen, in het buurthuis bij mijn oudste zus in de straat. Toen de voetbaltraining van Alex van de dinsdag naar de donderdagavond werd verschoven, had ik mezelf opgeofferd. Ik ging daarop op woensdag bij ons in de buurt naar een sportschool. Ook prima, maar minder gezellig.
Stiekem was ik dus best blij met deze kans weer aan yoga te doen met mijn zussen. Vooral vanwege het sociale aspect. Normaal hebben we van 20.30 uur tot 22 uur les. Vaak ben ik zo ontspannen, dat ik in slaap val. Maar je mag rustig bijkomen, er is geen haast bij. Daarna drinken we nog een kop verse muntthee en kletsen we na. Meestal ben ik zo rond 23 uur weer thuis. Veel eerder dan Alex, die makkelijk pas tegen twaalven binnenstapte. Voor hem was de derde helft – een biertje na de training ook een essentieel onderdeel van zijn sportritueel. Te belangrijk voor het groepsgevoel riep hij altijd.”
Lees ook: Patty’s vriend ging vreemd met meerdere vrouwen
Buikpijn
“De eerste keer dat Romy kwam oppassen, was Alex thuis voor mij. En dat bleef zich herhalen. Dan zat hij op de bank met een biertje of met milkshakes van de snackbar. Er stonden ook altijd twee glazen en soms twee koffiekopjes in de vaatwasser. Of er was een koffiekopje afgewassen en weer in de kast gezet. Dat kon ik zien, want ik heb een bepaalde manier van indelen. Net alsof Romy bezoek had gehad. Toen ik Alex daarover ondervroeg: had Romy misschien een vriendje, wuifde hij dat weg. Welnee, zo was ze niet. En waarom telde ik afwas?
Ik vond zijn gedrag heel apart en de oppasavonden mysterieus. Ik kreeg er buikpijn van. Vooral na het verhaal van mijn zoontje. Op een vrijdagochtend vertelde Pepijn dat hij de avond ervoor zo naar had gedroomd over monsters die zijn knuffelkonijn kwam stelen. De kinderen gingen altijd zo rond zeven uur naar bed, dan kon ik ze zelf nog toedekken en voorlezen. Ze sliepen dus al voordat Romy kwam. Het zijn echte goede doorslapers, worden eigenlijk nooit eerder wakker dan de volgende ochtend. De oppas zat er meer voor het geval van nood. Maar dit keer had Pepijn een nachtmerrie gehad. Hij was gillend wakker geworden en papa had hem getroost, vertelde hij. Ik zei nog: ‘Je bedoelt Romy.’ Maar nee, zei hij, papa was gekomen en had Flappie veilig ‘vastgebonden’ onder de dekens. Toen ik Alex daar later mee confronteerde, beweerde hij dat het vlak voor zijn thuiskomst was gebeurd.
Zo had hij ook iedere keer als ik hem confronteerde met het feit dat hij steeds zo vroeg thuis was, een antwoord of verklaring. Van een gesloten kantine tot invallende duisternis tot ziek geworden ploeggenoten, waardoor hij een kwartiertje of uur eerder naar huis was gekomen. Of hij werd ongelofelijk boos op mij, omdat ik zo achterdochtig deed.”
Piekeren op mijn matje
“Het nare gevoel in mijn buik bleef. Zelfs in de yogales op mijn matje, lag ik te piekeren. Wat speelde er toch? Ik twijfelde weleens of ik halverwege de les naar huis zou gaan. Maar wat zei ik dan tegen mijn zussen? Bovendien zou Alex boos worden als hij zou horen dat ik Romy of hem controleerde.
Zodra de donderdagavond in zicht kwam, werd ik al zenuwachtig. Het leek wel alsof Alex zich dan ook anders gedroeg. Zo voelde ik me op een avond moe. Ik was die dag enorm uitgelopen met mijn patiënten. Ik zei tegen Alex dat ik Romy zou afbellen, omdat ik lekker op de bank wilde chillen. Hij werd woedend. Zo laat nog afbellen, dat konden echt niet maken! Ik moest me er zelf maar even ertoe zetten en me niet zo aanstellen! Yoga was toch juist ontspannend voor mij? Ik knapte er toch altijd zo van op? Kortom, hij had minstens tien argumenten waarom ik écht móest gaan. Het leek wel alsof ik hoe dan ook, die avond de deur uit moest. Maar toen ik dat zei, ontplofte hij pas echt. Ik zocht overal beren achter, zo riep hij. Ik voelde aan alles dat er iets niet klopte. Al die tijd had ik het vreemde gedrag nog geaccepteerd, maar dit was voor mij de druppel.”
