Jantine heeft een affaire met een schoolpleinvader

19 mei 2020

Jantine (41) is haar man Bob door een burn-out ‘kwijtgeraakt’. Uitgerekend in de periode dat Bob werkt aan zijn herstel, wordt ze verliefd op een schoolpleinvader.

Jantine: “Ik hik al maanden aan tegen de zomervakantie. Als je me dat een jaar geleden had verteld, had ik het nooit geloofd. Die zes vrije weken, lekker weg met mijn gezin, het mooie weer; ik keek er altijd enorm naar uit. Maar ik heb een man ontmoet die daar verandering in heeft gebracht. De vader van een vriendinnetje van mijn dochter, om precies te zijn. En we zijn verliefd geworden.”

Compleet ingestort

“Ik ben nu veertien jaar getrouwd met Bob. We hebben een zoon, Pim van elf,  en een dochter: Lotte, van vier. We hadden een gelukkig huwelijk, met de nadruk op hádden, want vorig jaar kreeg Bob een burn-out en daardoor kwam ons leven op z’n kop te staan. Het zat er al een tijdje aan te komen; Bob was vaak moe, geprikkeld en bij vlagen enorm emotioneel. En toen stortte hij plotseling volledig in, op een maandagochtend. In de auto onderweg naar zijn werk kreeg hij een paniekaanval. Hij is omgekeerd en terug naar huis gegaan, waar ik nietsvermoedend onder de douche stond. Snikkend kwam hij de badkamer binnen. Hij huilde uren achter elkaar en viel toen in een diepe slaap. De hoge werkdruk, in combinatie met het overlijden van zijn beide ouders in twee jaar tijd, was hem te veel geworden. Ik vond het afschuwelijk voor hem en voelde me machteloos. Ik kon luisteren en een arm om hem heen slaan, maar verder moest hij deze strijd toch echt zelf leveren.”

Van partner naar mantelzorger

“Bob ging de ziektewet in en kreeg therapie. Inmiddels gaat het iets beter met hem, maar de onbevangen man die hij ooit was, is er niet meer. De lol die we samen hadden, is verdwenen. Ik neem het grootste deel van de zorgtaken op me, probeer de kinderen zo min mogelijk te belasten met onze situatie en werk daarnaast vier dagen per week. ’s Avonds plof ik doodmoe op de bank. Ik mag niet omvallen, want ons gezin moet blijven draaien. Eigenlijk mag ik het niet zeggen, maar voor mij heeft Bobs burn-out nu wel lang genoeg geduurd. Je hoort vaak dat mensen in tijden  van stress dichter bij elkaar komen of juist van elkaar af drijven. Dat laatste is Bob en mij gebeurd. Ik weet niet of hij het net zo ervaart, maar ik ben hem met andere ogen gaan bekijken. De passie is weg. We hebben nog nauwelijks seks. Het voelt eerder alsof ik Bobs mantelzorger ben. Als je relatie niet lekker loopt, gaan je ogen automatisch open voor anderen.”

Lief innerlijk

“Ik weet nog precies wanneer ik Michiel voor het eerst zag. Het was de dag na de voorjaarsvakantie, hij bracht zijn dochtertje voor het eerst naar school, samen met zijn vrouw. Ik geloofde nooit zo in liefde op het eerste gezicht, maar toen ik Michiel zag, voelde het alsof ik werd geraakt door de bliksem. Mijn hart sloeg een tel over. Hij zag er zo leuk uit met zijn donkere krullen, blauwe ogen en jongensachtige uitstraling: helemaal mijn type. Hij was druk met zijn dochtertje, die haar eerste schooldag ontzettend spannend vond. Zijn vrouw vroeg mij waar ze het brood en drinken kon zetten. Ik wees naar de tafel in de gang en vroeg haar hoe haar dochter heette. We kletsten wat en ze kwam heel vriendelijk over, maar toch vond ik haar vanaf die eerste seconde niet leuk. Dat had maar een reden: ik was jaloers, omdat ze zo’n leuke man had. Michiel bleek niet alleen leuke looks te hebben, maar ook een lief innerlijk. Na die eerste keer zag ik zijn vrouw nauwelijks nog. Michiel bracht zijn dochter elke dag naar school. De ouders van kleuters mogen altijd een kwartiertje in de klas blijven, wat ik normaal gesproken onzin vind. Maar nu bleef ik steeds vaker plakken, om maar een glimp van Michiel op te vangen. Onze dochters trokken al vrij snel naar elkaar toe, waardoor wij elke ochtend wel even stonden te kletsen.”

