John van den Heuvel helpt slachtoffers met hun vragen
1 november 2017
Misdaadverslaggever John van den Heuvel (54) komt in zijn tv-programma’s op voor slachtoffers van ernstige misdrijven. “Het is heel schrijnend hoe zij behandeld worden door justitie, politie of zelfs mensen uit hun eigen omgeving.”
Misdaadverslaggever John van den Heuvel (54) komt in zijn tv-programma’s op voor slachtoffers van ernstige misdrijven. “Het is heel schrijnend hoe zij behandeld worden door justitie, politie of zelfs mensen uit hun eigen omgeving.”
Mailbox
Zijn mailbox stroomt wekelijks vol met hulpkreten: van vrouwen die te maken hebben met huiselijk geweld of bang zijn dat hun ex de kinderen ontvoert, van mensen die zijn opgelicht of eindelijk weleens willen weten wat er precies is gebeurd met hun dierbare. John, misdaadverslagger en vooral bekend van RTL4-programma’s als Ontvoerd, Vermoord in het buitenland en Recht gezet! leest alle mails zelf en probeert waar hij kan te helpen.
‘De meesten blijven zitten met mentale, fysieke en financiële schade omdat ze niet meer kunnen werken’
Er zitten schrijnende verhalen tussen. Ook van mensen die verdrietig en boos zijn over de manier waarop ze na een geweldsdelict zijn behandeld door justitie, politie of mensen uit hun eigen omgeving. “Zo jammer. Deze mensen hebben het vaak al zo zwaar”, vertelt John. “Slachtoffers van een geweldsmisdrijf gaan door een rollercoaster aan emoties. Iemand die niet iets soortgelijks heeft meegemaakt, kan zich dat nauwelijks voorstellen. Maar de bodem wordt onder je bestaan weggeslagen als je bijvoorbeeld een gewelddadige overval hebt meegemaakt. Je raakt heel ontredderd. En probeer dan maar het roer recht te houden. Dat valt beslist niet mee.
De meesten blijven zitten met mentale, fysieke en financiële schade omdat ze niet meer kunnen werken, zegt John. “Gelukkig is de uitkering van schadevergoeding na een misdrijf de laatste jaren steeds beter geregeld. De overheid staat garant dat het geld wordt uitgekeerd na een vonnis. Ook in gevallen waarbij geen sprake is van een veroordeling, omdat de dader nog niet is gepakt.
Onzekerheid
Veel nabestaanden kampen met vragen: wat is er gebeurd? En waarom? Zolang ze niet alle antwoorden hebben, lukt het niet om het incident goed af te sluiten en het een plek te geven. Ze blijven piekeren en onzeker over het lot van hun dierbare. Pas als er op hun vragen antwoorden komen, krijgen ze rust. Afgelopen voorjaar is John met de moeder van een vermoorde dochter afgereisd naar Irak. “De moeder wist niet wat er precies was gebeurd, hoe haar schoonzoon haar dochter daar had vermoord en waarom. Ook wist ze niet waar haar kleinkinderen waren. Op al die vragen hebben we in Irak antwoorden gevonden, dat werkte helend. Je zag de moeder met de dag opknappen.”
Genoegdoening
“Als ik ergens induik of met nabestaanden afreis naar het buitenland, zeg ik ook altijd vooraf: ‘We gaan hier niet naartoe met de intentie de moord op te lossen. We doen het werk van politie en justitie niet nog eens dunnetjes over. We kijken alleen wat er aan de hand is en of we misschien dingen kunnen vlottrekken. Of we bijvoorbeeld het lichaam van een vermoord familielid kunnen repatriëren of ter plaatste kunnen laten cremeren. Of we persoonlijke spullen kunnen terugkrijgen.
Mensen begrijpen dat. Zij willen vooral het gevoel hebben dat ze er zelf alles aan hebben gedaan om de onderste steen boven te krijgen, om het recht zijn beloop te laten. Logisch, toch? Als dat dan niet lukt, is dat helaas maar zo. Het geeft nabestaanden vooral zielerust als ze kunnen zeggen: ‘Mijn zus, vader, zoon of broer kan trots op me zijn, want ik heb het tot de bodem uitgezocht.’”
Ben jij slachtoffer van een misdrijf en wil je je verhaal kwijt? Mail dan naar post@vriendin.audax.nl of praat mee op ons forum.
Lees het hele verhaal in Vriendin 44.