In paniek
“Die avond stapte ik in mijn auto, om die een paar straten verderop te parkeren. Een half uurtje zat ik te Candy Crushen en reed toen weer terug. Ik had expres mijn yogamat ‘vergeten’, zodat ik een excuus had. Tot mijn verbazing, maar eveneens bevestiging, stond de auto van Alex voor de deur. Mijn schoenen schopte ik uit en op kousenvoeten sloop ik de bijkeuken in, om zo ongehoord binnen te kunnen komen. In de huiskamer trof ik niemand aan. Voorzichtig sloop ik de trap op, langs de kinderkamers naar onze slaapkamer. Vlak voordat ik de deur opende, hoorde ik al geluiden die mijn maag deden omdraaien. En eenmaal in de slaapkamer betrapte ik mijn man op heterdaad met de oppas. Ze lagen poedelnaakt, in elkaar verstrengeld, in ons bed.Ik dacht dat ik gek werd. En dat werden Romy en Alex ook. Alex was helemaal in paniek en schaamde zich dood. Hij gilde: ‘Sorry, schat, dit was niet de bedoeling!’ Maar ik droeg hem en Romy kalm op direct te vertrekken.”
Zo veel grenzen overschreden
“Uiteindelijk bleek dat hij nooit op donderdag is gaan voetballen. Geen enkele keer! Hij had wel training, maar zich bij zijn team afgemeld met als smoes een cursus die hij voor zijn werk moest volgen. Hij had zijn stagiaire opgegeild op zijn werk en haar puur en alleen in huis gehaald als oppas, om lekker makkelijk met haar te kunnen seksen.
Later hoorde ik precies hoe hij dat aanpakte. Meestal reden we samen zo rond acht uur de straat uit, maar keerde Alex verderop weer om. In de tijd dat ik weg was, dronk hij koffie met Romy en deelde met haar het bed. Ons bed. En die slimmerd maakte ook altijd expres zijn voetbaltenue nat en gooide die dan op de badkamervloer, zodat het leek alsof hij had gevoetbald en ik geen argwaan zou krijgen.
Maar het meest boos ben ik nog geweest over de betaling. Zeventien keer heb ik Romy keurig betaald voor haar bewezen diensten die avond. Dat ik voor die vijftien euro dus min of meer haar seksescapades met mijn man financierde, maakte me woest.
Alex maakte honderd-en-een excuses, appte en belde me dagelijks met hoeveel spijt hij had en dat het allemaal niks te betekenen had. Hij stelde zelfs relatietherapie voor. Maar al mijn vertrouwen was weg. Niet alleen ging hij een half jaar elke week (en soms vaker, tussendoor) vreemd, hij deed het met een grietje van zeventien, in de buurt van onze kinderen en in mijn absolute privé. Hij heeft in mijn ogen zo veel grenzen overschreden, ik kan hem nooit vergeven.”
Vertrouwen is weg
“We zijn daarna ook nog eens in een nare vechtscheiding terechtgekomen waarbij onze advocaten elkaar hebben bestookt met allerlei aantijgingen en ouderschapsplannen. Ik heb me daar zo veel mogelijk afzijdig van proberen te houden, want ook al voelde ik me op het moment dat ik hem betrapte rustig, dat was ik daarna niet meer. Ik heb echt veel last gehad van het beeld van die naakte lijven. Van mijn man zoenen en vrijend met een ander. En van alle leugens die hij mij heeft opgespeld en de acties die hij heeft uitgehaald.
Nu twee jaar verder, kan ik wel zeggen dat ik mijn leven weer op de rit heb. Alex en ik hebben een omgangsregeling en zijn on speaking terms. Ik ben in therapie gegaan om het bedrog een plek te kunnen geven, maar mijn vertrouwen in mensen is weg. Ik denk dat het nog wel even duurt voordat ik weer open zal staan voor een nieuwe liefde.”
Tip van Vriendin
Ontdek hoe ontrouw, een bekend maar pijnlijk fenomeen, beiden partners treft. Kaat Bollen en Lore Eerlings bieden een praktisch stappenplan, met vier cruciale fases, doorspekt met herkenbare voorbeelden en oefeningen. Dit boek, net als ontrouw, is een uitdaging maar constructief. Voor meer informatie klik op onderstaande button.
Eerste hulp bij ontrouw
Lees ook: ‘Mijn man ging ervandoor met de oppas’
Meer persoonlijke verhalen lezen? Neem nu een digitaal abonnement op Vriendin.
