Jeanine zit al tien jaar op Tinder: ‘En nog steeds alleen’

8 januari 2024

Tinder bestaat tien jaar. Jeanine (48) viert dit jaar ook een jubileum waar ze zelf om moet lachen en huilen: ze zit tien jaar op Tinder. ‘Maar ik geloof nog in de liefde.’

Jeanine: “Ik werd eraan herinnerd op een bruiloft. Nu kom ik toch al niet graag op bruiloften, maar dat een kennis – die vroeger een vriendin was, maar we zijn wat uit elkaar gegroeid – de aanwezigen trakteerde op een verhaal over hoe ik de eerste in haar omgeving was die Tinder ontdekte en hoe we een avond lang samen zaten te swipen, maakte dat ik het liefst door de grond wilde zakken. Dat is namelijk tien jaar geleden en ineens voelde ik me sneu. ‘Het werkt dus niet voor iedereen’, zei die kennis. Het ironische was dat de bruid, mijn vriendin Suus, haar bruidegom Louis wél via Tinder vond. Precies vier maanden had ze nodig. Terwijl ik na tien jaar swipen nog steeds alleen ben.
Dat gegeven vonden de toehoorders op die bruiloft overigens geestig, ikzelf kon er niet echt om lachen. Althans, niet op dat moment. Op andere momenten maak ik er genoeg grappen over. Bijvoorbeeld dat het enige dat ik dankzij Tinder echt stijf krijg, mijn duim is. Je moet er ook om lachen, dat helpt. En ondertussen Tinder ik stug door. Ik geloof nog steeds dat ik dé man daar kan tegenkomen. Maar het vereist goed zoekwerk.”

Samen oud

“Toen Tinder opkwam, was ik net drie jaar vrijgezel na een relatie van acht jaar. Ik dacht dat mijn ex en ik samen oud zouden worden, en een gezin zouden stichten. In de jaren ervoor waren we allebei erg op onze carrière gericht geweest, we hadden voor zijn werk zelfs een tijdje in het buitenland gewoond. We pasten echt goed bij elkaar – allebei ambitieus, allebei levensgenieters. Vaak gingen we spontaan uit eten of bedachten we op donderdag dat we vrijdagavond in Antwerpen zouden slapen. Heerlijk, dat onverwachte. Een kind paste daar niet helemaal bij, maar toch waren we er op een bepaalde manier wel klaar voor. Althans, dat dacht ik. We bespraken het onderwerp steeds vaker en ik voelde dat ik die nieuwe fase van ons leven wilde aangaan. Mijn ex zei dat hij hetzelfde had, maar toen het plan meer en meer concreet werd, trapte hij ineens op de rem. Hij wilde het niet, een gezin. Hij voelde zich voor het blok gezet, al was mijn kinderwens niet allesoverheersend. Als hij had gezegd dat we samen konden blijven maar dat ik een kind dan uit mijn hoofd moest zetten, had ik dat wel gedaan. Maar dat zei hij niet: bijna van de ene op de andere dag besloot hij dat hij dit leven niet meer wilde, waarmee hij bedoelde dat hij mij niet meer wilde. Hij vertrok naar een vakantiehuis om na te denken en kwam niet meer terug.”

Start van avonturen

“We verkochten ons huis, ik vond een huurappartement en was voor het eerst sinds jaren ineens een single vrouw. Het was verwarrend en verdrietig en ik had tijd nodig om bij te komen. Bijna een jaar lang riep ik dat ik nooit meer een man wilde, dat eindigde toch alleen maar met tranen. Maar uiteindelijk begon ik het te missen om met iemand samen te zijn. Met een vriendin maakte ik een account aan op een datingsite en dat was het begin van mijn datingavonturen. Destijds dacht ik nog, naïef, dat ik na een paar maanden wel iemand zou vinden. Maar na een paar kansloze dates en koppelacties, begon ik daaraan te twijfelen.”

Lekker duidelijk

“Toen Tinder opkwam, was ik net uitgekeken op de al bestaande apps. Het snelle van Tinder sprak me aan. Leuk? Swipen naar rechts. Niet leuk? Naar links. Lekker duidelijk. Het was ook echt leuk om te doen, leuker dan door een lijst advertenties op andere datingapps scrollen. En het werkte, want meteen in de eerste maand had ik al een date, met Rob. Tijdens ons eerste etentje bespraken we vooral ons enthousiasme over Tinder en eerlijk gezegd was er verder niet zoveel dat ons bond, maar Rob was prettig gezelschap en goed in bed en we hielden het vier weken met elkaar vol.
In de maanden erna had ik best wat leuke chats via Tinder. Ook al kwam daar geen date uit voort, het chatten hielp met door wat eenzame uren op de bank heen – ook wat waard. Het is ook goed voor je zelfvertrouwen om van wildvreemde mannen te horen hoe mooi ze je foto’s vinden. Oppervlakkig natuurlijk en vast niet altijd gemeend, maar voor mij werkte het vaak om me wat beter te voelen over mezelf. Als je al zo lang alleen bent, ga je ook denken dat dat aan jouzelf ligt. Ben ik wel leuk en knap genoeg? Als een man die er op zijn eigen foto’s goed uitziet je dan vertelt dat hij sinds het zien van je foto de hele tijd aan je moet denken, dan voelt dat toch goed. Ook al wil hij vast alleen maar seks.”