Lees ook: Getrouwde Vicky (36) had een stiekeme affaire en raakte zwanger

Nieuwe routine

“Na een paar weken zetten we die gesprekken voort op het schoolplein of stonden we bij onze auto’s nog uitgebreid te praten. Michiel is net als ik zzp’er en dat gaf een klik, maar we spraken ook veel over onze kinderen en de school. Na een tijdje stelde Michiel voor een keer samen ergens te lunchen. ‘Wij zzp’ers missen dat allemaal, lunchen met collega’s, een vrijdagmiddagborrel. Zin om vanmiddag samen wat te eten?’ vroeg hij. Ik vond dat het beste idee ooit en hapte toe. En zo werd een nieuwe routine geboren. Elke donderdagmiddag lunchten we samen. Bob wist van niets. Eigenlijk had ik me toen al moeten realiseren dat ik me in de gevarenzone bevond. Maar liefde maakt dat je niet meer helder denkt. Ik wilde alleen maar bij Michiel zijn. De gedachte aan wat dit voor mijn huwelijk en de toekomst van mijn gezin kon betekenen, drukte ik weg. ’s Nachts in bed fantaseerde ik over seks met Michiel, terwijl Bob naast me lag te slapen. Ik voelde me net een puber.”

In de war

“Onze gesprekken werden steeds intiemer en uiteindelijk gebeurde het onvermijdelijke: we zoenden. We spraken hardop uit dat we elkaar ontzettend leuk vonden. Maar hoe fantastisch dat ook was, zo moeilijk was het ook. Michiel wilde zijn vrouw niet verlaten en ik kon Bob in deze zware periode ook niet aan zijn lot overlaten. Hij was er al niet best aan toe; wat zou het met hem doen als ik zou zeggen dat ik wilde scheiden? En wilde ik wel echt scheiden? Misschien was ik bij Michiel alleen op zoek naar een beetje spanning, meer niet. Ik was in de war. We hebben nu al een paar maanden een affaire en weten niet wat we met de situatie aan moeten. Ik wil dat Bob eerst volledig is hersteld, voordat ik een knoop doorhak. Michiel twijfelt sowieso. Hij is gek op mij, maar houdt ook van zijn vrouw. We hebben afgesproken dat we deze zomervakantie een time-out nemen om te onderzoeken wat we willen. Bij het idee alleen al, voel ik een knoop in mijn maag. Zes weken zonder Michiel: ik moet er niet aan denken. Door de kinderen zien we elkaar vrijwel elke dag en dan hebben we nog onze geheime afspraakjes. Michiel gaat de eerste twee weken van de zomervakantie weg, wij gaan daarna drie weken. Het liefst cancel ik onze vakantie en gooi ik alles op tafel. Alleen zei Bob gisteren nog hoeveel zin hij heeft in onze vakantie. Ik kan het niet over mijn hart verkrijgen alles af te zeggen.”

Liegen of opbiechten?

“Ik wil door met Michiel. Ik voel me zo goed bij hem. Het probleem is alleen dat ik verliefd ben en ik niet weet of dat gevoel nog net zo sterk is als de eerste spanning eraf is. Wat heb ik dan weggegooid? Mijn mooie gezin… Een affaire hebben is eenzaam. Niemand weet dat dit speelt. Ik zou het zo graag bespreken met mijn vriendin of moeder, maar ik weet nu al hoe ze zouden reageren: boos. En dat snap ik wel. Je man bedriegen terwijl hij ziek is, is verre van chic. Zoiets doe je niet. En hem verlaten al helemaal niet. Toch ben ik bang dat het daar uiteindelijk wel op neerkomt. Na wat er de afgelopen maanden is gebeurd, kan ik niet meer oud worden met Bob. Dan zou ik namelijk óf mijn verdere leven met een leugen door moeten óf alles moeten opbiechten en ik weet dat Bob het me nooit zou vergeven. Ons huwelijk is onherstelbaar beschadigd  zonder dat Bob het weet. Zes weken zonder Michiels mooie lijf, zijn zachte lippen. Zes weken geen knuffels, hooguit wat appcontact. Het kan me niet snel genoeg eind augustus zijn. En dan zien we wel weer verder…”

Lees ook: ‘Ik heb een geheime affaire met de leraar van mijn kinderen’

Dit verhaal is eerder verschenen in Vriendin. Foto: Getty Images