Lastiger geworden

“Dat is overigens wel iets van de laatste jaren. In het begin ging het op Tinder meer om relaties, nu veel minder. Er komen meer en meer mannen die duidelijk op zoek zijn naar een avontuurtje naast hun relatie – velen komen daar ook ronduit voor uit, ook de mannen die in hun profiel zetten dat ze een serieuze relatie zoeken. Daar moet je wel doorheen kijken. Het voordeel van tien jaar ervaring is dat ik dat inmiddels feilloos kan. Ik ben heus weleens ingegaan op zo’n avontuurtje, maar alleen omdat ik het zelf ook wilde. Als je radar goed werkt, kun je dankzij Tinder best een leuke nacht beleven. Maar inmiddels doe ik dat niet meer. Ik ga nu alleen nog maar voor écht serieuze relatiekandidaten. En dan wordt het op Tinder wel lastiger. Het ‘aanbod’ was vroeger beter. Er zaten minder uitschieters tussen, om het zo te zeggen. Ik zit sinds twee jaar in een appgroepje met wat vriendinnen waarin we onze Tinder-hoogtepunten delen. Er komen bijvoorbeeld veel mannen voorbij die op de foto staan met een kanjer van een zelfgevangen vis, mannen zonder shirt die er beter wel een aan hadden kunnen trekken, mannen die zowel de slappe lach als medelijden opwekken met hun pogingen zwoel in de camera te kijken, maar ook mannen in een keuken waarvan je denkt: was het dan zoveel moeite even de vaatwasser in te ruimen? Of zoek je een vrouw speciaal voor die klus? Echt, je hebt geen idee hoeveel mannen een huishoudster zoeken. En dan de hoeveelheid rijmende profielteksten of goedkope wijsheden die kennelijk indruk moeten maken. Ik weet soms niet of ik erom moet lachen of huilen, of allebei. Waar ik ook nog steeds niet over uit kan: mannen die zichzelf met hun gezin als profielfoto hebben. Of met alleen hun kinderen, maar dan zie je aan de zijkant nog een stuk arm van de vrouw die slordig van de foto is geknipt, heel apart. Als je er op die manier naar kijkt, is Tinder echt een bron van vermaak. Maar ergens daartussenin probeer ik dus nog steeds die ene parel te vinden.”

Geliefd en kansloos

“Mijn vriendinnen noemen me naïef, maar ik geloof nog steeds in die parel. Er zijn genoeg leuke mannen, op Tinder of daarbuiten. In die tien jaar heb ik, na Rob, genoeg leuke dates gehad. Soms was ik een tijdje verliefd, soms bleef het gewoon bij een avond lachen. Met buikpijn naar huis van de slappe lach is óók een geslaagde date, je hoeft niet meteen te trouwen. Al is het doel natuurlijk wel een lange relatie, iemand om een leven mee op te bouwen. Met één man die ik via Tinder kende ben ik ruim een halfjaar samen geweest. Na een maand daten verwijderde ik de app van mijn telefoon. Dat voelde goed, als het begin van een nieuwe fase. Vanaf nu zou ik bouwen aan een toekomst samen en niet langer uren swipen. Maar helaas, na zes maanden bleek dat ik de enige van ons twee was die de app had verwijderd. Hij gebruikte hem nog kwistig. Ik kwam hem onlangs weer tegen tijdens het swipen. Hij ging uiteraard meteen naar links, maar appte me later die week wel hoe het met me ging. Blijkbaar had hij mij ook in de app gezien. Ik heb hem geblokkeerd, onbetrouwbare mannen kun je niet veranderen.
Toen ik de app na dat mislukte relatieavontuur terugzette, voelde ik me kansloos, dat wel. Wil dan niemand mij, appte ik naar een vriendin. Ondanks haar lieve bericht terug, bleef dat gevoel best een tijdje hangen. Dat doet Tinder ook wel met je: je kunt je héél geliefd voelen, zeker als je een paar leuke chats hebt. Maar je kunt je ook zo ontzettend kansloos voelen, dat is het dubbele. Ik heb dan ook een haat-liefde-verhouding. Soms zit ik wekenlang intens te swipen, soms een paar maanden helemaal niet. Maar ja, zoals mijn moeder al lang geleden zei: ze komen niet zomaar op je deur kloppen, die leuke mannen. Je moet er moeite voor doen. En de kroeg is echt niet meer de plek waar je zomaar iemand tegen het lijf loopt. Dus op een bepaalde manier voel ik me ook veroordeeld tot Tinder. En ik ben ondanks alles toch een romanticus. Ik geloof in de liefde, en ik geloof ook in Tinder. Ik heb drie vriendinnen die er een man vonden, een van hen is dus nu getrouwd, een ander zwanger. Dat laatste is voor mij een gepasseerd station en ik hoef ook niet per se te trouwen. Maar ergens tussen al die profielen moet toch gewoon een leuke, grappige, gezellige man te vinden zijn die net als ik gewoon samen een beetje van het leven wil genieten?”

Tekst: Mariëtte Middelbeek. Om privacyredenen zijn alle namen veranderd, De echte namen zijn bekend bij de redactie.​​​​​​
Foto: Getty Images

Meer Vriendin? Volg ons op Facebook en Instagram. Je kunt je ook aanmelden voor onze wekelijkse Vriendin nieuwsbrief.